Η Κάτια Δανδουλάκη, η Κατιάνα Μπαλανίκα, ο Γιάννης Φέρτης και ο Γιάννης Βούρος ενσαρκώνουν το κωμικοτραγικό κουαρτέτο που ξεπήδησε μέσα από την καυστική πένα της Γιασμίνα Ρεζά . «Ο θεός της σφαγής», (2006), όπως είναι ο τίτλος του έργου που παρουσιάζεται στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη», θρυμματίζει τη βιτρίνα του πολιτικά ορθού, επιχειρώντας μια διεισδυτική τομή στα ήθη και τις νευρώσεις του λεγόμενου «πολιτισμένου», δυτικού ανθρώπου.

Η Κάτια Δανδουλάκη, η Κατιάνα Μπαλανίκα, ο Γιάννης Φέρτης και ο Γιάννης Βούρος ενσαρκώνουν το κωμικοτραγικό κουαρτέτο που ξεπήδησε μέσα από την καυστική πένα της Γιασμίν Ρεζά . «Ο θεός της σφαγής», (2006), όπως είναι ο τίτλος του έργου που παρουσιάζεται στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη», θρυμματίζει τη βιτρίνα του πολιτικά ορθού, επιχειρώντας μια διεισδυτική τομή στα ήθη και τις νευρώσεις του λεγόμενου «πολιτισμένου», δυτικού ανθρώπου.

Όλα ξεκινούν όταν ο εντεκάχρονος Φερδινάνδος αρπάζει ένα λοστό και τον κοπανάει με δύναμη στο πρόσωπο του άσπονδου φίλου του, Μπρούνο. Ο απολογισμός είναι μια γερή ζημιά στην πρόσοψη του Μπρούνο, δύο δόντια σπασμένα και η μητέρα του «θύματος», η Βερονίκη, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Τα αίτια της βίαιης αυτής έκρηξης παραμένουν θολά. Και παρά τον άγριο καβγά των εντεκάχρονων, οι γονείς και των δύο πλευρών συναντιούνται για να συντάξουν τις δηλώσεις του συμβάντος, σε πολιτισμένο –υποτίθεται- κλίμα. Μάλιστα, οι γονείς του Μπρούνο είναι αρκετά αισιόδοξοι ώστε ελπίζουν σε συνάντηση των παιδιών και σε μια πιθανή συμφιλίωσή τους.

Και αρχίζει η εξαιρετικά πετυχημένη κωμωδία της Ρεζά, με πρώτη ύλη τις φαινομενικά αντίθετες κοσμοθεωρίες και αντιλήψεις των δύο ζευγαριών που αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Γιατί η βία, όσο και να την ξορκίζουν, ιδιαίτερα η εκλεπτυσμένη Βερονίκη και ο ανοιχτόκαρδος άντρας της, ο Μισέλ, δείχνει τα δόντια της εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Και μπορεί να αυτοθαυμάζεται η Βερονίκη (Κάτια Δανδουλάκη) για τις κοινωνικοπολιτικές ευαισθησίες της, για το βιβλίο που γράφει για το Νταρφούρ, περιτριγυρισμένη από κίτρινες τουλίπες, έργα τέχνης και σπάνιες εκδόσεις, όμως άνθρωπος είναι κι αυτή...

Η αντίπαλη πλευρά, οι γονείς του μικρού ημιάγριου Φερδινάνδου, τουλάχιστον δεν τρέφουν ψευδαισθήσεις. Ειδικά ο φλεγματικός Αλέν (Γιάννης Φέρτης), δικηγόρος-γεράκι, με ένα κινητό να τον διεκδικεί μονίμως, πεισματικά απών από το γάμο και την οικογένειά του, μοιάζει να έχει συμφιλιωθεί με την ανθρώπινη απληστία και το νόμο του ισχυρότερου. Είναι λάτρης των χρηματιστηριακών παιχνιδιών και υπερασπίζεται κάποια ισχυρή φαρμακοβιομηχανία που έχει δηλητηριάσει μερικές χιλιάδες ασθενείς. Στο άλλο μήκος κύματος ο αυθόρμητος, περισσότερο «λαϊκός» Μισέλ εμπορεύεται καζανάκια και οικιακά είδη (Γιάννης Βούρος), καταπίνοντας σιωπηρά τις ιδιορρυθμίες της υπερ-ευαίσθητης Βερονίκης . Η τυπικά ευγενική, Ανέτ (Κατιάνα Μπαλανίκα), η σύζυγος του Αλέν, κουβαλάει τον σταυρό της γαμήλιας μοναξιάς.

Ώσπου ξαφνικά η έκρηξη που όλοι υποψιαζόμαστε από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο συμβαίνει. Συνεπικουρούμενοι από το αλκοόλ, οι ήρωες αποκαλύπτονται σε ένα απολαυστικό μαλλιοτράβηγμα. Και κάποιες πικρές αλήθειες μέσα από τους σαρκαστικούς, έξυπνους διαλόγους της συγγραφέως καταδεικνύουν τις αντιφάσεις και τις ψευδαισθήσεις μας. Στην κωμωδία της Ρεζά η αστική τάξη προσπαθεί να βγει ατσαλάκωτη από την επώδυνη σύγκρουση. Όμως μπορεί οι τουλίπες να βρίσκουν ξανά τη θέση του στο βάζο, αλλά πλέον ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από τις μάσκες. Και οι ήρωες δεν μπορούν να εθελοτυφλούν. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης τους, έχουμε παρακολουθήσει όλες τις πιθανές συγκρούσεις και συμμαχίες ανάμεσά τους.

Ο Σταμάτης Φασουλής ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης, κράτησε σωστούς ρυθμούς, χωρίς να παρασύρεται σε «εύκολες» λύσεις. Και οι τέσσερις πρωταγωνιστές διαθέτουν το καλλιτεχνικό εκτόπισμα αλλά και το χιούμορ, για να υποστηρίξουν τους ρόλους τους. Η Κατιάνα Μπαλανίκα πραγματικά «κέντησε» στην ερμηνεία της Ανέτ, με τις εύγλωττες σιωπές ή τα μελετημένα σύντομα σχόλιά της. Η Κάτια Δανδουλάκη έπαιξε «σοβαρά» την Βερονίκη και το αποτέλεσμα ήταν άκρως κωμικό (εξαιρετικά πετυχημένη η σκηνή, όταν μιλάει στο τηλέφωνο με την κόρη της).

Ο Γιάννης Φέρτης διέθετε τον αέρα και την ψυχρή κυνικότητα του ανερχόμενου γιάπη, ενώ ο Γιάννης Βούρος, κέρδισε το κοινό ως αυθόρμητος και γκαφατζής Μισέλ. Καλαίσθητο με υπαινικτικούς συμβολισμούς το μινιμαλιστικό σκηνικό του Γιώργου Γαβαλά «ζωντανεύει» στην τελευταία σκηνή. Τη μετάφραση του έργου υπογράφει ο Γιώργος Βούρος, ενώ τα κομψά κοστούμια της παράστασης, η Ντέννη Βαχλιώτη. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας.

Πληροφορίες: Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, Αγ. Μελετίου 61Α και Πατησίων, Κυψέλη, τηλ.2108640414. Αγορά εισιτηρίων με πιστωτική κάρτα 2108108181 και ηλεκτρονικά στη διεύθυνση www.elthea.gr. Τιμές εισιτηρίων: 25 ευρώ (πλατεία), 18 ευρώ (λαϊκή και ομαδικό εισιτήριο), φοιτητικό: 16 ευρώ.

ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