Πρωτότυπες δημιουργίες και ευρηματικές χορογραφίες, σε ένα φεστιβάλ που μας κάνει κάθε χρόνο να αναθεωρούμε την αντίληψή μας για τον χορό.

Με την πρόκληση να ανανεώνεται κάθε φορά, ανεβάζοντας τον πήχη όλο και πιο ψηλά, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση υποδέχεται για 6η συνεχή χρονιά το Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, στις 1 και 2 Μαρτίου, σε όλες τις σκηνές της. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ-εκκολαπτήριο νέων δημιουργών και καλλιτεχνικών προτάσεων, που δοκιμάζονται στη σκηνή, αλλά συγχρόνως δοκιμάζουν και τη δική μας εμπειρία γύρω από το φαινόμενο του χορού στην Ελλάδα. Βεβαίως, οι αναζητήσεις εντός και εκτός σκηνής –με τη Στέγη σταθερά να προτείνει χώρους που επαναπροσδιορίζουν τη θέαση της χορογραφίας και τη σχέση με τους θεατές– συνιστούν ακόμα μία κατεύθυνση που υιοθετήθηκε πρόσφατα από τον θεσμό και αγκαλιάστηκε από το κοινό.

Στη μέχρι τώρα ενδιαφέρουσα και πλούσια συγκομιδή, το Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων έχει καταφέρει να αναδείξει δημιουργούς στις πρώτες τους σκηνικές απόπειρες, αλλά και να καθιερώσει σύγχρονες τάσεις που συμπληρώνουν ή αναθεωρούν την υπάρχουσα αντίληψη για τον χορό. Η παρουσίαση του προγράμματος κάθε χρόνο και οι προσδοκίες που γεννιούνται, επιβεβαιώνουν την επιλογή της Στέγης να υποστηρίζει το νέο και να επενδύει στο μέλλον.

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Κάτια Αρφαρά
Οργάνωση Παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΟμάδαΡοπής: Dépaysement
Εκθεσιακός Χώρος -1 | 17:00, 19:00, 20:30, 22:00

Ένα δωμάτιο, ένας προτεινόμενος χώρος συνύπαρξης θεατών και ερμηνευτών. Απλό, αν σκεφτεί κανείς ότι το θέατρο, ως φυσικός χώρος, λειτουργούσε πάντα ως αναφορά σε κάτι έξω από εμάς, το οποίο συνηχεί παράλληλα μέσα μας. Μια νότα, μια λέξη, μια κίνηση, ένας φωτισμός μπορεί να προκαλέσουν τη μετατόπιση του θεατή· αυτή η μετατόπιση, με τη σειρά της, μπορεί να αποτελέσει την είσοδο σε έναν κόσμο που χτυπά από την άλλη πλευρά της πόρτας μας.
Η νεοσύστατη ΟμάδαΡοπής μοιάζει περισσότερο με εργαστήριο όπου συνυπάρχουν δημιουργικά η μουσική, το θέατρο και ο χορός. Η παράστασή τους, Dépaysement (αποτοπισμός), φέρνει κοντά έναν αφηγητή, δύο χορευτές και τρεις μουσικούς. Φέρνει κοντά όμως και τον θεατή, αφού η ιδιωτικότητα και η απαραβίαστη ατομικότητά του έρχονται κυριολεκτικά στο προσκήνιο. Ο λόγος συνοδεύει την κίνηση και η σκηνική δράση εκτυλίσσεται πλάι στον θεατή, τόσο ώστε να χαθούν τα όρια του «εδώ»/«εκεί» και να εμβαπιστεί στην προσωρινότητα ενός «τώρα» που εκτυλίσσεται μπροστά του.

Σύλληψη, Έρευνα, Κείμενο, Σκηνοθεσία, Κίνηση, Ήχος: Εύα Παπαδοπούλου, Αναστασία Χίντζογλου, Νίκος Καλύβας, Μιχάλης Παρασκάκης (ΟμάδαΡοπής)
Χορευτές: Δάφνη Δούλη, Γιάννης Τσιγκρής
Αφηγητής: Μιχάλης Παρασκάκης
Βοηθός παραγωγής: Μυρσίνη Λινού

Δανάη Δημητριάδη & Διονύσιος Αλαμάνος: ΑΤΜΑ

Μικρή Σκηνή | 18:00

Ο Διονύσιος Αλαμάνος και η Δανάη Δημητριάδη πειραματίζονται με το πιο οικείο σε αυτούς εργαλείο: το σώμα. Εξερευνούν την ευθραυστότητά του, αλλά και την αντοχή του, ενώ επικαλούνται την κίνηση ως μέσο για να μεταδώσουν τις εναλλαγές ανάμεσα σε αυτό που αποτελεί τη φυσική καταγωγή του ανθρώπου και σε αυτό που εξαλείφεται από τον πολιτισμό.

