Ελένη Γερασιμίδου: «απλώς υπάρχουν μερικοί έξυπνοι που εκμεταλλεύονται τους κόπους των άλλων...»
Ζευγάρι στη ζωή αλλά και στη σκηνή, η Ελένη Γερασιμίδου και ο Αντώνης Ξένος ενσαρκώνουν με την ιδανική ένταση τους ήρωες του μονόπρακτου του Μήτσου Ευθυμιάδη, ο «Φώντας».
Στη σκηνή του Ιδρύματος Κακογιάννη κάθε Τετάρτη (έως τις 26 Φεβρουαρίου) αποκαλύπτονται όλα τα στάδια μιας εκρηκτικής συζυγικής σχέσης, βασισμένης στην αέναη εξαπάτηση και το ψέμα. Η «Αριστέα» (Ελένη Γερασιμίδου) το αιώνιο θύμα του τεμπέλη συζύγου της Βούλη (Αντώνης Ξένος) έχει φτάσει στα όριά της.
Όταν το αντιλαμβάνεται ο Βούλης, επιστρατεύει το τελευταίο μεγάλο του κόλπο, τον Φώντα: σε αυτό το ανύπαρκτο πρόσωπο ο Βούλης εναποθέτει όλες τις ελπίδες για μια καλύτερη ζωή της Αριστέας, δίνοντας την «τελευταία του παράσταση». Η κωμικοτραγική ιστορία του Βούλη και της Αριστέας σταδιακά μετατρέπεται σε πολιτική παραβολή για τη σχέση των πολιτών με την εκάστοτε εξουσία.
Αναφερόμενη στο ρόλο της η Ελένη Γερασιμίδου σχολιάζει: «Η Αριστέα είναι δύσπιστη απέναντι στον Βούλη επειδή ανέχεται για χρόνια αυτή την κοροϊδία και την εκμετάλλευση. Μπορεί να είναι υποψιασμένη όμως δεν αντιδράει, γιατί εκείνος την τουμπάρει. Ως ένα σημείο ο σύζυγός της τα καταφέρνει, όμως μετά η όλη υπόθεση γίνεται πολύ φανερή για να παραμείνει αμέτοχη.
Ο Φώντας είναι το τελευταίο χαρτί του Βούλη. Μια ρεαλιστική απόδοση της παράστασης μπορεί και να μην έλεγε τίποτα. Το έργο είναι εκπλητικό, έτσι κι αλλιώς ρέει, έχει λόγο εξαιρετικό και μοσχομυρίζει θέατρο αλλά οπωσδήποτε, η εποχή μας απαιτεί να βλέπουμε και τα θεατρικά κείμενα στην προέκτασή τους. Μας παροτρύνουν να πούμε ίσως και λίγο πιο καθαρά τα πράγματα.
Άλλωστε σε όλα του τα έργα ο Μήτσος Ευθυμιάδης-χρησιμοποιούσε αυτό που ούτως ή άλλως υπάρχει στη ζωή μας, το πολιτικό στοιχείο, εκφράζοντας παράλληλα και την πολιτική του θέση. Ήταν γνωστές οι ιδέες του».
Ο Μήτσος Ευθυμιάδης (1945-2003), ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς, είχε διακρίνει εδώ και πολλά χρόνια το πληθωρικό ταλέντο της Ελένης Γερασιμίδου και είχε δει στο πρόσωπό της, την ιδανική Αριστέα.
«Είχα πρωτοβγεί στο θέατρο στη Θεσσαλονίκη και στις πρόβες ενός ξένου έργου που ετοίμαζε ο Δημήτρης Βορρές, είχαν έρθει ο Γιώργος Σκούρτης, ο Μήτσος Ευθυμιάδης και ο Γιώργος Μανιώτης. Και ο Μήτσος μού είχε πει: "πω, πω εσύ είσαι η Αριστέα!" Αλλά ήμουν πάρα πολύ νέα τότε για να παίξω την Αριστέα», θυμάται η Ελένη Γερασιμίδου, προσθέτοντας ότι η αδελφή του Μήτσου Ευθυμιάδη, η Αγαθή, της είχε πει πως ο συγγραφέας θα ήταν πολύ ευτυχισμένος, αν έβλεπε την παράσταση.
