Αγαπημένα μυθιστορήματα και διηγήματα βρίσκουν θεατρική διέξοδο, σε μια σειρά παραστάσεων που μπορεί να ικανοποιήσουν όλες τις «φυλές» των θεατρόφιλων: από τις πιο κλασικότροπες, μέχρι τις πιο πειραματικές.

Περσινή Αρραβωνιαστικιά

«Από τι ζουν οι άνθρωποι» στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος

Τον τόνο σε αυτή την τάση τον δίνει το Εθνικό Θέατρο, με δύο τελείως διαφορετικής αισθητικής παραστάσεις: η πρώτη είναι «Οι απόψεις ενός κλόουν»: ο Αργύρης Ξάφης σκηνοθετεί και διασκευάζει το πιο προκλητικό μυθιστόρημα του Χάινριχ Μπελ, μια κριτική του μεταπολεμικού κατεστημένου της Γερμανίας που είχε εξοργίσει τους συντηρητικούς κύκλους όταν πρωτοδημοσιεύτηκε το 1963.

Ο Ξάφης, υιοθετεί την οπτική του κεντρικού ήρωα, του Χανς Σνηρ και μας προσκαλεί σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στις σκέψεις και τις αναμνήσεις του, παρουσιάζοντας όλα τα πρόσωπα της παράστασης σαν κλόουν και επιστρατεύοντας ένα «δεμένο» πρωταγωνιστικό καστ ( Δημήτρης Παπανικολάου, Γιώργος Γάλλος, Δέσποινα Κούρτη, Κορνήλιος Σελαμσής). Στο Εθνικό Θέατρο Κεντρική Σκηνή.

Η Ντόρα Γιαννακοπούλου με τη συμβολή του Θανάση Νιάρχου, μας δίνει τη θεατρική εκδοχή του μπεστ σέλερ μυθιστορήματός της «Πρόβα νυφικού». Η αμήχανη, γεμάτη ελλείψεις, σκηνοθετική γραμμή του Σωτήρη Χατζάκη και οι επιμέρους φιλότιμες προσπάθειες των πρωταγωνιστών , καταλήγουν σε μια άνιση παράσταση, με το ρολόι να γυρίζει στην περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και τον εμφύλιο διχασμό να κλέβει την τελευταία εικόνα του φινάλε (πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων οι Άλκης Κούρκουλος, Ευγενία Δημητροπούλου, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Θέμη Πάνου, Δανάη Σκιάδη, Θέμις Μπαζάκα κ.α.)

Τι θα «διαβάσετε» στο θέατρο;

Το «Μαγαζάκι των αυτοκτονιών», το πρωτότυπο μυθιστόρημα του Ζαν Τολέ, παρουσιάζεται στο θέατρο Ακαδήμεια, σε μετάφραση και θεατρική απόδοση του Μάριου Συμεωνίδη, με τη Μαρίνα Μαυρογένη να υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία της μαύρης κωμωδίας.

«Το φιλί της γυναίκας αράχνης» το τολμηρό, τρυφερό μυθιστόρημα του Μανουέλ Πουίγκ-διάσημο από την κινηματογραφική μεταφορά του- ήταν απαγορευμένο στην Αργεντινή έως το 1983. Το έργο παρουσιάζεται στη σκηνή του 104, σε μετάφραση, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Αλέξη Ρίγλη με τον Αποστόλη Τότσικα και τον Μιλτιάδη Φιορέντζη.

«Από τι ζουν οι άνθρωποι» στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος

Το  μυθιστόρημα-δυναμίτης του Άρνον Γκρούνμπεργκ  «Τίρζα, η βασίλισσα του ήλιου», ευτύχησε να έχει μια πετυχημένη θεατρική μεταφορά (στο θέατρο Ιλίσια). Η παράσταση «Τίρζα», σε σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου, με πρωταγωνιστές τους Στέλιο Μάινα και Άννα Μάσχα έχει λάβει ενθουσιώδεις κριτικές.

«Το κουρδιστό πορτοκάλι» του Άντονι Μπέρτζες, οι περισσότεροι το γνωρίζουν από την αριστουργηματική ταινία του Κιούμπρικ, όμως ο Γιάννης Κακλέας προτίμησε να μείνει πιστός στο πνεύμα του συγγραφέα του έργου. Ο Μπέρτζες, μετά τις ανατροπές του Κιούμπρικ στην πλοκή της ιστορίας, είχε γράψει μια θεατρική εκδοχή «πιστή» στο αρχικό μυθιστόρημα. Η πετυχημένη παράσταση συνεχίζεται στο θέατρο Αποθήκη με τον Άρη Σερβετάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο (μέχρι την Κυριακή των Βαϊων).

