Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό-λίγες μέρες πριν ξεκινήσει επισήμως το Φεστιβάλ Αθηνών, θυμόμαστε τις τρεις τάσεις που σφράγισαν την περασμένη θεατρική σεζόν.

Τα μιούζικαλ έκλεψαν την παράσταση: αναφέρουμε ενδεικτικά: το «Cabaret» του Κωνσταντίνου Ρήγου, το «Μερικοί το προτιμούν καυτό» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, «Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο» του Πέτρου Ζούλια, την υπερπαραγωγή «Cats», «Πρισίλα η βασίλισσα της ερήμου» κ.α.

Το παιδικό θέατρο αντεπιτέθηκε με «οικογενειακές» παραστάσεις και υπερπαραγωγές: θυμηθείτε το μιούζικαλ «Annie» με τη συμμετοχή του Μιχάλη Χατζηγιάννη, το «Ζέβρα πυτζάμα» με τον Διονύση Τσακνή να ανεβαίνει επί σκηνής, τον «Τρωικό Πόλεμο» με τη σκηνοθετική υπογραφή της Σοφίας Σπυράτου, τον «Πήτερ Παν» με τον Νίκο Κουρή στο ρόλο του «κακού» κ.τ.λ.

Η λογοτεχνία μονοπώλησε το ενδιαφέρον και στο θεατρικό σανίδι με διασκευές γνωστών μυθιστορημάτων. Τα πρώτα χαρακτηριστικά παραδείγματα προέρχονται από το Εθνικό Θέατρο: η «Πρόβα νυφικού» της Ντόρας Γιαννακοπούλου (σε διασκευή της ίδιας της συγγραφέως και του Θανάση Νιάρχου), «Οι απόψεις ενός Κλόουν» του Χάινριχ Μπελ από τον Αργύρη Ξάφη. Αλλά μπορούμε να προσθέσουμε και το βικτωριανό «Αρμαντέιλ» σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, τους «Δαιμονισμένους» στην κλασική διασκευή του Αλμπέρ Καμύ και σκηνοθεσία του Σταύρου Τσακίρη, την «Περσινή αρραβωνιαστικιά», το γνωστό διήγημα της Ζυράννας Ζατέλη που ανέβασε η  ομάδα Elephas Tiliensis, το διήγημα «Μουνής» της Λένας Κιτσοπούλου (ομάδα 4Frontal) κ.α.

Μάνια Στάικου