Ξεχωρίζουμε τις πολυαναμενόμενες παραστάσεις από τώρα μέχρι και τον Μάιο.

_dm_

Η νέα χρονιά είναι εδώ και μαζί της φέρνει δέκα θεατρικές παραστάσεις που περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε.

Τρεις αδελφές

Ξεχάστε τη Μόσχα και την προεπαναστατική Ρωσία. Ο Δημήτρης Ξανθόπουλος ανεβάζει το αριστούργημα  του Άντον Τσέχοφ, πιστεύοντας ότι όλοι οι τόποι και όλες οι εποχές βρίσκονται πάνω σε ένα ρήγμα, σε μια κατάσταση διαρκούς αναταραχής.

Πρεμιέρα: 16 Ιανουαρίου, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Κουμ κουάτ

_dm_

Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια μία κωμωδία, υπογράφοντας και το κείμενο μαζί με τη Μαρία Κοσκινά.

Πρεμιέρα: 25 Ιανουαρίου, Θέατρο Νέου Κόσμου

Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης

Η πολυαναμενόμενη νέα παράσταση του Νίκου Μαστοράκη –αναβλήθηκε την περσινή σεζόν- πάνω στο αριστούργημα του Χόρβατ, παρουσιάζεται από ένα θίασο αξιώσεων και με ζωντανή μουσική και τραγούδια. Η δράση του έργου τοποθετείται χρονικά την περίοδο του μεσοπολέμου λίγο πριν την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη. Το πολιτικό σκηνικό μέλλεται να αλλάξει δραματικά, οι άνθρωποι όμως  προς το παρόν ζουν ευτυχισμένοι στην ηθελημένη άγνοιά τους – χορεύοντας, φλερτάροντας και φλυαρώντας άσκοπα, ενώ το τέρας του φασισμού παραμονεύει απειλητικά.

Πρεμιέρα 20 Φεβρουαρίου, Θέατρο Τέχνης, Υπόγειο

Βρικόλακες

Στους Βρικόλακες, ο Ίψεν –με μια δομή που θυμίζει αρχαία τραγωδία– προσπαθεί να διερευνήσει το δικαίωμα του ανθρώπινου όντος στην ευτυχία. Η παράσταση του Δημήτρη Καραντζά επιχειρεί να φωτίσει αυτό ακριβώς το εγκλωβιστικό σχήμα, σε ένα σύστημα αλληλεξαρτητικών σχέσεων και αέναης κίνησης, σε ένα περιβάλλον (ηχητικό και σκηνογραφικό) στοιχειωμένο από παιδικές μνήμες.

Πρεμιέρα: 22 Φεβρουαρίου, Θέατρο Τέχνης, Υπόγειο

Βόϋτσεκ

Το ανολοκλήρωτο έργο του Μπύχνερ που αναδεικνύει σε ήρωα έναν περιθωροποιημένο άντρα, σύμβολο της κοινωνικής αδικίας, ανεβαίνει στη σκηνή από την Κατερίνα Ευαγγελάτου. 

Πρεμιέρα 22 Φεβρουαρίου, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Ο Μισάνθρωπος

Ο Γιάννης Χουβαρδάς σκηνοθετεί ένα από τα καλύτερα έργα του Μολιέρου και τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στον ομώνυμο ρόλο σε μία δηκτική κωμωδία, που γεννά χαρακτήρες που δομούνται αριστοτεχνικά και αποκαλύπτει την υποκρισία κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής.

Πρεμιέρα: 10 Μαρτίου, Εθνικό Θέατρο, Κεντρική Σκηνή

Ο κύκλος του έρωτα (Γαϊτανάκι)

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει το σπονδυλωτό κείμενο του ψυχιάτρου Αρθουρ Σνίτσλερ που καταγγέλλει μέσα από ένα ερωτικό παιχνίδι μεταμορφώσεων την κοινωνική υποκρισία, τους θεσμούς, την άρχουσα τάξη.

Πρεμιέρα: 3 Μαΐου, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας

Υπάρχει, ας πούμε, μέσα μας ένας εαυτός που συλλογίζεται, αφηγείται και καθοδηγεί, ψάχνοντας να βρει (ή να επινοήσει) ένα νόημα, και ένας εαυτός που δρα και βιώνει. Επάνω σ’ αυτή τη σύγκρουση θα χτιστεί η διασκευή και η παράσταση του Έκτορα Λυγίζου και της ομάδας Grasshopper, με βασικό εργαλείο το παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τον ηθοποιό.

Πρεμιέρα: 3 Μαΐου, Θέατρο Νέου Κόσμου

Το ξύπνημα της άνοιξης

Ο Δημήτρης Καραντζάς ανεβάζει το ρέκβιεμ για το στραγγαλισμό της αθωότητας και των πρώτων παρορμήσεων του Φρανκ Βέντεκιντ και συνθέτει μία παράσταση που επιχειρεί να παρακολουθήσει μέσα από το μικροσκόπιο όλη τη διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί, διατηρώντας το ωμό και ανηλεές ύφος της γραφής του συγγραφέα.

Πρεμιέρα: 8 Μαΐου, Θέατρο Νέου Κόσμου

Λαίδη Μάκβεθ

Μια από τις διασημότερες όπερες του 20ού αιώνα επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή μετά από σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα. Βασισμένη σε νουβέλα του Νικολάι Λέσκοφ, η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ ασχολείται με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία της περιφέρειας. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η σπουδαία Φανί Αρντάν.

Πρεμιέρα: 12 Μαΐου, Εθνική Λυρική Σκηνή

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