Σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Έχεις να δεις την αδερφή σου, που ήταν στη φυλακή, έντεκα χρόνια. Τι κάνεις όταν σου χτυπάει την πόρτα τραγουδώντας ότι ο διάβολος έχει πεθάνει; Της την κλείνεις. Όμως το παρελθόν, η οικογένεια και το τραύμα δύσκολα μπορούν να κρατηθούν έξω από τον τακτοποιημένο σου μικρόκοσμο. Ειδικά αν είσαι ηρωίδα στο θεατρικό έργο της Μέγκαν Τάιλερ «Ο τρόμος του κροκόδειλου» που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. 

Τοποθετημένο στη Βόρεια Ιρλανδία του 1989, την περίοδο δηλαδή των Ταραχών, το σύγχρονο έργο της Τάιλερ αποτελεί ένα ναρκοθετημένο έδαφος για όποιο σκηνοθέτη το επιλέξει, κυρίως λόγω της ιδιόμορφης φύσης του. Καταπιάνεται με μία δραματική ιστορία, στο κέντρο της οποίας βρίσκονται δύο αδερφές που έχουν κακοποιηθεί από τον πατέρα τους και έχουν χάσει με τραγικό τρόπο την μητέρα τους. Από πολύ νωρίς βλέπουμε στην ιστορία να αξιοποιείται το χιούμορ και η μορφή της μαύρης κωμωδίας. Με την αλληλεπίδραση, ωστόσο, των δύο αδερφών και την εξέλιξη της θεατρικής δράσης το έργο αφήνεται σε μια σουρεαλιστική θύελλα που σταδιακά κορυφώνεται και επί σκηνής συνδυάζεται με το σπλάτερ στοιχείο. Ελλοχεύει επομένως ο κίνδυνος να χαθεί η ισορροπία και το έργο να υποπέσει στην καλύτερη στην υπερβολή και στη χειρότερη στο γελοίο.  

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος παίρνει το ρίσκο και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει καθώς στη σκηνή παρακολουθούμε μια παράσταση ζωντανή που ξεχωρίζει για την απλή γλώσσα και την ενέργεια των δύο κεντρικών ηθοποιών, της Σύρμως Κεκέ και της Άννας Καλαϊτζίδου.  

Πολλούς βέβαια μπορεί να ξενίσει, ή και να τους δημιουργήσει ανάμεικτα συναισθήματα, το τελευταίο εικοσάλεπτο της παράστασης που έχουμε την πλήρη κατάρρευση του ρεαλισμού καθώς οι δύο ηρωίδες μέσω της εκδίκησης διεκδικούν την απελευθέρωσή τους από τον κακοποιητή τους. Σε αυτό το μέρος παραδίδονται σε ένα αιματοβαμμένο παραλογισμό. Ίσως βέβαια και απλά να παρακολουθούμε τι συμβαίνει στο κεφάλι της Αλάννα, της ψυχαναγκαστικής αδερφής που ζει καταπιεσμένα στο πλάι του κακοποιητή πατέρα της και σύμφωνα με τις επιταγές της εκκλησίας και του καθωσπρεπισμού. Αρκεί μόνο μια ρωγμή για να «σπάσει» και να αρνηθεί την τιμωρία που η ίδια έχει επιβάλει ενοχικά στον εαυτό της και αυτή η ρωγμή έρχεται με την εμφάνιση της αδερφής της Φιόνα, η οποία επιστρέφει στο πατρικό της νομίζοντας πως ο πατέρας τους έχει φύγει από την ζωή.   

Το να εξιχνιάσουμε αυτό το τελευταίο εικοσάλεπτο λίγη σημασία έχει. Η Τάιλερ θέλει να σε πάει εκεί και ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος την ακολουθεί προσκαλώντας και το κοινό σε αυτό το λουτρό αίματος. Με αυτό τον τρόπο θέλει η Τάιλερ να απαντήσει στην πατριαρχική βία και μάλλον στην κάθε μορφής πολιτική εξουσία. Η εκρηκτική διάσταση της κωμωδίας είναι η απάντησή της. Η εκρηκτική διάσταση της κωμωδίας είναι και η απάντηση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου που σκηνοθετεί μια παράσταση που έχει τη δύναμη να συγκινήσει και να «φουσκώσει» την καρδιά του κοινού.  

Αν σε κάτι υστερεί είναι η συνοχή που χάνεται στο δεύτερο μέρος όταν η παράσταση αρχίζει να πλατειάζει αποδυναμώνοντας κάπως το φινάλε. Κι αν ξεχωρίζει σε κάτι είναι η απόλυτη αφοσίωση και η αρμονική συνύπαρξη των δύο κεντρικών ηθοποιών. Φυσική, δυναμική αλλά και εύθραυστη η Άννα Καλαϊτζίδου, «τραυματισμένη» η Σύρμω Κεκέ σε ένα αβάνταδόρικο ρόλο με πολλές μεταπτώσεις.  

Ιωάννα Βαρδαλαχάκη- [email protected]  

Info 
Κεντρική σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου  
Πέμπτη 21:00, Σάββατο 18:00, Κυριακή και Τετάρτη 21:15 
Προπώληση

Συντελεστές
Σκηνοθεσία Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Μετάφραση Αλέξανδρος Σφακιανάκης
Σκηνογράφος−Ενδυματολόγος Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική Γιώργος Πούλιος
Επιμέλεια κίνησης−Χορογράφος Ξένια Θεμελή
Σχεδιασμός φωτισμών Εβίνα Βασιλακοπούλου
Ειδικές κατασκευές Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς
Βοηθός σκηνοθέτη Πάνος Κορογιαννάκης
Βοηθός σκηνογράφου−ενδυματολόγου Βασιλική Ζωχιού
Παίζουν Σύρμω Κεκέ, Άννα Καλαϊτζίδου, Δημήτρης Γεωργαλάς, Θοδωρής Λαμπρόπουλος