Κριτική θεάτρου: «Κουαρτέτο Βόιτσεκ»

kritiki-theatrou-kouarteto-boitsek

Οι ηθοποιοί στο «Κουαρτέτο Βόιτσεκ» στροβιλίστηκαν στους ήχους της «νεοπάνκ» μουσικής, ανάμεσα σε ομιχλώδη επεισόδια και βίαιες εξάρσεις.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

Με κύριο κύριο άξονα τη συνθήκη μιας ζωντανής συναυλίας, η Έλλη Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί την παράσταση «Κουαρτέτο Βόιτσεκ», από όπου η Ελένη Πέταση μας μεταφέρει τις εντυπώσεις της.

Πέντε αξιόλογοι περφόρμερ -Αργύρης Ξάφης (κιθάρα, φυσαρμόνικα, φωνητικά), Φένια Παπαδόδημα (πλήκτρα, φωνητικά), Αdrian Frieling (theremin), Τηλέμαχος Μούσας (κιθάρα, μουσικό πριόνι) και ο Γερμανός ηθοποιός της Volksbuhne Henrik Arnst- στροβιλίστηκαν στους ήχους της «νεοπάνκ» μουσικής που περιελάμβανε συνθέσεις του Τ. Μούσα αλλά και πολλά παραλλαγμένα μοτίβα από την ομότιτλη όπερα του Αλμπαν Μπεργκ.

Το λιμπρέτο του τελευταίου, εξάλλου, σε συνδυασμό με σπαράγματα από τον «Βόιτσεκ» του Μπίχνερ, από το πολιτικό μανιφέστο του, ακόμη και από έναν πολιτικό λόγο της Μέρκελ, αποτέλεσε τον κορμό της καυστικής σάτιρας που στόχο της είχε να εκθέσει την ευρωπαϊκή μας κατάντια.

Δυστυχώς, όμως, αυτό το συμπίλημα κειμένων δεν κατάφερε να αφομοιώσει δημιουργικά τα υλικά του. Ούτε καν να αναδείξει το φλερτ μουσικής και λόγου.

Η σκηνοθεσία, ακολουθώντας μια ξεπερασμένη μεταμοντέρνα αισθητική γερμανικής καταγωγής, κινήθηκε αμήχανα ανάμεσα σε ομιχλώδη επεισόδια, βίαιες εξάρσεις, drug-show με ψηλοτάκουνα και σχηματικές φιγούρες που καμώνονταν τα εκσυγχρονισμένα πρόσωπα του Μπίχνερ.

ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑΣΗ - [email protected]