Με τη θεαματική παράσταση Ο κήπος των ηδονών του Γάλλου σκηνοθέτη και εικαστικού, Φιλίπ Κεν κλείνει πανηγυρικά το αθηναϊκό πρόγραμμα του Φεστιβάλ στις 4 Αυγούστου.

Ο Γάλλος δημιουργός, που πέρυσι συνεπήρε το κοινό της Πειραιώς 260 με την παράσταση Μοιραία Φάρμα (Farm Fatale), με αφορμή την κλιματική αλλαγή, επιστρέφει στην Ελλάδα με ένα πρωτότυπο έργο, εμπνευσμένο από τον διάσημο αναγεννησιακό πίνακα του Ιερώνυμου Μπος.

Μετά τη θριαμβευτική πρεμιέρα στην Αβινιόν, ο Φιλίπ Κεν έρχεται να καταλάβει το Ηρώδειο με μια παράσταση σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, που αναμένεται να είναι μια από τις πιο δυνατές θεατρικές στιγμές του φετινού καλοκαιριού.

«Έχω την τύχη να δημιουργώ και να παρουσιάζω το έργο μου στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και στη συνέχεια στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, σε δυο χώρους ανοιχτούς, όπως το Carrière de Boulbon – ένα παλιό λατομείο – και το ρωμαϊκό Ωδείο κάτω από την Ακρόπολη» λέει ο Φιλίπ Κεν.

Ο Κήπος του Φιλίπ Κεν

Ένας από τους πιο εμβληματικούς πίνακες ζωγραφικής παγκοσμίως αποτελεί την αφορμή της παράστασης Ο κήπος των ηδονών. Το βιβλικό τρίπτυχο που δημιούργησε ο Ιερώνυμος Μπος απεικονίζει ένα πανόραμα παράδοξων μορφών και στα πλευρικά του φύλλα την Εδέμ και τις τιμωρίες της Κολάσεως.

Η σύνδεση του πίνακα με την παράσταση που έχει δημιουργήσει ο Φιλίπ Κεν, είναι γενική. Όπως όμως και ο Ιερώνυμος Μπος, έτσι και ο Κεν, μέσω του έργου του υποστηρίζει ότι την Κόλαση και τα βασανιστήρια τα έχει δημιουργήσει ο ίδιος ο άνθρωπος.

Ακριβώς όπως ο Μπος, ο Κεν δημιουργεί ένα αλληγορικό υπερθέαμα, ένα ονειρικό σκηνικό μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, μεταφέροντας στο παρόν την ιστορία του Κήπου των ηδονών. Άλλωστε η εποχή που δημιουργήθηκε ο διάσημος πίνακας ήταν μεταβατική, κάτι που ο Γάλλος σκηνοθέτης υποστηρίζει ότι ισχύει και για τους καιρούς μας.

«Έχω συχνά εμπνευστεί από πίνακες αυτής της εποχής. Πριν από κάποια χρόνια έγραψα το έργο μου «La mélancolie des Dragons» που ήταν επηρεασμένο από τον πίνακα του Ντίρερ «Η Μελαγχολία», ωστόσο αισθητικά η παράσταση δεν παρέπεμπε καθόλου στο σύμπαν του Ντίρερ. Και σήμερα αυτός ο απίστευτος πίνακας του Ιερώνυμου Μπος, γεμάτος αινίγματα και μυστήριο γίνεται αφετηρία της δουλειάς μας» λέει ο Φιλίπ Κεν.

Συντελεστές
Με τις/τους Jean-Charles Dumay, Léo Gobin, Sébastien Jacobs , Elina Löwensohn, Nuno Lucas, Isabelle Prim, Thierry Raynaud, Gaëtan Vourc’h
Σύλληψη, σκηνοθεσία, σκηνογραφία  Philippe Quesne
Πρωτότυπα κείμενα  Laura Vazquez
Άλλα κείμενα (TBA)
Κοστούμια, γλυπτά Karine Marques Ferreira
Συνεργάτις σκηνογραφίας Élodie Dauguet
Δραματουργός Éric Vautrin
Βοηθός François-Xavier Rouyer
Τεχνική συνεργασία Marc Chevillon
Ήχος Janyves Coïc
Φώτα Jean-Baptiste Boutte
Σκηνικός εξοπλισμός Mathieu Dorsaz
Διεύθυνση σκηνής François Boulet, Martine Staer
Τεχνικός σκηνής Ewan Guichard
Τεχνικός βίντεο Matthias Schnyder
Τεχνικός φωτισμού Cassandre Colliard
Αμπιγιέζ Estelle Boul
Κατασκευή σκηνικών Ateliers du Théâtre Vidy-Lausanne
Παραγωγή και κρατήσεις Judith Martin, Elizabeth Gay
Παραγωγή της Vivarium Studio Charlotte Kaminski
Παραγωγή Vivarium Studio, Théâtre Vidy-Lausanne

Συμπαραγωγή Festival d’Avignon - Ruhrtriennale (Γερμανία) - Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (Ελλάδα) - Tangente St. Pölten, Festival für Gegenwartskultur (Αυστρία) - Berliner Festspiele (Γερμανία) - Théâtre du Nord, Centre Dramatique National Lille Tourcoing Hauts-de-France - Maison de la Culture d’Amiens, Pôle européen de création et de production - Les 2 Scènes, Scène nationale de Besançon - Centro dramatico nacional (Μαδρίτη, Ισπανία) - MC93, Maison de la culture de Seine-Saint-Denis Bobigny - Le Maillon, Théâtre de Strasbourg, Scène européenne - Kampnagel (Αμβούργο, Γερμανία) -  Festival NEXT - Scène nationale Carré-Colonnes Bordeaux-Métropole - National Theater and Concert Hall Taipei (Ταϊβάν)