Η ηθοποιός συμμετέχει στην παράσταση Ομήρου Ιλιάδα | Ραψωδία A’ - Λοιμός (επιδημία) & Μῆνις (οργή) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιόλιου.

Ένα ενδιαφέρον θεατρικό εγχείρημα θα λάβει χώρα στις 24 Ιουλίου στο Φρούριο Φιρκά - Ενετικό Λιμάνι Χανίων. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Λιόλιος θα μεταφέρει στη σκηνή την πρώτη ραψωδία της Ιλιάδας, παρουσιάζοντας την παράσταση Ομήρου Ιλιάδα |  Ραψωδία A’ -  Λοιμός (επιδημία) & Μῆνις (οργή), που εντάσσεται στο πλαίσιο δράσεων του Φεστιβάλ «Ανοιχτά Πανιά» του Δήμου Χανίων και της ΚΕΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Κρήτης.

Εκτός των ηθοποιών της παράστασης είναι η Αναστασία Χατζάρα, την οποία γνωρίζουμε λίγο καλύτερα 

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στη Βέροια.       

Στα 18 μου πέρασα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας το οποίο εγκατέλειψα μετά από έξι μήνες. Αργότερα, μπήκα στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Από τη στιγμή που τελείωσα την σχολή ζω στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια μένω στο Παγκράτι.

Η αλήθεια είναι πώς από τότε που θυμάμαι το εαυτό μου ήθελα να γίνω ηθοποιός αν και δεν υπήρχαν πολλά θεατρικά ερεθίσματα στη Βέροια. Για να είμαι ειλικρινής μού άρεσε η επικοινωνία, η παρατήρηση ανθρώπων, να μιμούμαι τους καθηγητές και να κάνω τους άλλους να γελάνε. Μού άρεσε πολύ για παράδειγμα στις σχολικές γιορτές να απαγγέλνω ποιήματα.

Όταν ήρθε η ώρα να συμπληρώσω το μηχανογραφικό μου ήθελα να δηλώσω το Τμήμα Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, όπου και περνούσα. Τότε γονείς, συγγενείς και καθηγητές προσπάθησαν να με πείσουν να πάω στο ιστορικό αρχαιολογικό και παράλληλα να ασχοληθώ με το θέατρο και πως θα με στήριζαν (εικάζω ότι πίστευαν πως είναι κάτι που θα μου περάσει ή ότι θα βρω μια ερασιτεχνική ομάδα ώστε να εκτονωθεί εκεί η επιθυμία μου). Η μητέρα μου το φέρνει βαρέως εγώ καθόλου. Όλα καλώς καμωμένα βρέθηκε από αλλού ο δρόμος.

Οι καλλιτεχνικές μου επιρροές ήρθαν σε μεγαλύτερη ηλικία από τα χρόνια της σχολή και έπειτα. Νομίζω ότι με έχουν επηρεάσει πολλά και αντιφατικά πράγματα. Ο,τιδήποτε με αφορά και μπορώ να το καταλάβω το «κλέβω» για εσωτερικό κίνητρο και καύσιμο. Θέλω να πω για παράδειγμα ότι θαυμάζω απεριόριστα την Cate Blanchett την οποία έχω παρατηρήσει υποκριτικά, με έχει εμπνεύσει αλλά το πιο πιθανό είναι αυτό να μην αποτυπώνεται στο παίξιμο μου.

Η παράσταση Ομήρου Ιλιάδα |  Ραψωδία A’ -  Λοιμός (επιδημία) & Μῆνις (οργή) είναι μία διασκευή της Ραψωδίας Α της Ιλιάδας και αναφέρεται στην άρνηση του Αγαμέμνονα να επιστρέψει στον ιερέα του Απόλλωνα, Χρύση, την κόρη του, την οποία κρατούσε στη σκηνή του ως πολεμικό τρόπαιο. Αυτό προκάλεσε την οργή του Απόλλωνα, που έστειλε φοβερό λοιμό στο στρατόπεδο των Αχαιών. Τότε ο Αχιλλέας συγκάλεσε συνέλευση του στρατού, όπου ο μάντης Κάλχας αποκάλυψε την αιτία του κακού και προέβλεψε μάλιστα κι άλλες συμφορές αν ο Αγαμέμνονας δεν ικανοποιήσει το αίτημα του Χρύση.

