Γιώργος Γιαννόπουλος: «Μέλλον χωρίς ιστορία δεν υπάρχει»

imoun-paidi-to-21-me-ton-theodoro-kolokotroni
ΔΕΥΤΕΡΑ, 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση για μικρούς και μεγάλους, «Ήμουν παιδί το ’21 με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη», στο Θέατρο «Ακροπόλ».

Ο Λάμπρος, γέροντας πια, κάνει μια αναδρομή ζωής. Θυμάται τα παιδικά του χρόνια και τις ηρωικές στιγμές που βίωσε δίπλα στο Γέρο του Μοριά. Σαν έβγαλε ένα τόσο δα μουστακάκι, έγινε κλέφτης στο βουνό, για ν’ αναπνεύσει μια «σπιθαμή» ελευθερίας. Τα χρόνια του μεγάλου ξεσηκωμού είναι γι΄ αυτόν και τα χρόνια της πρώτης του αγάπης. Ο Λάμπρος κι η Μαριώ με το σπαθί και τον έρωτα ζουν τη φωτιά της Επανάστασης του 1821. Ο κουτσός ο Νικολιός, ο αφελής του χωριού, παριστάνει τον ήρωα και σ’ όλο το έργο μάς χαρίζει στιγμές άφθονου γέλιου και χαράς.

Η πατρίδα σιγά σιγά λευτερώνεται χάρη στο μεγαλοφυές σχέδιο του στρατηγού Κολοκοτρώνη στα στενά των Δερβενακίων. Δεκαπέντε μήνες ενωμένοι Έλληνες, καταφέραμε τα ακατόρθωτα! Γλεντάμε για τη λευτεριά, γλεντάμε και για την αγάπη. Είστε όλοι καλεσμένοι.

Μετά από το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους μικρούς και μεγάλους θεατές, η σκηνοθέτης Ειρήνη Ιακώβου εμπνέεται από τον ηρωικό ξεσηκωμό του 1821 και παρουσιάζει τη νέα της παράσταση «Ήμουν παιδί το ’21 με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη» στο Θέατρο «Ακροπόλ». Τον ομώνυμο ρόλο κρατά ο Γιώργος Γιαννόπουλος, που μιλά στο click@ife.

Γεννήθηκα στην Αρσινόη Μεσσηνίας. Δημοτικό πήγα στο χωριό, γυμνάσιο στην Καλαμάτα και Λύκειο στην Αθήνα. Πανεπιστήμιο πέρασα στη Γεωπονική Σχολή στη Θεσσαλονίκη, την οποία παράτησα για να γίνω καλλιτέχνης. Μουσικός στην αρχή, ηθοποιός μετά. Σπούδασα μουσική, αρμονία, πιάνο, τρομπέτα στο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα όταν ήρθα ξεκίνησα βιολοντσέλο αλλά το παράτησα γιατί δεν είχα λεφτά να αγοράσω όργανο.

Μετά την Θεσσαλονίκη κατέβηκα στην Αθήνα. Σπούδασα υποκριτική στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Θεοδοσιάδη. Από τότε δουλεύω στο σινεμά, στο θέατρο, στην τηλεόραση, στην διαφήμιση.

Ζω στην Ηλιούπολη από το 1994 και είμαι και Δημοτικός Σύμβουλος. Μου αρέσουν και όλα και τίποτα. Μου αρέσει η ζωή και δεν μου αρέσει η αδιαφορία και η τσαπατσουλιά. Προσπαθώ με τους γείτονές μου να οργανώσω τη γειτονιά μας γιατί μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Αν περιμένουμε από τους άλλους χαθήκαμε. Μόνο αν οργανωθούμε μεταξύ μας μπορεί να γίνει κάτι.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω τραγουδιστής. Μικρός όταν είδα στο καφενείο ένα λιόπανο που είχαν τεντώσει εκεί μου ήρθε η αγάπη να γίνω ηθοποιός. Βέβαια όταν έβλεπα τα φορτηγά που έφτιαχναν την άσφαλτο τρελάθηκα ήθελα να γίνω φορτηγατζής. Ήθελα ταξίδια. Ήθελα να γίνω οδηγός, νταλικέρης, να είμαι στον δρόμο, στο ταξίδι.

Νομίζω ότι όλοι γεννιόμαστε με μια ταυτότητα. Άλλος γεννιέται νταβατζής, άλλος πουτάνα, άλλος πρωθυπουργός, άλλος γεωπόνος, άλλος καλλιτέχνης. Εγώ γεννήθηκα ηθοποιός. Γιατί πολύ απλά είμαι παρατηρητικός και ο άνθρωπος που παρατηρεί και καλείται να ερμηνεύσει παίρνει από τις μνήμες αυτά που έχει δει και τα βάζει στο ρόλο. Μου αρέσει να οσφρίζομαι τη ζωή, τη φύση, τα πεύκα, να παρατηρώ τους ανθρώπους, τα  χελιδόνια και όλο αυτό το καταθέτω. Αυτό κάνει κάθε καλλιτέχνης αυτό κάνω κι εγώ.

