Ο σκηνοθέτης ανεβάζει το «Αγάπης Αγώνας Άγονος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Δεκατέσσερα.

Με ένα από τα όχι και τόσο δημοφιλή έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το «Αγάπης Αγώνας Άγονος», καταπιάνεται φέτος ο σκηνοθέτης Λύσανδρος Σπετσιέρης, μετά την επιτυχημένη παρουσίαση του Easter Island, στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου και στο Υπόγειο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.

Λάτρης της εικόνας και της μίξης των παραστατικών τεχνών σε κάθε του παράσταση, δημιουργεί μαζί με έναν δεκατετραμελή θίασο επί σκηνής, ένα ονειρικό περιβάλλον που αναβλύζει ερωτισμό και επιθυμία, σε συνομιλία με το ειδικά διαμορφωμένο ψηφιακό σκηνικό, παρουσιάζοντας μία κωμωδία με χιούμορ χοντρό, παρεξηγήσεις και παιχνίδια λεκτικού ανταγωνισμού, ξετυλίγεται μπροστά μας σε έναν τόπο ανεκπλήρωτων ερώτων, στο Θέατρο Δεκατέσσερα. Ο λόγος σε εκείνον.

Γεννήθηκα σε μία γειτονιά της δυτικής Αττικής κάπου στο Περιστέρι, δίπλα ήταν το σχολείο ο φούρνος η λαϊκή αγορά της Τετάρτης, οι φίλοι από  σπίτι σε σπίτι τρέχαμε. Φυσικά ο δρόμος χωρίς φόβο, δεκαετία του 90, τα πανκιά από τον λόφο που κατηφόριζαν κάθε απόγευμα για το στέκι. Οι μοϊκάνες, οι κρεμασμένες από τα αμπέχονα παραμάνες της Γενιάς του Χάους. Οι κνίτες. Οι κάγκουρες με τα στρογγυλοφάναρα παπιά. Η φούντα, τα μαχαίρια και τα κατσαβίδια των εξωσχολικών. Η εκκλησία και οι ώρες μέσα στο ιερό. Πολλές ώρες μέσα στο ιερό. Χαμός για το ποιος θα κουβαλήσει το εξαπτέρυγο. Η παλαιότητα μετρούσε. Ας μη μιλήσω για το ποιος θα κρατούσε τον σταυρό. Εκεί μετρούσε και το ύψος... Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός στα καλύτερα τους. Ξύλο πολύ. Και διαγωνισμοί για το καλύτερο και πιο σπάνιο αξεσουάρ-κασκόλ. Αξεσουάρ που αποκτούσες είτε με πληρωμή, είτε με περίτεχνους τρόπους από το περίπτερο της πλατείας. Φιλιά από νωρίς, τσιγάρο επίσης από νωρίς. Αυτά πάνε μαζί. Μουσική πολύ. Διάβασμα όχι και τόσο. Σκληρές προπονήσεις  με τον σύλλογο. Πολύ γρήγορα ήρθαν οι σπουδές. Οικονομικά. Ειδικεύτηκα στην χρηματιστηριακή αγορά. Ύστερα βρέθηκα να σπουδάζω στο θέατρο. Δεν θυμάμαι και πολλά για το πως. Μπήκα στη σχολή σαν βρεγμένος πηλός και έμεινα εκεί ιδρυματοποιημένος για τρία χρόνια. Ο κόσμος άλλαζε και εγώ δεν έπαιρνα είδηση. Η σπουδή μου τα  τελευταία χρόνια είναι πάνω στο σχέδιο και το χρώμα ενώ δουλεύω έντονα μέσω της γλυπτικής με ένα αγαπημένο και πολύ κοντά στον άνθρωπο υλικό, τον πηλό.

Σήμερα έτυχε να ζω σχετικά μακριά από εκεί που μεγάλωσα. Έχω όμως την απομόνωση μου. Τη “σπηλιά μου”. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Τι δε μου αρέσει, ακόμα δεν το έχω βρει.

Μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Ακόμα το ονειρεύομαι.

Η ενασχόληση με το θέατρο ήρθε σαν από μόνη της, ήταν μάλλον μία φυσική συνέπεια. Σαν ένας γάμος σε μια σχέση, που αν δεν ήταν η αγαπημένη ζωγράφος και φίλη Βάσω Τζούτη, δεν θα γινόταν ίσως ποτέ. 

Η πιο σημαντική επιρροή που επιζητώ να είναι παρούσα στον τρόπο που μελετώ, είναι η φύση. Τα μοτίβα που ακολουθεί. Η φόρμα της. Ο ρυθμός της. Εν αρχή, μόνο το φως και το σκοτάδι την ορίζει στα μάτια μας.  Σίγουρα όμως με επηρεάζει η χρήση των χρωμάτων από τον Mark Rothko, η ποιητικότητα του Francis Bacon. Ο Romeo Castellucci. Η μαεστρία στην απεικόνιση των αναγεννησιακών καλλιτεχνών. Το φως του Caravaggio. Η αθωότητα του Θεόφιλου. Ο Νick Cave. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Ο Περικλής Μουστάκης. H Pina Baus. H ελευθερία των γερμανικών θιάσων. Ο Krystian Lupa. Ο Trier. Ο Fellini. Η ελληνική παράδοση. Εμπνέομαι και επηρεάζομαι από κάθε τεχνίτη, όπως πολύ εύστοχα δήλωσε με τη μανιφεστοτική της γραφή η Claudia Castellucci.

