«Φέτος, πιο δυνατά από ποτέ, φωνάζουμε για τα δικαιώματα κάθε γυναίκας, κάθε καταπιεσμένης θηλυκότητας, κάθε καταπιεσμένου ατόμου».

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, οι Support Art Workers, η Πρωτοβουλία Εργαζομένων στις Τέχνες που δημιουργήθηκε πριν από ένα χρόνο στην έναρξη της πανδημίας, στέλνει το δικό της μήνυμα.

Το κείμενο που ανήρτησαν στην επίσημη σελίδα τους στο facebook: 

8 Μαρτίου 1857, Νέα Υόρκη

Γυναικεία απεργία και διαδήλωση εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, για καλύτερα εργασιακά δικαιώματα, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μείωση των ωρών εργασίας και εξίσωση μισθών αντρών και γυναικών.

Αύγουστος 1910, Κοπεγχάγη

Η Διεθνής Διάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών αποφασίζει να υπάρξει μια διεθνής ημέρα για τη γυναίκα, χωρίς όμως να οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία. Η επιλογή της ημέρας γίνεται το 1914 με τις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Βερολίνο και Λονδίνο.

8 Μαρτίου 1917, Πέτρογκραντ Ρωσίας

Γυναίκες από βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας ξεκινούν μια απεργία που σύντομα επεκτείνεται σε ολόκληρη την πόλη.

*Οι απόψεις των ιστορικών διίστανται σχετικά με το πού, το πότε και το πώς των γεγονότων που συνδέονται με την καθιέρωση της Μέρας της Γυναίκας. Αυτό που παραμένει κοινό και αδιαπραγμάτευτο σε κάθε περίπτωση, μες στους αιώνες, είναι ο αγώνας των θηλυκοτήτων και κάθε καταπιεσμένης οντότητας, σε όλο τον κόσμο, ενάντια στην πατριαρχία, την ανισότητα, τον σεξισμό.

8 Μαρτίου 2021, Ελλάδα

Εν μέσω πρωτοφανούς πανδημίας αλλά και εν μέσω του κινήματος #metoo, που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει πάρει σημαντικές διαστάσεις στην Ελλάδα, η 8η Μάρτη αποκτά φέτος ακόμα μεγαλύτερη σημασία ως μέρα αγώνα και διεκδίκησης για κάθε γυναίκα -cis και trans-, θηλυκότητα, ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενο που απειλεί η πατριαρχία, η κουλτούρα του βιασμού, η εργασιακή καταπίεση, ο καπιταλισμός και τα όπλα του.

Μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για βιασμό από παράγοντα της ιστιοπλοΐας, αλλά και της συναδέλφου μας Ζέτας Δούκα για ψυχολογική βία από τον σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της Γιώργο Κιμούλη, ο ασκός του αιόλου άνοιξε ανεπιστρεπτί σε όλο το φάσμα του Πολιτισμού με αποτέλεσμα να εκφράζονται δημόσια ολοένα και περισσότερες καταγγελίες διαφόρων μορφών λεκτικής, ψυχολογικής, σωματικής και σεξουαλικής βίας.

Καταγγελίες από συναδέλφισσες και συναδέλφους που μας κάνουν να νιώθουμε περηφάνια που βρισκόμαστε μαζί τους στις ίδιες σκηνές, στα ίδια εργαστήρια, στις ίδιες αίθουσες προβών και μαθημάτων. Καταγγελίες που γύρισαν μια νέα σελίδα στον χώρο των τεχνών και σε όλη την κοινωνία, μια σελίδα που καλούμαστε τώρα να γράψουμε όλ@ μαζί.

Φέτος, πιο δυνατά από ποτέ, φωνάζουμε για τα δικαιώματα κάθε γυναίκας, κάθε καταπιεσμένης θηλυκότητας, κάθε καταπιεσμένου ατόμου. Στηρίζουμε τα καλέσματα όλων των φορέων και συλλογικότητων που έχουν ανακοινωθεί για την αυριανή μέρα, ακολουθούμε τα σωματεία και την ομοσπονδία μας στη συγκέντρωση της Πλ. Κλαυθμώνος στις 13.00, και ελπίζουμε σε μια ανοιξιάτικη, μαχητική, μοναδική 8η Μάρτη σε κάθε συγκέντρωση, κινητοποίηση, δράση.

Φέτος, πιο δυνατά από ποτέ, ενώνουμε τη φωνή μας με ολ@ όσα θα βρεθούν στον δρόμο, για έναν πιο συμπεριληπτικό Πολιτισμό, για μια κοινωνία όπου ο σεξισμός, η βία και ο ρατσισμός δεν θα έχουν καμία θέση.

Ταυτόχρονα, από αύριο και για τις επόμενες δέκα μέρες ξεκινάμε εκστρατεία ενημέρωσης για τα νομικά δικαιώματα των γυναικών και όλων των εργαζομένων, ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Για να γίνουν, επιτέλους, οι διεκδικήσεις των γυναικών καθημερινό μας βίωμα και κατάκτηση.

Για να γίνει η Μέρα της Γυναίκας, Κάθε Μέρα.