Ο Θωμάς Μοσχόπουλος και τα κορίτσια του μας βάζουν σε σκέψεις.

Στη σκηνή σκάει μύτη η Πάπισσα Ιωάννα μεγαλοπρεπής μέσα στα άμφιά της, συγχαίρει τη Μαρλήν που μόλις πήρε προαγωγή και κάθεται δίπλα στη Λαίδη Νίτζο, τη θρυλική και άτακτη παλλακίδα της Ιαπωνίας. Παραδίπλα βρίσκουμε τη διάσημη Αγγλίδα εξερευνήτρια Ιζαμπέλα Μπερντ και πιο πέρα τη Mad Meg, την ετοιμοπόλεμη φιγούρα του Πίτερ Μπρίγκελ που συμμετέχει στο δείπνο σιωπηλή και έκρυθμα ήρεμη μέσα στην πανοπλία της. Αργοπορημένη θα μπει κάνοντας εντύπωση προτού μας σκάσει όλους με την υπομονή της η Γκριζέλντα, βγαλμένη από ένα άλλο παραμύθι. Αυτές είναι οι γυναίκες της Caryl Churchill στην περίφημη σκηνή του «Top Girls», έργο το οποίο επέλεξε να παρουσιάσει φέτος ο Θωμάς Μοσχόπουλος.

Έχοντας στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό και διαφορετικό ως προς τη σύνθεσή του γυναικείο καστ, ο σκηνοθέτης προσεγγίζει διακριτικά, δίχως εντυπωσιασμούς ή περιττά σχόλια, το κείμενο που από μόνο του αποτελεί δυναμίτη. Στη θεατρική φόρμα, στον φεμινισμό, στον θατσερισμό. Στην ψυχή του έργου βρίσκεται το κυνήγι της ευτυχίας στα χρόνια του καπιταλισμού και σε μια πατριαρχική κοινωνία που αν είσαι γυναίκα ίσως σου επιτρέψει την ψευδαίσθηση της επιτυχίας εφόσον σου επιτρέψεις την υιοθέτηση αρσενικών χαρακτηριστικών. Ο Μοσχόπουλος δικαίως εμπιστεύεται ένα τέτοιο κείμενο που κινείται σε παράλληλους κόσμους και χρόνους, συστήνοντας στο κοινό τις  γοητευτικές του προσωπικότητες για να θέσει τελικά τόσες ερωτήσεις, ή καλύτερα τόσους προβληματισμούς όσοι οι παράγοντες που συνιστούν το γυναικείο ζήτημα. Γιατί ναι, το γυναικείο ζήτημα και πολύπλοκο είναι και απάντηση δεν έχει.

Κεντρική ηρωίδα του TOP GIRLS είναι η Marlene, μια φιλόδοξη γυναίκα καριέρας, υπεύθυνη ενός γραφείου ευρέσεως εργασίας για γυναίκες, μια «σιδηρά κυρία» που ανέρχεται θυσιάζοντας συνεργάτες, καθώς και τη δική της ευαίσθητη, ανθρώπινη πλευρά στον βωμό της επιτυχίας. Παρόλο που το έργο είναι γραμμένο σε ρεαλιστικό κώδικα, ξεκινά με μια διάσημη ονειρική πρώτη σκηνή, όπου ιστορικοί και διάσημοι μυθοπλαστικοί γυναικείοι χαρακτήρες καταθέτουν με ευφάνταστο τρόπο τις ιστορικά διαφορετικές πτυχές του ζητήματος της κοινωνικής θέσης των γυναικών. Στη συνέχεια, η δράση μεταφέρεται στον χρόνο συγγραφής του έργου, όπου με μια σειρά από συναρπαστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονες γυναίκες και σημαντικές ανατροπές, η συγγραφέας αναπτύσσει τις θέσεις και τους προβληματισμούς της με θεατρικά ευφρόσυνο τρόπο και υπέροχους σκηνικούς χαρακτήρες, δημιουργώντας ένα θέαμα με παλμό.