Οι καλλιτεχνικές μου επιρροές είναι οι άνθρωποι που βλέπω. Ό,τι εισπράττω από τους ανθρώπους. Δεν έχω μεγαλεία για πρότυπα, δάσκαλός μου είναι ο άνθρωπος. Είτε λέγεται Κολοκοτρώνης, είτε Χαμπέας. Είναι οι άνθρωποι.

Ο Κολοκοτρώνης είναι και για τους μεγάλους και για τα παιδιά. Όπως είναι τα μεγάλα έργα που διδάσκουν την ελευθερία, τον ανθρωπισμό, την αγάπη, τον έρωτα. Η παράστασή μας διδάσκει αγάπη, ανθρωπιά. Και βέβαια το βασικό είναι ότι πρέπει να έρθουν οι μεγάλοι να δουν την παράσταση για να ακονίσουν τη μνήμη τους και τα μικρά παιδιά για να μάθουν την ιστορία τους. Γιατί μέλλον χωρίς ιστορία δεν υπάρχει. Όπως σοφά είπε ο Γέροντας «Η γενιά των Ελλήνων που θα ξεχάσει τη σκλαβιά και τα βάσανά μας θα είναι η τελευταία».

Δεν μου αρέσει το σοβαροφανές θέατρο. Ό,τι μου προκύψει θα το παίξω. Δεν έχω ταμπέλες. Πιστεύω στην ομάδα που δημιουργεί. Όλα τα άλλα είναι περιττά.

Επόμενα σχέδια; Ό,τι φέρει η ζωή. Να είμαι καλά. Ο Θεός γελάει όταν κάνουμε σχέδια. Το μεγάλο σχέδιό μου είναι να πάει καλά η περιοδεία που ετοιμάζω με τον μονόλογο του Κολοκοτρώνη από τον Σεπτέμβριο του ΄20 με πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη για να τιμήσω τον απόδημο ελληνισμό. Σκέφτομαι τον Κολοκοτρώνη ως μια διαχρονική προσωπικότητα που συνομιλεί με όλες τις μεγάλες προσωπικότητες της Ιστορίας. Ο σκηνοθέτης Κώστας Γάκης το πίστεψε και θα γίνει πράξη. Η παράσταση θα επικρίνει τα κακώς κείμενα και θα προτείνει λύσεις για την Ελλάδα, την ξενιτιά και την παγκόσμια κατάσταση. Απλά αλλά σημαντικά πράγματα.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΟ - ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΙΑΚΩΒΟΥ 
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΕΥΗ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ- ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ: ΤΟΛΙΑΣ ΤΟΥΝΤΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΦΩΤΙΣΜΟΙ : ΜΕΛΙΝΑ ΜΑΣΧΑ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κολοκοτρώνης, ΘΑΝΑΣΗΣ  ΒΙΣΚΑΔΟΥΡΑΚΗΣ: Λάμπρος

ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ: ΓΑΛΗΝΗ ΓΥΡΤΑΤΟΥ: Δέσπω, φίλη Μαριώς - Τουρκάλα, ΜΙΧΑΛΗΣ  ΔΕΛΗΣ: Δημητρός, ο πιστικός του Γιαννούζου – Τούρκος, ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΑΪΦΙΔΗΣ: Αντρέας, Αγάς, ΒΑΡΒΑΡΑ KAΡΑ: Γιώργαινα, Μάνα - Τουρκάλα, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΟΥΣΑΛΗΣ: Νάσος-φίλος Λάμπρου, Τούρκος, ΕΥΘΥΜΗΣ ΜΠΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Γιαννούζος -  Δράμαλης, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΠΑΣΣΑΣ: Νικολιός, ο αφελής του χωριού, ΝΕΦΕΛΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Μαριώ, ΛΙΑ ΤΣΑΝΑ: Φρόσω-Χωριάτισσα, Τουρκάλα

Info
Θέατρο Ακροπόλ, Ιπποκράτους 9-11, Αθήνα τηλ.: 210 3648303. Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Σάββατο: 14.00, Κυριακή: 11.00 & 14.00. Διάρκεια: 105 λεπτά (με διάλειμμα). Τιμές εισιτηρίων:€12 γενική είσοδος, €10 ΑΜΕΑ, εκπαιδευτικών, πολυτέκνων, ανέργων. https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-akropol/hmoun-paidi-to-21-me-to-theodwro-kolokotrwnh/. Για ομαδικές κρατήσεις επικοινωνήστε: Μιχάλης Ιακώβου: 210 5767193, 210 5752978, 6974810416, 6947760225. ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ: 7ευρώ