Ασημίνα Αναστασοπούλου: Προς το παρόν δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποια ταυτότητα στην ομάδα καθώς ο «Ήρωας» είναι η πρώτη μας δουλειά. Η πρώτη μας συνάντηση. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν θα ήθελα να αποκτήσουμε.Θα προτιμούσα να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι να δοκιμάζουμε πράγματα και να ερευνούμε χωρίς να μας δεσμεύει κάποια ταυτότητα. Να έχουμε την πολυτέλεια να ταξιδεύουμε.

Περσεφόνη Παντοπούλου:  Ένα δωμάτιο πληκτικό,ασφυκτικό και ήσυχο. Ένας άνθρωπος μόνος. Ο Γκριγκορι Αλεξάντροβιτς Πετσόριν ανοίγει το ημερολόγιο του και οι αναμνήσεις ξεπηδούν μπροστά του.Βουτάει απ' την αρχή,και πάλι, με την ίδια ορμή, προσπαθώντας να  ζήσει , να ερωτευτεί,  να αγαπήσει. Όμως στη ζωή οι  άνθρωποι έχουν θέσει κανόνες στους οποίους δε χωράει. Δεν θα συμβιβαζόταν ποτέ με μία τέτοια μοίρα. Φεύγει. Finita la comedia. Και πάλι απ ' την αρχή. Ενα δωμάτιο, πληκτικο, ασφυκτικό και ήσυχο. Ενας άνθρωπος μόνος.Ο Γκριγκορι Αλεξαντροβιτς Πετσοριν... Η προσπαθεια δε θα σταματήσει ποτε...

Δάφνη Νικητάκη: Το έργο με το που το διαβάσαμε είπαμε όλοι από κοινού το ''ναι'' χωρίς να το σκεφτούμε και να το αναλύσουμε.Λειτουργήσαμε περισσότερο με το ένστικτο.Ασυνείδητα, νομίζω, το επιλέξαμε ακριβώς επειδή είναι κλασσικό. Για να περνάει από χέρι σε χέρι από τα 1830 μέχρι σήμερα, κάτι προκαλεί στον καθένα που το διαβάζει και έχει την ανάγκη να το παραδόσει στον επόμενο. Το ίδιο συνένη  και με εμάς.

Ο Μιχαήλ Λέρμοντοφ, υποθέτω, δεν ήξερε όταν το έγραφε ότι θα πεθάνει λίγο αργότερα. Είχε όμως μία βαθειά ανάγκη να κοιταχτεί ''γυμνός'' στον καθρέφτη χωρίς δικαιολογίες και να εκτεθεί πρώτα στον ευατό του και μετά και στους άλλους. Γ'αυτό με συγκινεί πολύ αυτός ο συγγραφέας.Γιατί η πρόθεση του έργου του είναι να τον καταλάβουν οι άλλοι και όχι να εντυπωσιάσει.Δεν τον νοιάζει να λέγεται συγγραφέας. Η γραφή του είναι απλή χωρίς λογοτεχνικά τερτίπια. Στις λέξεις κυλάει αίμα οπότε ο αποδέκτης συνδέεται και ταυτίζεται ακαριαία με αυτό που διαβάζει.

Απόστολος Καμιτσάκης:  Αναμφίβολα ο φόβος της αποτυχίας υπάρχει πίσω από κάθε γωνιά. Η πίστη που πρέπει να έχεις στον εαυτό σου και σε αυτό που θέλεις να κάνεις είναι αυτά που διακρίνει κανείς στους '' ήρωες '' κάθε καιρού. Και αν αναρωτηθούμε λίγο σίγουρα θα βρούμε πολλές περιπτώσεις ήρωα που σίγουρα δεν τις περιμέναμε.

Ασημίνα Αναστασοπούλου: Είναι τόσα πολλά αλλά τόσο συγκεκριμένα. Για μένα ήρωας είναι αυτός που δεν τα παρατάει με την πρώτη δυσκολία, αυτός που δεν σταματά να ονειρεύεται, αυτός που έχει πίστη, αυτός που ξέρει να ζητάει συγγνώμη, αυτός που δε φοβάται να δείξει τις αδυναμίες του, αυτός που παραδέχεται τα λάθη του, αυτός που λέει την αλήθεια ακόμα κι αν δεν είναι αρεστή στους υπολοίπους, αυτός που δίνει χωρίς να περιμένει να πάρει αντάλλαγμα, αυτός που τολμάει να πει "φοβάμαι",αυτός που ακούει, αυτός που μάχεται.Με λίγα λόγια αυτός που μπορεί να αγαπήσει. Και μπορεί ο καιρός να είναι διαφορετικός από την εποχή που διαδραματίζεται το έργο αλλά ναι ο καιρός μας έχει ήρωες απλά είναι δύσκολο να τους βρεις.

Κωνσταντίνος Γεωργαλής: Είναι ο κάθε ανθρωπος που παρά την εποχή που ζούμε , έχει το θάρρος να πιστέψει και να ακολουθήσει το όνειρο του. 

Βασίλης Καλφάκης: Αυτός που μπορεί να έρθει στην θέση του άλλου λίγο πριν του το ζητήσει ο ίδιος.

Απόστολος Καμιτσάκης:  Ήρωας είναι αυτός που κυνηγάει με κάθε κόστος

Δάφνη Νικητάκη: Αυτός που αποδέχεται τη σιωπή του και μπορεί να ακούσει τη φύση 

Περσεφόνη Παντοπούλου: Αυτός που δεν αντικαθιστά την αλήθεια του με ένα ψέμα της στιγμής για να ικανοποιήσει την περηφάνεια του. 

Υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;