Patroklos Skafidas

Patroklos Skafidas

Patroklos Skafidas

Μεγάλο μερίδιο του τελικού αποτελέσματος φέρει η διανομή, ιδιαίτερα εύστοχη μάλιστα της πρώτης πράξης όπου ξεχωρίζει η ενέργεια και ο ενθουσιασμός της Αλεξάνδρας Αϊδίνη. Απολαυστική είναι επίσης η Βίκυ Βολιώτη στην περιγραφή της γέννας και ιδιαιτέρως ενοχλητική, όπως έπρεπε, η Ευδοκία Ρουμελιώτη. Σε αυτή την σκηνή σταδιακά συντονίζονται και εναρμονίζονται όλες οι γυναίκες του θιάσου, ένα μεγάλο λάθος όμως είναι η οδηγία να μιλάει συχνά η μία πάνω στην άλλη. Μέχρι να συντονιστείς και να εστιάσεις έστω στη μία, έχεις χάσει μέσα στο θόρυβο όλη τη συζήτηση. Και είναι κρίμα, τα λένε τόσο ωραία.  Στη συνέχεια αλλάζει ο κόσμος της παράστασης και με άλλους χαρακτήρες πια βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον καθημερινό, ρεαλιστικό. Εδώ ξεχωρίζουν οι Αλεξία Καλτσίκη και Μαρία Καβογιάννη όταν τις βλέπουμε ως αδερφές να συγκρούονται καθισμένες ήσυχα απέναντι η μία στην άλλη σε ένα τραπέζι. Η σύγκρουσή τους ενσωματώνει όλους τους προβληματισμούς του έργου και τους εξάγει σε αξιοποιήσιμη ένταση. Η μία ήθελε απελισμένα να φύγει, η άλλη ήθελε απελπισμένα ένα παιδί. Τέλος, πολύ ωραίες παρουσίες αποτελούν οι μικρότερες Ειρήνη Μακρή και Άλκηστις Πολυχρόνη.

Τελικά πρόκειται για μια παράσταση με πολύ καλό έμψυχο υλικό, υπέροχα κοστούμια και καταπληκτικά σκηνικά- αισθητικά υπέροχο το πίσω μέρος της σκηνής, στο πνεύμα του έργου το στρογγυλό τραπέζι, λειτουργικές οι καρέκλες με ροδάκια. Ωστόσο, τα σκημικά αποδεικνύονται δύσκαμπτα καθώς η αλλαγή τους απαιτεί δύο φορές διάλειμμα, πράγμα που στερεί από την παράσταση τη γρήγορη και κινηματογραφική ροή που μάλλον της χρειαζόταν.

Συντελεστές
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος    
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ 
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού   
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Γραφιστική επιμέλεια: Μάριος Γαμπιεράκης - Χρυσούλα Κοροβέση [mavra gidia]
Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλλάρη
Γραφεία Τύπου & Επικοινωνίας: Ανζελίκα Καψαμπέλη (STEFI & Lynx PRODUCTIONS) -  Ελεάννα Γεωργίου (θέατρο ΠΟΡΤΑ)
Φωτογραφίες-Video: Πάτροκλος Σκαφίδας
Μια παραγωγή της Stefi Productions - Γιάννης Μ. Κώστας σε συμπαραγωγή με το θέατρο ΠΟΡΤΑ

Ερμηνεύουν: Μαρία Καβογιάννη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Βίκυ Βολιώτη, Αλεξία Καλτσίκη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Ειρήνη Μακρή, Άλκηστις Πολυχρόνη

Info
Θέατρο Πόρτα
Τετάρτη 20.00
Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.00
Κυριακή: 19.00
Μεσογείων 59
τηλ.: 210 77 11 333
Προπώληση: viva.gr

ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