Στο ATMA οι δύο δημιουργοί εικονοποιούν μια σειρά από θεματικές που συγκινούν και ευαισθητοποιούν τον θεατή: το ζωόμορφο αντιπαραβάλλεται στο ανθρώπινο, όπως το διονυσιακό στο απολλώνειο· όχι τόσο για να δημιουργήσουν ακόμη ένα αγεφύρωτο δίπολο, αλλά για να συμπεριλάβουν δύο πτυχές σε μία φύση, τη συμπληρωματικότητα των στοιχείων που χαρακτηρίζουν την ολότητα του ανθρώπου.

Δύο νέοι δημιουργοί ασχολούνται με την προαιώνια πάλη ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και αυτό που έχουμε υπάρξει. Μια καταιγιστική ροή εικόνων για τη συμπληρωματικότητα του ανθρώπινου και του ζωικού.

Χορογραφούν & Ερμηνεύουν: Δανάη Δημητριάδη & Διονύσιος Αλαμάνος
Σύνθεση Μουσικής: Κωνσταντίνος Σκουρλής
Κοστούμια: Βάγια Νικολακοπούλου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Llorenç Parra
Παραγωγή & Μάνατζμεντ: Big Story Performing Arts Services
Œuil Exterieur: Olga Alvarez, Jordi Ribot, Nadine Gerspacher
Συμπαραγωγή: Big Story Performing Arts Services, The ONE DANCE WEEK festival και Centre Cívic de la Barceloneta
Με την υποστήριξη: Centre Cívic de la Barceloneta, L’Estruch de l'Ajuntament de Sabadell

PROLET OCD / Μαργαρίτα Τρίκκα: Defeat
Κεντρική Σκηνή | 19:30

Αν η ιστορία γράφεται από τους νικητές, πώς θα βρεθεί ο τρόπος να φωτίσουμε τον αγώνα του αδύναμου απέναντι στον δυνατό; Έξι χορευτές επί σκηνής, ηττημένοι αλλά όχι παραδομένοι, γελοίοι αλλά αξιοπρεπείς, ακούραστοι υπερασπιστές της ήττας, μελαγχολικοί Δον Κιχώτες και ιδανικοί αντιήρωες.

Στο διαρκές πηγαινέλα της ιστορίας, πώς καταγράφεται και εξιστορείται η πορεία των ηττημένων; Τι είναι αυτό που τροφοδοτεί την ακούραστη, σχεδόν παιδική επιμονή τους να ανασυγκροτηθούν και να «ηττηθούν καλύτερα»; Με τη γνωστή φράση του Λένιν, «ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω», να χαρακτηρίζει τον παλμό του έργου, η χορογράφος Μαργαρίτα Τρίκκα καταθέτει τον δικό της ποιητικό στοχασμό για την ιστορία των ηττημένων. Φέρνει στη σκηνή μια ομάδα από επίλεκτους χορευτές, οι οποίοι, ως άλλοι ακούραστοι συνοδοιπόροι, αναμετριούνται μετωπικά με την επιθυμία τους να μην εγκαταλείψουν τον αγώνα. Όντως, ο σταθερός βηματισμός τους έχει ορμή και ταλάντωση· άλλοτε εκρήγνυται σωματικά και άλλοτε ελαττώνεται σαν απόηχος μιας ένδοξης μάχης, σαν γρήγορη ανάσα που καταλαγιάζει.

Η Μαργαρίτα Τρίκκα, στο έργο Defeat, τάσσεται «υπέρ των ηττημένων που ζουν την ιστορία» και μας προτρέπει να διαφυλάξουμε την παιδική τόλμη και ιλαρότητα, συνθήκη αναγκαία πίσω από την ακούραστη υπεράσπιση της τρωτότητάς μας. Κι ενώ όλα φαίνεται να οδηγούν αναπότρεπτα προς τη μελαγχολία της αντίστασης, η χορογράφος ανατρέπει την όποια ηττοπαθή διάθεση, εντοπίζοντας την αξιοπρέπεια στον αγώνα των ηττημένων.

Χορογραφία: Μαργαρίτα Τρίκκα
Δραματουργία: Δήμητρα Μητροπούλου
Σκηνικά & Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Μουσική: Sancho 003/ Φώτης Σιώτας
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Χορογράφου: Παρασκευή Λυπημένου
Ερμηνεύουν: Κάντυ Καρρά, Χαρά Κότσαλη, Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Δημόκριτος Σηφάκης, Κατερίνα Σπυροπούλου, Αλέξης Τσιάμογλου

Μυρτώ Γράψα: Brighter
Μικρή Σκηνή | 21:00

«Τι παραμένει οικείο και ζωντανό μέσα μας;» αναρωτιέται η χορογράφος Μυρτώ Γράψα, επαναδιατυπώνοντας στη νέα της δουλειά, Brighter, μια σειρά από ερωτήματα που σχετίζονται με τον πόνο, την ηδονή και την ευτυχία.