Εργάζομαι με έναν δεκαπενταμελή θίασο πάνω στον Σαίξπηρ, την ποίηση του, την φαντασία και το humor του. Επέλεξα το Αγάπης Αγώνας Άγονος, έργο που σπάνια θα συναντήσουμε στη σκηνή και για πολλούς μάλιστα άγνωστο. Στο έργο αυτό ο βασιλιάς Φερδινάνδος της Ναβάρρα αποφασίζει και μετατρέπει την χώρα του σε Ασκητήριο μελέτης, με σκοπό να τον δοξάσουν ως τον ιδρυτή του μεγαλύτερου πνευματικού κέντρου της Ευρώπης. Όσοι ενδίδουν σε απολαύσεις τιμωρούνται αυστηρά. Με την πιο αυστηρή τιμωρία να πέφτει σε εκείνον που θα υποκύψει στον έρωτα. Ο ξαφνικός ερχομός της Πριγκίπισσας της Γαλλίας  θα ανατρέψει τα σχέδια του Φερδινάνδου και θα χαλαρώσει τις αντιστάσεις των ανδρών της Ναβάρρα, αλλά και του ίδιου. Πρόκειται για μία  κωμωδία με ακραίο humor και  παραδοξότητα που μέσα της αναγνωρίζουμε στοιχεία σε μεταγενέστερα έργα όπως το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και τη Δωδέκατη Νύχτα.

Πρόκειται για την πιο τραγική κωμωδία του Σαίξπηρ. Το Αγάπης Αγώνας Άγονος είναι ένα παρεξηγημένο έργο εξαιτίας της πολυπλοκότητας του και της επιθυμίας του Σαίξπηρ να αποτυπώσει όλη την ορμή της νεότητας και της διάνοιας του σε ένα έργο. Προσβάλλει με το έργο αυτό. Φλερτάρει με το έργο αυτό. Προκαλεί.

Μας διηγείται την ιστορία των ανθρώπων που για χάρη της εξέλιξης τους, απαρνούνται τον έρωτα. Μας σχολιάζει την λογική της δομής των κοινωνιών που αποστειρώνονται, εμποδίζοντας τη φύση να δράσει. Μας μιλά για την αναγκαιότητα του έρωτα και το ολοκληρωτικό δόσιμο της αγάπης. 

Ο Έρωτας θα είναι πάντα επίκαιρος, δεν θα πάψει να μας απασχολεί, θα είναι πάντα άγνωστος και μυστήριος. Όσο είσαι ερωτευμένος αδυνατείς να τον κατανοήσεις και όταν νομίζεις πως τον κατανοείς μάλλον δεν είσαι ερωτευμένος. Από την άλλη η  αγάπη φαίνεται να είναι η ουτοπία της γενιάς μας, ξεχνάμε όμως πως δεν είναι εμπορεύσιμη και πως τη δίνεις από αβάσταχτη επιθυμία να το κάνεις. Δεν είναι ο μισθός που θα πάρεις. Η Αγάπη είναι έξω από την κουλτούρα μας στην πραγματικότητα. Εμείς έχουμε μάθει να μας σφραγίζουμε στα καβούκια μας .Σκληροί μας είμαστε πιο χρήσιμοι, ανταγωνιστικοί μας είμαστε πιο χρήσιμοι, επικριτικοί  επίσης μας είμαστε πιο χρήσιμοι. Γενικά διακοσμητικοί, μας είμαστε πολύ πιο χρήσιμοι.

Ένα θέατρο που διεγείρει, που μας κάνει όλους συμμέτοχους που επιστρέφει μονίμως στις λαϊκές του ρίζες του και τοποθετείται στο σήμερα. Ένα θέατρο ζωντανό και ολοκληρωμένο. Αυτό είναι το θέατρο που θέλω να κάνω.

Επόμενα σχέδια; Να γυρίσω τον κόσμο. Πριν πάω όμως στο διάστημα.

Ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου είναι ο μόνος λόγος που με κάνει να αισθάνομαι υπερήφανος. Δεν μπορεί λέω, κάτι θα κάνω καλά.

Μετάφραση : Χριστίνα Μπάμπου – Παγκουρέλη Σκηνοθεσία – Εικαστική Επιμέλεια : Λύσανδρος Σπετσιέρης

Ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά: Νατάσσα Αραμπατζή, Γιώργος Γκολφινόπουλος, Κωνσταντίνος Εξαρχόπουλος, Σπέρη Κανατά, Δημήτρης Καπαμάς, Φάνης Κατέχος, Μαρίνα Κριεμπάρδη, Τέτη Λουράκη, Ηλιάνα Μπαφέρου, Κωσταντίνος Μυλωνάς, Θανάσης Νικολακόπουλος, Άννα Παπαδάκη, Βαγγέλης Στρατηγάκος και οι μικρές Κορίνα Ζαχάρα και Κατερίνα Λογαρίδη

Σχεδιασμός Ψηφιακού Χώρου: Ερατώ Τζαβαρα Διδασκαλία Κίνησης και Χορογραφίας : Βάσια Βαλκανιώτη Βοηθός Σκηνοθέτη : Έλια Ζαχαριουδάκη Υπεύθυνη Παραγωγής : Φαίδρα Χατζηκωνσταντή Επικοινωνία: Μάρθα Κοσκινά, Ιωάννα Ιακωβίδη

Με την Υποστήριξη της Fabrica Athens

Info
Θέατρο Δεκατέσσερα: Καλλιρρόης 10, Αθήνα. Από 13 Ιανουαρίου 2019.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