Το αιχμηρό, αστείο και βαθιά συγκινητικό best seller βιβλίο της Κωνσταντίνας Δελημήτρου «Η Ψιλικατζού» μεταφέρεται στη σκηνή του Πολυχώρου Vault, σε θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, με την Ελένη Ουζουνίδου στον ομώνυμο ρόλο.

Μια Ψιλικατζού (Ελένη Ουζουνίδου) που με τη βοήθεια της αδερφής της (Άννα Ψαρρά) θα μας αφηγηθεί την ιστορία της μέσα από το μαγαζάκι της. Την απίστευτη ιστορία μιας γυναίκας που το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει μητέρα. Και που με πολύ ανθρώπινο, αυθόρμητο και ειλικρινή τρόπο βγάζει από μέσα της όλα εκείνα που νιώθει και σπάει τη σιωπή για ένα θέμα – ταμπού, την υπογονιμότητα. Μια κατάθεση ψυχής, μια βαθιά κι αληθινή εξομολόγηση.

Λίγα λόγια για το Βιβλίo

Ένα εξαιρετικό βιβλίο, με δύο όψεις. Η πρώτη είναι αυτή του e-ημερολογίου της «ψιλικατζούς». Η δεύτερη αυτή των προσπαθειών της να τεκνοποιήσει. Ένας αριστοτεχνικός συνδυασμός, χαράς – λύπης, εύθυμου – σοβαρού. Ένα βιβλίο χωρισμένο σε δύο κόσμους, βασισμένο σε δύο ημερολόγια. Από τη μια το διαδικτυακό της ημερολόγιο, βασισμένο σε ένα blog που έκανε πάταγο (https://xpsilikatzoy.wordpress.com/), (http://psilikatzoy.blogspot.com/) και από την άλλη το προσωπικό της.

Μια κοπέλα που γράφει μέσα από ένα ψιλικατζίδικο για την καθημερινότητά της. Ιστορίες από τη Νίκαια, παράξενοι πελάτες, μια Αθήνα που δεν τη βλέπουμε στις ειδήσεις, μια Ελλάδα που αναγνωρίζουμε κάπως σφιγμένοι επειδή συνήθως προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει. Έτσι, με μπόλικες δόσεις χιούμορ μαθαίνουμε για τους τύπους των πελατών, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό στην γειτονιά της, τα καμώματα των μικρών μαθητών, για την περίοδο που έβαφε νύφες, τα παιδικά της χρόνια.

Παράλληλα μια προσπάθεια δέκα χρόνων να κάνει παιδί. Τα κέντρα γονιμότητας, οι εμβρυολόγοι, οι γυναικολόγοι, οι αίθουσες αναμονής, οι εξωσωματικές και οι ιατρικές εξετάσεις, το ταξίδι από μήνα σε μήνα από τη μια υπόσχεση στην άλλη, τα άγχη, οι αγωνίες, οι ελπίδες, οι απογοητεύεις. 

Πολύ πριν τα πολλά και μεγάλα sites στο Ελληνικό διαδίκτυο, υπήρχε μία μικρή μπλοκόσφαιρα.   Ήταν η εποχή που οι πρώτοι χρήστες δοκίμαζαν δεξιότητες και αρθρογραφία ή έστω τρόπο να επικοινωνήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις μέσω των blogs: μία καινοτόμα πλατφόρμα που αφέθηκε ανοιχτή στο κοινό για να λειτουργήσει ως ένα όμορφο κι εθιστικό πείραμα.

Έτσι δεκάδες διαδικτυακές περσόνες άφησαν τα συγγραφικά τους ταλέντα να ξεδιπλωθούν. Ανάμεσα τους γρήγορα αναδείχτηκαν ο γνωστός «πιτσιρίκος», η «ψιλικατζού», ο «ναυτίλος», ο «χοιροβοσκός», ο «Αθήναιος», ο «oistros», o «oldboy», ο «μαύρος γάτος» κ.α.

Η ιστορία της Ψιλικατζούς ξεκίνησε στις 18 Μαίου του 2005 όταν η Κωνσταντίνα Δελημήτρου άρχισε να καταγράφει από το ψιλικατζίδικο της στη Νίκαια το χρονικό της καθημερινότητας των απλών ανθρώπων της γειτονιάς της. Ένα e-ημερολόγιο που ξάφνιασε με τη δροσιά και την πρωτοτυπία του. Αμέσως ξεχώρισε για τη ματιά με την οποία η blogger έβλεπε τον κόσμο, έκλεβε πλήθος χαμόγελα και αποτελούσε πραγματική όαση στο τότε διαδίκτυο. Οι ιστορίες της γινόντουσαν ανάρπαστες. Η επιτυχία και η απήχηση της Ψιλικατζούς ήταν πρωτοφανής. Είχε προκαλέσει έναν μικρό σεισμό στο χώρο του διαδικτύου. Μαζί με την αναγνώριση στο internet και την μεγάλη επισκεψιμότητα ήρθε και η πρόταση για την έκδοση ενός βιβλίου. Το αποτέλεσμα ήταν η Κωνσταντίνα να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο. Το εξαιρετικό «Η Ψιλικατζού».