Το κοινό αγκάλιασε και την θεατρική διασκευή του διηγήματος του Λέοντος Τολστόι «Από τι ζουν οι άνθρωποι» (στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος). Οι Όλια Λαζαρίδου, Γιώργος Νανούρης και Ηλίας Κουνέλας, συν-σκηνοθετούν και ερμηνεύουν το έργο: μια υπενθύμιση της δύναμης της αγάπης σε δύσκολους καιρούς.

Έλληνες πεζογράφοι

Η «Πρόβα νυφικού» της Ντόρας Γιαννακοπούλου μπορεί να ανήκει στις πιο προβεβλημένες παραστάσεις, ωστόσο και μια σειρά άλλων μυθιστορημάτων και διηγημάτων διεκδικούν φέτος την προσοχή μας. Ενδεχομένως να καλύπτεται ως ένα βαθμό με αυτή την τάση, το κενό στο ανέβασμα σύγχρονων ελληνικών θεατρικών έργων.

Ενδεικτικά αναφέρουμε το μυθιστόρημα το «Τρένο των νεφών» της Ευγενίας Φακίνου, έναν τολμηρό ύμνο στην λατινοαμερικανική λογοτεχνία που ανεβαίνει σε θεατρική διασκευή της Ειρήνης Αναγνωστοπούλου και σκηνοθεσία της Τατιάνας Λύγαρη, στην ιδανικότερη ίσως σκηνή στα βαγόνια της Αμαξοστοιχίας –Θέατρο «Το τρένο στο Ρουφ».

Ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί το αυτοβιογραφικό, εμβληματικό μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου «Η Κασσάνδρα και ο λύκος» σαν  ένα παραμύθι ενηλικίωσης για μεγάλους  (έως τις 23 Μαρτίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με τους  Έλλη Μερκούρη και Σόλωνα Τσούνη). Ο Βασίλης Βασιλάκης αντλεί θεατρικούς χυμούς από το μυθιστόρημα του ταλαντούχου Γιάννη Μακριδάκη «Ήλιος με δόντια» (Αθηναϊς, σκηνή Ζωή Λάσκαρη, για λίγες ακόμη παραστάσεις).

Περσινή Αρραβωνιαστικιά

Το διήγημα και η νουβέλα, εκπροσωπούνται επάξια στο θεατρικό σανίδι: Η «Περσινή αρραβωνιαστικιά» της Ζυράννας Ζατέλη, η ιστορία της ερωτικής αφύπνισης ενός κοριτσιού, δοσμένη με μαεστρία σε ένα από τα πρώτα της διηγήματα μεταφέρεται από τον Δημήτρη Αγαρτζίδη, και την ομάδα Elephas Τiliensis (στο θέατρο του Νέου κόσμου με τις Ξένια Θεμελή, Σύρμω Κεκέ, Τατιάνα Άννα Πίττα).

Έξι διηγήματα του μάστορα του διηγήματος, Σωτήρη Δημητρίου έχουν βρει στέγη στο Θέατρο Μεταξουργείο με τον γενικό τίτλο «Καλοκαίρι στα σώματα» (με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη). Στο ίδιο θέατρο άλλωστε η Άννα Βαγενά συνεχίζει τις παραστάσεις της  μεταφοράς του μυθιστορήματος του Ρομάν Γκαρί «Η ζωή μπροστά σου»).

Παρατείνονται οι παραστάσεις και για το οργισμένο διήγημα της Λένας Κιτσοπούλου «Ο Μουνής» σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη που μας ταξιδεύει στην ελληνική επαρχία τη δεκαετία του ’80.

Η δεκαετία του ’80 αποτυπώνεται στην παράσταση «Μουνής» που είναι  βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα της Λένας Κιτσοπούλου.

Η τρυφερή νουβέλα της Σώτης Τριανταφύλλου «Πιτσιμπούργκο» παρουσιάζεται στο θέατρο Άλμα σε σκηνοθεσία και πάλι του Μπάμπη Κλαλιώτη. Θέμα του: η οδύσσεια της μετανάστευσης και  ένας εξ αποστάσεως έρωτας αποτυπωμένος σε μια σειρά παθιασμένων επιστολών (με τους Πανάγο Ιωακείμ και Μόνικα Κολοκοτρώνη). Στην ίδια σκηνή συνεχίζονται και οι παραστάσεις του διηγήματος του Γεώργιου Βιζυηνού «Το αμάρτημα της μητρός μου», με τον Ηλία Λογοθέτη να σκηνοθετεί και να πρωταγωνιστεί μαζί με την Μαρία Ζαχαρή.

Τέλος, η  επανάληψη της παράστασης «Το θείο τραγί» , βασισμένης στο ομώνυμο διήγημα του Γιάννη Σκαρίμπα θα παίζεται μέχρι τις 9 Μαρτίο στο Bios. Ο Άρης Μπινιάρης, σκηνοθετεί, ερμηνεύει και υπογράφει τους στίχους των τραγουδιών του έργου.

Μάνια Στάικου