Σκηνοθετεί την παράσταση «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» του Χρήστου Αγγελάκου στο Σημείο.

Το 2002 ιδρύθηκε στο Παρίσι μία ανθρωπιστική οργάνωση με την ονομασία «Νεκροί του δρόμου». Έργο της, ο ενταφιασμός όσων βρίσκονταν νεκροί στους δρόμους χωρίς χαρτιά που να πιστοποιούν την ταυτότητά τους: άστεγοι, μετανάστες, περιθωριακοί κλπ. Η είδηση αυτή ήταν το έναυσμα για τη συγγραφή του θεατρικού έργου «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» του Χρήστου Αγγελάκου -απεβίωσε τον Ιανουάριο σε ηλικία 57 ετών. Την σκηνοθεσία του υπογράφει η Σοφία Παλάντζα, που συστήνεται στο click@life.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Βόλο, με διαλείμματα διακοπών στη Λήμνο από όπου είναι η μητέρα μου. Αμέσως μετά το λύκειο φεύγω για σπουδές στη Θεσσαλονίκη στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ και μετά στην Αθήνα στις δραματικές σχολές «Μοντέρνοι Καιροί» και Ωδείο Αθηνών.

Ζω στη Νέα Σμύρνη. Θυμάμαι ότι η πρώτη μου εντύπωση από την Αθήνα ήταν η άγρια εικόνα του κέντρου. Οπότε όταν πρωτοήρθα στη Νέα Σμύρνη μου είχε φανεί όαση. Μου άρεσε το πράσινο, η ησυχία και το ότι μπορούσα να βγάζω άνετα βόλτα τον σκύλο μου. Με τον καιρό όταν πια γνώρισα καλύτερα την Αθήνα αγάπησα κι άλλες γειτονιές. Όλο το προηγούμενο καλοκαίρι έψαχνα σπίτι σε όλο το κέντρο της Αθήνας για να βρω εν τελεί πάλι στη Νέα Σμύρνη.

Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω ηθοποιός και σκηνοθέτης κινηματογράφου. Μεγάλωσα με πολλά παραμύθια, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταινίες που τις έβλεπα και τις ξανά έβλεπα, οπότε όλο αυτόν τον κόσμο της φαντασίας και της μυθοπλασίας συνέχισα να τον αναζητώ και στην ενήλικη πια ζωή μου.

Σίγουρα έχω επηρεαστεί, ακούσια διαμορφωθεί θα έλεγα, από όλες αυτές τις ταινίες (κυρίως όσες δεν καταλάβαινα) που έβλεπα με τους γονείς μου από μικρή. Είναι πολύ αστείο γιατί θυμάμαι να μας έχει επισκεφθεί η γιαγιά μου από την Λήμνο να θέλει να δει «το έργο» όπως το ονόμαζε και ο μπαμπάς μου να έρχεται από τη δουλειά και να μας λέει μες την τρελή χαρά ότι θα μας βάλει να δούμε όλοι μαζί μια καταπληκτική ταινία! Βλέπαμε το Ραν του Κουροσάβα συνοδεία μουρμουρητών γιαγιάς.

Οι καλλιτεχνικές επιρροές είναι άπειρες και παντού, θα έπρεπε να γράφω ολόκληρες σελίδες. Ζωγράφοι, γλύπτες, χορός, μυθιστορήματα, μία συνάντηση, μυρωδιές, ένας ήχος.

Το έργο «Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας» του Χρήστου Αγγελάκου τοποθετεί τη δράση του σε ένα γραφείο τελετών όπου καταφθάνει ένας άνδρας και μία γυναίκα, ανώνυμοι και άγνωστοι μεταξύ τους για να συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία έναν ανώνυμο άστεγο νεκρό. Οι ήρωες του έργου επιδίδονται σε ένα ανελέητο παιχνίδι αλληλοεξόντωσης προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη μοναξιά, το κενό, την αποξένωση και την πλήξη. Στο παιχνίδι μπαίνει και μια νεαρή κοπέλα, ιδιοκτήτρια του γραφείου τελετών.

Το έργο ακροβατεί ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό κάνοντας δυσδιάκριτα τα μεταξύ τους όρια. Θα έλεγα ότι πρόκειται για έναν κυκλώνα αποσπασματικών συνειρμών.

Είναι ένα άκρως επίκαιρο έργο. Μας αποκαλύπτει θέματα που μοιάζει να προσπερνάμε καθημερινά, να κρύβουμε κάτω από το χαλί, να κάνουμε ότι δεν συμβαίνουν ή απλώς να μην προλαβαίνουμε να τα δούμε μιας και όλοι είμαστε προγραμματισμένοι να τρέχουμε γύρω από τον εαυτό μας. Όλα δυστυχώς ξεκινούν από εμάς και καταλήγουν σε εμάς με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία ουσιαστική σύνδεση με οτιδήποτε. Παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα από το έργο: Παίρνω το δίσκο με το βραδινό μου και κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση χαζεύοντας εικόνες. Ένα παιδί ζωσμένο με εκρηκτικά ορμάει σ’ ένα τουριστικό λεωφορείο. Τρώω το βραδινό μου. Ένα πτώμα στις ράγες του μετρό. Τρώω το βραδινό μου. Μία γυναίκα πεσμένη στον χωματόδρομο, κάτω από ένα λόφο με πέτρες. Το χέρι της το βλέπεις καθαρά, δεν είναι σκοτάδι καταμεσήμερο το τράβηξαν το πλάνο, τη γυναίκα τη σύρανε απ’ το κρεβάτι του εραστή της, ο εραστής είναι μ’ αυτούς που ρίχνουν τις πέτρες. Τρώω το βραδινό μου κι απολαμβάνω την φωταγωγημένη μου ζωή, χάρη στις συσκευές που κοιμίζουν τον θάνατο.;

Επόμενα σχέδια; Συνεχίζουμε με την Εταιρεία Θεάτρου “OneTowFree” τις εφηβικές παραστάσεις PoiosTheleisNaGineis.com και Error 404 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Είναι η εποχή που μιλάμε με συνεργάτες και προγραμματίζουμε  πολλά ωραία πράγματα για την επόμενη θεατρική σεζόν, δυστυχώς όμως δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμα.

Συγγραφέας: Χρήστος Αγγελάκος Σκηνοθεσία: Σοφία Παλάντζα Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Λογοθέτης Σκηνικά - Κοστούμια: Μαρία Παλάντζα Μουσική σύνθεση: Μιχάλης Καταχανάς Διανομή (αλφαβητικά): Νικόλας Αλεξίου, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Λευτέρης Καταχανάς, Φελίς Τόπη.

Info
Θέατρο Σημείο: Χαρ. Τρικούπη 4, Καλλιθέα Τηλέφωνο κρατήσεων: 2109229579. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 09 Μαΐου 2019 στις 21:00 Ημερομηνίες: από 09 Μαΐου έως 02 Ιουνίου Ημέρες & ‘Ωρες παραστάσεων: Πέμπτη – Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00 Διάρκεια: 90’ (χωρίς διάλειμμα) Τιμή εισιτηρίου: 12€ (γενική είσοδος), 8€ (μειωμένο).

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