Από την Ελένη Πετάση.

Μία ακόμη παράσταση που, αν και διαθέτει πολλά επί σκηνής άτομα, έχει τη μορφή μονολόγου. Μόνο που στην επίσης επιθεωρησιακή δομή της, ατύχησε παταγωδώς. Η Λένα Κιτσοπούλου έγραψε και σκηνοθέτησε ένα έργο θέλοντας να εκφράσει την οργή της για την υποκρισία του κατεστημένου, αλλά τα ανόητα, παιδαριώδη και δήθεν τολμηρά σκετσάκια του έφεραν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Και τι δεν είδαμε στους «Τυραννόσαυρους»: μαθητές που φιλοδοξούν πάση θυσία να χορέψουν στα «Μπολσόι» -ακόμη και να ερωτοτροπήσουν με την εκκεντρική drag queen καθηγήτριά τους η οποία «αυτοκτονεί» κάθε τόσο (εδώ έχουμε μια ημισεξουαλική σκηνή που, μεταξύ άλλων, εκτελεί ο ταλαίπωρος ταλαντούχος Γιάννης Κότσιφας )-, σκατοφαγίες και την ίδια την Κιτσοπούλου, καθισμένη σε μια λεκάνη τουαλέτας, να εκτοξεύει επιθέσεις ενάντια σε εικαστικούς όπως η Αμπράμοβιτς ή μια ραδιοφωνική εκπομπή που γελοιοποιεί τους πρόσφυγες και στόχο της έχει να ξεσκεπάσει την κρυμμένη προκατάληψη των Ελλήνων. Όλα αυτά και άλλα πολλά γαρνιρισμένα με φτηνούς αστεϊσμούς και σκηνοθετημένα χωρίς καμία αίσθηση του μέτρου. Κρίμα.