Μια ρεαλιστική παράσταση με καθημερινούς χαρακτήρες και υπαρξιακούς προβληματισμούς.

Σε μια ημιφωτισμένη σκηνή που μοιάζει με σπίτι οι τοίχοι του οποίου είναι γεμάτοι με πίνακες ζωγραφικής δημιουργώντας μια μουσειακή ατμόσφαιρα, μπαίνουν σιωπηλοί και ένας ένας οι ήρωες της παράστασης Γρανάδα του Γιάννη Καλαβριανού που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά και φέτος φιλοξενείται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Το έργο αφορά την ιστορία μιας οικογένειας τοποθετημένης στη σύγχρονη εποχή και την προσπάθειά της να βρει την ευτυχία παρά την αδυναμία των μελών της να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και παρά τις συγκρουσιακές τους σχέσεις. Μια ευτυχία που άλλοτε χτίζεται πάνω σε ένα μεγάλο μυστικό, άλλοτε απειλείται από αυτό το μυστικό που γεννήθηκε πριν από πολλά χρόνια στη Γρανάδα και άλλοτε καταρρέει από την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης που επίσης γεννήθηκε πριν από πολύ περισσότερα χρόνια στη Γρανάδα και σε κάθε Γρανάδα.

Η γήινη Άννα (Φιλαρέτη Κομνηνού) είναι μια τραπεζική υπάλληλος που μονίμως κάνει ψυχαναγκαστικά δουλειές στο σπίτι, εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης (μάλλον από πένθος), έχει έντονη σχέση με την καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα (έπειτα από τροχαίο ατύχημα) αδερφή της, Έλλη (Έφη Σταμούλη), και ακόμα πιο έντονη σχέση με τα δύο της παιδιά, την σε προσωπικό και επαγγελματικό αδιέξοδο Λήδα (Στέφη Πουλοπούλου) και τον γεμάτο ζωή φοιτητή, Άρη (Διαμαντής Αδαμαντίδης), ο οποίος έχει σχέση με την Χριστίνα (Αλεξία Μπεζίκη).  Ο αέρινος Γιώργος (Γιώργος Γλάστρας) από την άλλη είναι ο πατέρας της οικογένειας, ιστορικός στο επάγγελμα, που, κατά το παράπονο της Άννας, δεν πιάνουν τα χέρια του και έχει κόλλημα με την Ιωάννα της Καστίλης.

Η Ιωάννα της Καστίλης λοιπόν, που έμεινε στην ιστορία ως Ιωάννα η Τρελή, υπήρξε Ισπανίδα βασίλισσα και έζησε πριν από 500 χρόνια. Παντρεύτηκε τον Φίλιππο τον Ωραίο που ήταν μπερμπάντης αλλά τον υπεραγαπούσε. Η Ιωάννα όμως, που είχε επίσης τη φήμη της διαταραγμένης, χήρεψε νωρίς, και με τον χαμό του αγαπημένου της αποφάσισε να κάνει ένα πολύ μεγάλο ταξίδι ώστε να θάψει τον σύζυγό της στη Γρανάδα. Το πένθος της για τον χαμό του Φίλιππου κράτησε 46 χρόνια τα οποία πέρασε κλεισμένη σε ένα παλάτι.

Αυτή την ιστορική φιγούρα επιλέγει ο συγγραφέας Γιάννης Καλαβριανός να μπλέξει αφηγηματικά με την ιστορία της οικογένειας της Άννας και του Γιώργου. Ευρηματική κίνηση την οποία εξελίσσει φέρνοντας την Ιωάννα (Λυδία Φωτοπούλου) στη σκηνή μέσω βίντεο. Έτσι, επί σκηνής παρουσιάζονται τρεις αφηγήσεις. Η κυρίως με τα γεγονότα εντός της οικίας της οικογένειας, τα οποία παρουσιάζονται με πολλές αναδρομές και που στην αρχή ξεγελούν τον θεατή δίνοντάς του την ιδέα της γραμμικότητας. Η διακοπτόμενη αφήγηση της τραγικής ιστορίας της Ιωάννας της Τρελής από το στόμα του Γιώργου και οι με επιστημονικούς όρους μονόλογοι της Ιωάννας για την τραγικότητα του θνητού ανθρώπου.

Όλα τα θέματα που πραγματεύεται το έργο- από τις οικογενειακές προστριβές και τα μυστικά μέχρι την αγάπη και την απώλεια- ξεκινούν ή καταλήγουν σ’ αυτήν ακριβώς την τραγικότητα «του χρόνου που δε γύρισε πίσω», διαθέτοντας όμως πάντα τις απαραίτητες αστείες στάσεις για να αποφορτιστεί ο θεατής.

Με αυτόν τον τρόπο, ο συγγραφέας Γιάννη Καλαβριανός παραδίδει ένα κείμενο έτοιμο για παράσταση στον σκηνοθέτη Γιάννη Καλαβριανό, που από αυτή του την ιδιότητα επιλέγει μια ήσυχη σκηνοθεσία για να στεγάσει τους καθημερινούς ήρωες και αυτή την ήρεμη ιστορία εντάσεων. Η σκηνή γίνεται το σπίτι με αντικείμενα προσεκτικά τοποθετημένα πάνω της για να αποκτήσουν σημασία αργότερα μέσα από τους διαλόγους και την εξέλιξη της ιστορίας (Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού).

Elina Giounanli

Εξίσου ήσυχοι είναι και οι ήρωες πάνω στη σκηνή του Καλαβριανού. Η Φιλαρέτη Κομνηνού γίνεται μια καθημερινή γυναίκα, η κυνική, απογοητευμένη, μελαγχολική Άννα που εξωτερικά φαίνεται ήρεμη αλλά μέσα της βράζει ολόκληρη από ένταση και λύπη. Έχει αιχμηρή γλώσσα, όπως όλοι οι κυνικοί άνθρωποι, αλλά σωπαίνει συχνά φορτίζοντας κι άλλο την υπόκωφη ένταση και την τραγική της συναισθηματική κατάσταση. Δίπλα της μια Έφη Σταμούλη που ως Έλλη γίνεται η ήσυχη δύναμη της οικογένειας, ζει καρτερικά το τραύμα της και υπομένει γιατί γνωρίζει. 

Μαζί  τους ο Γιώργος Γλάστρας ως Γιώργος, χαλαρός, αστείος, ζει στον κόσμο του με τις εμμονές του. Ο Γιώργος κινείται σε διαφορετικό ύφος από τους υπόλοιπους ήρωες, πράγμα που αφενός αποφορτίζει την ένταση, αφετέρου υπογραμμίζει την τραγικότητα των άλλων. Η Λήδα της Στέφης Πουλοπούλου αντιμετωπίζει τις αποτυχίες της σοβαρά και με ένταση, ο Άρης του Διαμαντή Διαμαντίδη μας πείθει πως θέλει να ηρεμήσουν όλα, τη στιγμή που η Ιωάννα της Λυδίας Φωτοπούλου μας πείθει για την ιδιοφυή τρέλα της, μια άλλη- πιο ασιόδοξη και ευχάριστη- όψη της οποίας ίσως να είναι η υπερδραστήρια και πάντα ορεξάτη και ετοιμόλογη Χριστίνα της Αλεξίας Μπεζίκη.

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ / [email protected]

Info
Θέατρο Νέου Κόσμου – Κεντρική Σκηνή
Από 10.10.2018 – 9.12.2019
Τετάρτη 18:30
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 18:30
Κυριακή 21:30
Προπώληση: Viva.gr