Η Ελένη Πετάση γράφει κριτική για την παράσταση «Η αληθινή ταυτότητα της Τζίνα Ντέιβις» που ανέβηκε στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία των Ελένης Ευθυμίου και Βασιλικής Τρουφάκου.

Το μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν «Η άγνωστη τρομοκράτισσα» (2006, εκδ. Αγρα 2011) έχει δικαίως προκαλέσει το ενδιαφέρον της κριτικής. «Ενας λαμπρός στοχασμός για τον κόσμο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου ο φόβος συνιστά πολύτιμο αγαθό τόσο για τους τρομοκράτες όσο και για τις κυβερνήσεις, έναν κόσμο στον οποίο οι φήμες και η παραπληροφόρηση κάνουν το γύρο της υδρογείου με το ανοιγόκλεισμα ενός ματιού...», έγραψαν οι «New York Times».

Η τρομοφοβία, η αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος, η άκριτη στάση των πανικόβλητων αστυνομικών αρχών, δεν είναι τα μόνα συστατικά σ’ αυτό το οξυδερκές πολιτικοκοινωνικό έργο του Αυστραλού συγγραφέα που παράλληλα σκιαγραφεί τους μηχανισμούς κατασκευής ειδήσεων από τα ανθρωποφαγικά ΜΜΕ, με αποτέλεσμα την επίρριψη ενοχών σε ενόχους και μη.

Ωστόσο, το φαινόμενο του αθώου που αδίκως ενοχοποιείται και εξωθείται σε εγκληματικές πράξεις δεν είναι καινούργιο. Μόνο που σήμερα, όπως αναφέρει ο Φλάναγκαν διά στόματος Νίτσε, «...καθημερινά κάποιος κάπου γίνεται δυναμίτης». Ηδη από το 1786 το δράμα του Φρίντριχ Σίλερ «Ο εγκληματίας της χαμένης τιμής» καυτηριάζει τις συνέπειες μιας συκοφαντικής εμπλοκής. Ο Χάινριχ Μπελ, στη συνέχεια, δανείζεται στοιχεία από τον Σίλερ και γράφει τη «Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» (1974), που γίνεται ταινία από τον Φόλκερ Σλέντορφ. Και ο Φλάναγκαν με τη σειρά του αντλεί υλικό τόσο από τη νουβέλα του τελευταίου όσο και από «διαφημίσεις, άρθρα εφημερίδων, λόγια πολιτικών, κουβέντες σε μπαρ, κηρύγματα τηλεοπτικών αστέρων» κ.ά.

Η δική του ασθμαίνουσα, σκοτεινή ιστορία ηθικής επίφασης ενέπνευσε την ευφάνταστη σκηνική μεταφορά της (τη διασκευή του κειμένου υπογράφουν η Ελένη Ευθυμίου και η Αναστασία Τζέλλου) στο Δώμα του Νέου Κόσμου με τον τίτλο «Η αληθινή ταυτότητα της Τζίνα Ντέιβις».

Η Τζίνα Ντέιβις ή «Κούκλα» δεν είναι παρά μια ασήμαντη στριπτιζέζ σε ένα λαμπερό νυχτερινό κέντρο του Σίδνεϊ, μια αφελής, νέα γυναίκα με όνειρα ταπεινά, που κάνει το λάθος να περάσει μια νύχτα με έναν άγνωστο μελαψό άντρα, τον Τάρικ, και να βρεθεί το επόμενο πρωί πρωταγωνίστρια των τηλεοπτικών καναλιών σε μια ανατριχιαστική υπόθεση τρομοκρατίας. Αντιμετωπίζοντας την αβάσιμη κατηγορία δίχως ψυχραιμία και «χάνοντας» τον εαυτό της, η Τζίνα θα αντιδράσει βίαια, καθώς από εξιλαστήριο θύμα θα μεταμορφωθεί σε πραγματικό θύτη, βουτώντας εντέλει σε ένα λουτρό αίματος.

Σκηνοθετώντας την παράσταση και ερμηνεύοντας διαφορετικούς ρόλους με αμεσότητα, έντονη σωματικότητα, γρήγορους ρυθμούς και διαβρωτικό χιούμορ, η Ελένη Ευθυμίου και η Βασιλική Τρουφάκου χτίζουν μια καθηλωτική ατμόσφαιρα που εντείνεται με την ευφυώς παρεμβατική συνδρομή του ψηφιακού περιβάλλοντος και των live animations (Ελισάβετ Αντάπαση, Ευτύχης Ευθυμίου), τη θαυμάσια, πρωτότυπη μουσική της Λένας Πλάτωνος και τους ενδιαφέροντες φωτισμούς του Σάκη Μπιρμπίλη.

Ντυμένες ομοιόμορφα σαν αντίγραφα του ίδιου προσώπου, μέσα σε ένα αποστειρωμένο, μίνιμαλ σκηνικό σύμπαν (σκηνικά-κοστούμια Ελισάβετ Αντάπαση), οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί-περφόρμερ μαζί με τον Νίκο Μακρή αφηγούνται και αναπαριστούν αυτήν την «καφκικού ύφους» αλλά και ταυτόχρονα τόσο οικεία στις μέρες μας ιστορία.

Ελένη Πετάση