Ο σκηνοθέτης θυμάμαι την χρονιά εκείνη που μια απώλεια σημάδεψε κάθε Χριστούγεννα της ζωής του.

Τα Χριστούγεννα που δεν θα κάνουμε μαζί.

Αθήνα 2016, Λίγες μέρες πριν την παραμονή.

Αν και όσο μεγαλώνω, οι γιορτές με μελαγχολούν, θα ήθελα πάντα να βρίσκομαι σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό σε δάσος με χιόνια και τζάκι. Ίσως επειδή έχω ακόμα τις αναμνήσεις από όταν ήμουν παιδάκι στο Πόγραδετς που χιόνιζε, η λίμνη πάγωνε, η γιαγιά μάς έψηνε κάστανα στη ξυλόσομπα, στόλιζαμε το φτωχικό δέντρο με στολίδια και βαμβάκι για χιόνι, η μητέρα πάντα έφτιαχνε κανταΐφι και μπακλαβά για να πάει γούρι η χρονιά.

Στην Αλβανία του Χότζα γιορτάζαμε μόνο την Πρωτοχρονιά. Αργότερα, στην Ελλάδα, μυηθήκαμε στη γιορτή των Χριστουγέννων που, όπως και να το κάνουμε, είναι μια ευκαιρία να μαζεύεσαι με αγαπημένα πρόσωπα.

Τα Χριστούγεννα του 2016 με βρήκαν, όπως πάντα, στις πρόβες και, φυσικά, μετά από χρόνια, η οικογένεια θα μαζευόταν σπίτι να γιορτάσουμε, η αδερφή μου από τον Καναδά, η μητέρα μου από τα Τίρανα. Ήταν οι πρώτες γιορτές μετά από χρόνια που θα απολαμβάναμε μαζί. Εκείνη η χρονιά ήταν δύσκολη, διότι η καλύτερη φίλη μου έπασχε από καρκίνο .Έλεγα ψέματα στον εαυτό μου ότι θα γιατρεύοταν, μιλάμε στο τηλέφωνο εκείνες τις μέρες γιατί η Φωτεινή, το Φως της ζωής μου, έμενε στην Ηράκλεια Σερρών, την άκουσα τόσο ζεστή, γελάγαμε, μου υποσχέθηκε ότι τα επόμενα Χριστούγεννα θα μας έβρισκαν μαζί... και μετά από μια μέρα ήρθε το μοιραίο, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα μας άφησε. Ταξίδεψα στην Κερκίνη, στην παγωμένη λίμνη, να την αποχαιρετήσω για τελευταία φορά, ένα πέπλο, κοίταζα τα φώτα, τα δέντρα, τα λαμπιόνια και σκεφτόμουν ότι την αφήσαμε εκεί να παγώνει στο χώμα...

Πρώτη φορά στη ζωή μου βίωνα την απώλεια του πιο αγαπημένου ανθρώπου μου, τώρα πια τα Χριστούγεννα δεν θα έχουν κάστανα και γλυκά αλλά πάντα την απουσία της Φωτεινής..

Ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί το έργο της  Λιλής Ζωγράφου «Η άγαπη άργησε μια μέρα» στο Θέατρο Αργώ. Σήμερα, Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου, κάνει πρεμιέρα η νέα σκηνοθετική δουλειά του, «Συλλέκτης» του Τζον Φόουλς στο Vault.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