Παρά τον «φωτεινό» τίτλο, η παράσταση αυτή προτείνει την καταβύθιση στο σκοτάδι της επιθυμίας, όχι για να δημιουργήσει απλώς μια διπλή ανάγνωση στα πράγματα –αυτήν της εναλλαγής του φωτός με το σκοτάδι–, αλλά για να μας παραπέμψει στη συμφιλίωση με ό,τι συνιστά τον πυρήνα του ανθρώπινου: το άγνωστο.

Τέσσερις ταλαντούχοι χορευτές, ανάμεσά τους και η ίδια η χορογράφος, σε ένα ιδιαίτερο σκηνικό περιβάλλον, επιχειρούν να αποκαλύψουν ό,τι έχει μείνει κρυφό, να αρθρώσουν κινητικά τις ανεξερεύνητες πτυχές του σώματος. Άλλωστε, το σώμα είναι μια επιφάνεια, το περιεχόμενο της οποίας μένει ακόμη να γραφτεί.

Ιδέα & Χορογραφία: Μυρτώ Γράψα
Δραματουργία: Κυριάκος Χατζηιωάννου
Βοηθός Χορογραφίας: Μαρία Νικολουλέα
Μουσική: Αλέξης Γράψας
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Σχεδιασμός Κοστουμιών: Βασιλική Σύρμα
Βοηθός σχεδιασμού κοστουμιών: Ειρήνη Γεωργακίλα
Δημιουργούν & Ερμηνεύουν: Ιωάννα Αποστόλου, Δήμητρα Βλάχου, Μυρτώ Γράψα, Αμαλία Κοσμά

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Εκτέλεση Παραγωγής: Ubuntu
Υπεύθυνος Παραγωγής: Άρης Λάσκος
Παραχώρηση χώρου δοκιμών: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Artiria Athens

Έλενα Αντωνίου: MAINSTAGE
Κεντρική Σκηνή | 22:30

Στο νέο της εγχείρημα, MAINSTAGE, η Έλενα Αντωνίου παρουσιάζει ένα δρώμενο, στο οποίο επανεξετάζει και αποδομεί τις υπάρχουσες θεατρικές/χωρικές συμβάσεις, καλώντας το κοινό να αναπτύξει μια ζωντανή σχέση με το έργο τέχνης ― παρότι είναι άυλο και εφήμερο. Στόχος της είναι να ανατρέψει τις παγιωμένες ιεραρχίες θεατή/ερμηνευτή και να επιχειρήσει την αλλαγή θέασης στη συνολικότερη σκηνική εμπειρία.

Αν και ήδη από τη δεκαετία του 1970 ο χορός έχει επιχειρήσει το άλμα έξω από τη σκηνή και τις παγιωμένες αναπαραστάσεις του σώματος, το αίτημα αυτό φαίνεται να επαναδιατυπώνεται σθεναρά και στις μέρες μας. Καλλιτέχνες, όπως η Έλενα Αντωνίου, επανεφευρίσκουν τη σημασία μιας εμπειρίας που μετα-κινεί και συν-κινεί τον θεατή και τον ενθαρρύνει να δει πέρα από το προφανές. Αυτή η «απελευθέρωση» του βλέμματος σημαίνει και τη μετατόπιση σε μια εμπειρία που προσλαμβάνεται συνολικά με το σώμα.

Χορογραφία & Περφόρμανς: Έλενα Αντωνίου
Μουσική & Ηχητικός Σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος
Κοστούμια & Εικαστικός Συνεργάτης: Μαρία Ταυλαρίου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi
Στην παράσταση συμμετέχουν φίλοι της Στέγης από 16 έως 65+ ετών, με ή χωρίς προηγούμενη σκηνική εμπειρία.

Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
1 & 2 Μαρτίου 2019
Κεντρική Σκηνή | Μικρή Σκηνή | Εκθεσιακός Χώρος -1

ΟμάδαΡοπής: Dépaysement
Εκθεσιακός Χώρος -1 | 17:00, 19:00, 20:30, 22:00

Δανάη Δημητριάδη & Διονύσιος Αλαμάνος: ΑΤΜΑ
Μικρή Σκηνή | 18:00

PROLET OCD / Μαργαρίτα Τρίκκα: Defeat
Κεντρική Σκηνή | 19:30

Μυρτώ Γράψα: Brighter
Μικρή Σκηνή | 21:00

Έλενα Αντωνίου: MAINSTAGE
Κεντρική Σκηνή | 22:30

Info
Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Νέος Κόσμος. Τηλ.: 210 900 5 800. Στις 1 και 2 Μαρτίου 2019. Εισιτήρια: Κανονικό: 7 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6 €
Παρέα 10+ άτομα, ΑμεΑ, Συνοδός ΑμεΑ, Ανεργίας: 5 €
Combo ημέρας που υλοποιείται μόνο στο ταμείο βάσει διαθεσιμότητας: Με αγορά 2 διαφορετικών παραστάσεων ίδιας ημέρας, η τρίτη δωρεάν.