Ο «Φώντας» ανήκει στα πρώτα έργα του Ευθυμιάδη και όταν είχε δημοσιευτεί στο θρυλικό περιοδικό «Θέατρο» του Κώστα Νίτσου, το ’73, το έργο έγινε δεκτό με επαινετικές κριτικές: «θεωρήθηκε πολύ σημαντικό έργο και ο Νίτσος το υποδέχτηκε με διθυράμβους, λέγοντας ότι γεννιέται ένας σπουδαίος συγγραφέας. Και πράγματι, ο Ευθυμιάδης απέδειξε ότι ήταν σπουδαίος συγγραφέας», υποστηρίζει η Ελένη Γερασιμίδου.
Η ίδια ανέπτυξε μια θερμή, επαγγελματική και φιλική σχέση μαζί με τον συγγραφέα. «Είχα παίξει μαζί με τον Αντώνη Ξένο στους «Προστάτες» του στο Θεσσαλικό Θέατρο τη δεκαετία του ‘80. Αργότερα κάναμε και κάποια παρέα. Ήταν πολύ ζεστός άνθρωπος, λαϊκό παιδί με βαθιά μόρφωση και σπουδαίο ταλέντο, αγαπούσε πολύ τον Μπέκετ…», σχολιάζει. Η Ελένη Γερασιμίδου εξάλλου είχε παρακολουθήσει και την εκπληκτική παράσταση του εμβληματικού έργου του Ευθυμιάδη «Οι προστάτες» και στο Θέατρο Τέχνης του Κουν.
Πώς λειτουργεί όμως η «χημεία» ανάμεσα στον Αντώνη Ξένο και την Ελένη Γερασιμίδου επί σκηνής; «Έχουμε δουλέψει πολύ με τον Αντώνη. Δεν είμαστε ένα γνωστό θεατρικό ζευγάρι, ούτε καν το βλέπουμε έτσι. Είχαμε φτιάξει το Καφέ Θέατρο στη Θεσσαλονίκη, έχουμε παίξει μαζί κυρίως σε δικές μας δουλειές. Ίσως η χημεία να οφείλεται και στα όσα έχουμε περάσει ως ζευγάρι τόσα χρόνια, στα βάσανα που έχουμε περάσει μαζί».
Οι παραστάσεις του έργου ξεκίνησαν από το καλοκαίρι και παρουσιάστηκε σε πολλά φεστιβάλ. Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης θα βρίσκεται μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου και στη συνέχεια θα ανέβει στη θεατρική σκηνή του Καζίνο Θεσσαλονίκης στις 5 και 11 Μαρτίου. Σύμφωνα με την Ελένη Γερασιμίδου, την άνοιξη θα ταξιδέψει στη Γερμανία και το ερχόμενο φθινόπωρο στη Νέα Υόρκη.
Το μονόπρακτο του Ευθυμιάδη αποτελεί και το σκηνοθετικό ντεμπούτο για την Αγγελική Ξένου που ακολουθεί την οικογενειακή παράδοση στο θέατρο: «Τίποτε δεν είναι εύκολο σε αυτή τη δουλειά. Η Αγγελική έχει σπουδάσει, είναι ηθοποιός και έχει παίξει κιόλας σε αρκετές παραστάσεις. Αυτή είναι η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα και ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες, γιατί από ό,τι μας λένε τα δείγματα είναι καλά. Μάλιστα αυτή μας συμβουλεύει.
Έχει πιο καθαρό μυαλό από εμάς. Εμείς μπήκαμε στη δουλειά με ένα νεανικό ενθουσιασμό που προσπαθούμε να τον διατηρήσουμε, ακόμη και χωρίς λογική. Γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα για να κάνει κανείς κάτι που πιστεύει ότι είναι καλό», σχολιάζει η Ελένη Γερασιμίδου. Η φράση που εκφράζει την ίδια είναι η τελευταία ατάκα του έργου: «απλώς υπάρχουν μερικοί έξυπνοι που εκμεταλλεύονται τους κόπους των άλλων».
Ταυτότητα της παράστασης: πρωτότυπη μουσική:«KollektivA». Σκηνικά- κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος. Στους ρόλους της Αριστέας και του Βούλη η Ελένη Γερασιμίδου και ο Αντώνης Ξένος. Σκηνοθεσία: Αγγελική Ξένου. Συγγραφέας: Μήτσος Ευθυμιάδης.
Πληροφορίες: έως 26 Φεβρουαρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Κάθε Τετάρτη, στις 21:00. Διάρκεια: μια ώρα. Τιμές εισιτηρίων 12 ευρώ, 10 ευρώ προπώληση, 8 ευρώ (μειωμένο). Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 177 78, τηλ. 210 3418 550, φαξ. 210 3418 570.
Μάνια Στάικου