Η ιδιαιτερότητα του έργου έγκειται στο γεγονός ότι η εξαιρετική μετάφραση έχει γίνει από τον Γεώργιο Ψυχουντάκη ο οποίος ήταν ένας απλός άνθρωπος με καταγωγή από την Ασή Γωνιά του Ρεθύμνου, βοσκός, μαχητής της αντίστασης στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος ξαναδημιούργησε τον Όμηρο, αφού πρώτα τον είχε νιώσει και αφομοιώσει. Ο Γεώργιος Ψυχουντάκης διατηρεί το ποιητικό περιεχόμενο, την ψυχή του κειμένου και την απόδοση με την αβίαστη φυσικότητα του ανόθευτου λόγου που ζει ακόμη στο κρητικό χωριό.

Η παράσταση πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, πώς εξελίσσονται μέσα από τα γεγονότα τα οποία λαμβάνουν χώρα στη Ραψωδία Α δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ιεραρχία, στο φύλο, στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών και πώς μέσα σε ένα διχαστικό κλίμα όπου ο καθένας λέει την άποψή του μπορεί να διασπαστούν ακόμα και οι πιο δυνατές σχέσεις. Ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημήτρης Λιόλιος χαρακτηριστικά αναφέρει ότι οι ήρωες «Μέσα σε αυτή τη διχαστική ατμόσφαιρα, παίρνουν θέση, εμπλέκονται, ζηλεύουν, οργίζονται, χαίρονται, γίνονται καχύποπτοι ή απειλούν μέχρι ο καθένας να διανύσει τη δική του πορεία, η οποία συνομιλεί και με την Ελλάδα του σήμερα. Ήρωες ενδεχομένως ασφαλείς και μάλλον μόνοι».

Για να πω την αλήθεια δεν μου φαινόταν περίεργο που καθόμουν στο σπίτι χωρίς δουλειά κατά τη διάρκεια του ενάμιση αυτού χρόνου απραξίας, ήταν κάτι οικείο. Μου φαινόταν τρομακτικά περίεργο που κάθονταν οι άλλοι στο σπίτι τους ήταν σαν να περνούσαμε «ομαδική λοχεία».

Στην πρώτη καραντίνα όπως όλοι ασχοληθήκαμε πολύ με το κομμάτι της μαγειρικής (κουλουράκια, κέικ), με δημιουργικά παιχνίδια και με μπόλικη θετική σκέψη.

Η δεύτερη καραντίνα ήταν εντελώς διαφορετική από την πρώτη όλα κυλούσαν διαφορετικά. Εμείς νοσήσαμε οικογενειακώς στη δεύτερη καραντίνα και το καταλάβαμε πιο έντονα. Είπα δεν πειράζει όπως μας βγει ας μην είμαστε δημιουργικοί με το ζόρι. Υπήρχε μία αποδοχή.

Δεν μπορώ να φανταστώ ρεαλιστικά ότι θα τελειώσει όλο αυτό και θα γυρίσουμε στη προ covid καθημερινότητα. Αισθάνομαι ότι θα μάθουμε να ζούμε με αυτό όπως ήδη κάνουμε. Αυτό το οποίο με ζορίζει είναι η έλλειψη της επαφής, η ζεστή αγκαλιά με αγαπημένους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι της τέχνης χρειάζονται σοβαρή και σημαντική στήριξη, χρειάζονται σωστές συνθήκες για να ανθίσουν. Μπορώ να πω πώς το ζητούμενο για μένα παραμένει σταθερό. Με ενδιαφέρει να συγκινηθώ, να ταξιδέψω, να γελάσω, να αλληλεπιδράσω, να είμαστε παρόντες στη στιγμή αμφότεροι.

