Όπως οι πίνακες και τα γλυπτά, έτσι και κάποια οικοδομήματα αποτελούν όμορφα έργα τέχνης. Δείτε ποια θεωρούν τα πιο όμορφα του κόσμου, οι αρχιτέκτονες στους οποίους απευθύνθηκε το businessinsider.com.

Μουσείο Τέχνης Sao Paolo, Σάο Πάολο (αρχιτεκτόνισσα: Lina Bo Bardi)
Η project manager, Damaris Hollingsworth, του DLR Group αναφέρει ότι το εν λόγω μουσείο είναι πολύ τολμηρό. Σχεδιάστηκε το 1968, είναι φτιαγμένο από τσιμέντο και γυαλί και το κύριο μέρος του κρέμεται από δύο δοκούς. Αγγίζει ελάχιστα τις κολόνες στο πλάι, ενώ το γεγονός ότι έχει σχεδιαστεί από γυναίκα, κάνει τις υπόλοιπες γυναίκες του κλάδου υπερήφανες.

Παρθενώνας, Αθήνα (αρχιτέκτονες: Φειδίας, Καλλικράτης, Ικτίνος)
Η Tara Imani, ιδρύτρια αρχιτέκτονας του Tara Imani Designs θεωρεί ότι ο Παρθενώνας αποτελεί μια πανέμορφη αρχιτεκτονική δομή. Ο δωρικός του ρυθμός, η χρήση της έντασης (μια μικρή κοιλότητα στις κολόνες) στις κολόνες, έτσι ώστε να μη δείχνουν ψιλόλιγνες από μακριά, η τοποθεσία του, αρκούν για να τον στείλουν στις κορυφαίες θέσεις των πιο όμορφων κτισμάτων του κόσμου, το οποίο, μάλιστα, έδωσε μαθήματα στους επόμενους αρχιτέκτονες.

Απαγορευμένη Πόλη, Πεκίνο (αρχιτέκτονες: Nguyễn An, Cai Xin και Kuai Xiang)
Έχει εκπληκτική κλίμακα, πολύπλοκη δομή, αλλά ταυτόχρονα διατηρεί απλές φόρμες, σύμφωνα με την αρχιτεκτόνισσα Rosa Sheng του γραφείου Bohlin Cywinski Jackson. Η Απαγορευμένη Πόλη φαίνεται να αποτελεί τρανό παράδειγμα μιας… ζωντανής κάψουλας χρόνου, η οποία περιέχει την κουλτούρα ενός ολόκληρου πολιτισμού.

Empire State Building, Νέα Υόρκη (αρχιτέκτονες: William Frederick Lamb, Yasuo Matsui και Gregory Johnson)
Ο William J. Martin, ιδρυτής του WJM Architect, δηλώνει ότι ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας από την ηλικία των 6, εν μέρει λόγω αυτού του κτιρίου, το οποίο θαύμαζε στις βόλτες του με τους γονείς του στο αυτοκίνητο. Η κεραία φαίνεται να τονίζει την αξία του κτιρίου, σύμφωνα με τον ίδιο, επιτρέποντας καλύτερο σήμα για εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ το ύψος του φτάνει τα 381 μέτρα (443 με την κεραία).

Βιβλιοθήκη Sainte-Geneviève, Παρίσι (αρχιτέκτονας: Henri Labrouste)
Ολοκληρώθηκε το 1850 και μοιάζει με ένα τεράστιο… μαγικό κουτί κοσμημάτων, σύμφωνα με τον Jared Banks της Shoegnome Architects. Το κλασικό εσωτερικό του, καμωμένο με γκρίζα πέτρα, «κρύβει» ένα θολωτό αναγνωστήριο σαν σε σπηλιά, γεμάτο φως, που σίγουρα εντυπωσιάζει λάτρεις του βιβλίου και μη.

Casa Malaparte, Κάπρι (αρχιτέκτονας: Adalberto Libera)
Η αρχιτεκτονική έχει να κάνει με το διάλογο ενός κτιρίου με το περιβάλλον του, όπως σημειώνει ο Jurgen van der Ploeg, συνιδρυτής του Faro Architecture. Το design του Casa Malaparte αποτελεί έναν εξαιρετικό συνδυασμό φύσης και αρχιτεκτονικής, κάνοντας το περιβάλλον να δείχνει ακόμη πιο εντυπωσιακό. Το κτίριο αυτό αποτελεί ένα από τα καλύτερα παραδείγματα σύγχρονης ιταλικής αρχιτεκτονικής.

Παρεκκλήσι MIT, Μασαχουσέτη (αρχιτέκτονας: Eero Saarinen)
Η Laura Thomas, πρόεδρος του Melville Thomas Architects, αναφέρει ότι είδε το συγκεκριμένο παρεκκλήσι νωρίς στην αρχιτεκτονική της εκπαίδευση, αλλά τη στιγμή που το αντίκρισε, κατάλαβε το πώς θα έπρεπε να είναι η αρχιτεκτονική. Η κλίμακα, τα υλικά, το φως που μπαίνει από τον φεγγίτη, όλα συνθέτουν τη δύναμη του κτιρίου. Παρ’ όλο που το κτίριο είναι μικρό, συχνά θεωρείται επιτυχημένο παράδειγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μέσου του 20ου αιώνα στις Η.Π.Α.

Οικία Sheats Goldstein, Λος Άντζελες (αρχιτέκτονας: John Lautner)
Το σπίτι αυτό σχεδιάστηκε μεταξύ 1961 και 1963 από τον αμερικανό αρχιτέκτονα John Lautner στο Μπέβερλι Χιλς. Αποτελεί προέκταση του φυσικού περιβάλλοντος και μια πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση δομής, ενώ οι φίλοι του κινηματογράφου ίσως το θυμούνται από τις ταινίες «Οι Άγγελοι του Τσάρλι» και «Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι». Ο Evan Troxel, project designer του HMC Architects, θεωρεί ότι σε αφήνει έκπληκτο, χάρη στη φαντασία του.

Notre Dame du Haut Ronchamp, Ρόνσαμπ (αρχιτέκτονας: Le Corbusier)
Άλλο ένα παρεκκλήσι που ολοκληρώθηκε το 1954 και αποτελεί ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αρχιτεκτονικής του γαλλο-ελβετού αρχιτέκτονα Λε Κορμπιζιέ. Αποτελεί θρησκευτικό κτίριο που προσελκύει 80 χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, για το οποίο ο Jonathan R. Brown του JHP Architecture/Urban Design αναφέρει ότι είναι τολμηρό και καινοτόμο, κοιτάζει το μέλλον και ταυτόχρονα παραμένει σχετικό με το τώρα και το παρελθόν.

Μουσείο Kimbell Art, Fort Worth (αρχιτέκτονας: Louis Kahn)
Ολοκληρώθηκε το 1974 και επαναπροσδιόρισε το πώς τα μουσεία και οι γκαλερί τέχνης χρησιμοποιούν το φυσικό φως. Συν του ότι αποτελεί αριστούργημα της σύγχρονης τέχνης, σύμφωνα με τον Bob Borson του Malone Maxwell Borson Architects.