Ανυπομονησία και χαρά για τα θέατρα που άνοιξαν ξανά. Αυτό νιώθω. Απολαμβάνω πολύ τις πρόβες που κάνουμε αυτή τη περίοδο και περιμένω πώς και πώς για τη στιγμή που θα συναντήσουμε το κοινό.

Όταν αποφοίτησα από τη σχολή του ΚΘΒΕ είχα τα πράγματα σε κουτάκια βάζοντας διαχωριστικές γραμμές. Τώρα μπορώ να δω τον εαυτό μου εκεί που υπάρχει όραμα, σεβασμός, συνέπεια, εργατικότητα και υποστήριξη, συνθήκες οι οποίες σου επιτρέπουν να ανθίσεις χωρίς ταμπέλες.

Επόμενα σχέδια; Λίγες διακοπές και εύχομαι η παράστασή μας να γίνει μέρος των μελλοντικών σχεδίων μας.      

Ομήρου Ιλιάδα | Ραψωδία A’ -  Λοιμός (επιδημία) & Μῆνις (οργή)

Μετάφραση: Γεώργιος Ψυχουντάκης («Ομήρου Ιλιάδα», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιόλιος

Σκηνογραφία – Κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου Επιμέλεια κίνησης: Γιάννης Νικολαΐδης Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γιάγκος Χαιρέτης Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Μπαλτάς Καλλιτεχνικός συνεργάτης – Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτης Καφούσιας Σύμβουλος δραματουργίας: Γιάννης Κοκολάκης Γραφιστική ανάπτυξη: Κωνσταντίνος  Αργυρίου

Διεύθυνση παραγωγής: d.l.p. Οργάνωση - Παραγωγή: Δήμος Χανίων / ΚΕΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ | Σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Κρήτης | Με την υποστήριξη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων

Παίζουν (αλφαβητικά): Βαγγέλης Αμπατζής, Ελένη Κουταλώνη, Σταύρος Λιλικάκης, Γιάννης Χαρκοφτάκης, Αναστασία Χατζάρα

Μουσικός επί σκηνής: Γιάγκος Χαιρέτης 

Παραστάσεις: 24, 25, 26 Ιουλίου 2021

Τοποθεσία: Φρούριο Φιρκά (Αύλειος Χώρος) - Ενετικό Λιμάνι Χανίων

Είσοδος ελεύθερη / Προκράτηση θέσης: chania-culture.gr

Παράλληλες Δράσεις

• 26 Ιουλίου 2021 - Ανοιχτή συζήτηση μετά το τέλος της  παράστασης

Συνομιλούμε με θεατές και ειδικευμένους επιστημονικούς συμβούλους για τον τρόπο που προσέγγισαν το καλλιτεχνικό έργο και ανακαλύπτουμε συσχετισμούς με τον νοηματικό αντίκτυπο στη συνεχώς αβέβαιη εποχή που ζούμε.

• 27 Ιουλίου 2021 -  Εκπαιδευτικό εργαστήριο για εφήβους

Αντικείμενο μελέτης: Δραματουργική αποδόμηση και σύνθεση.

Στοχεύοντας στην παραγωγή πολιτιστικού και εκπαιδευτικού περιεχομένου διοργανώνουμε έναν ημερήσιο κύκλο ερευνητικού εργαστηρίου απευθυνόμενοι σε εφήβους από όλη την επικράτεια του Δήμου Χανίων. Οι συμμετέχοντες, με την καθοδήγηση των συντελεστών της παράστασης, συνθέτουν εκ νέου ένα καλλιτεχνικό έργο βασιζόμενοι στην εμπειρία παρακολούθησής της.

Δωρεάν συμμετοχή / Προκράτηση θέσης για το εργαστήριο: chania-culture.gr

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