Η Μάνια Στάικου γράφει κριτική για την τραγωδία του Ευριπίδη «Τρωάδες» που σκηνοθετεί ο Θέμης Μουμουλίδης. Η παράσταση ταξιδεύει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της χώρας.

Ο Θέμης Μουμουλίδης σκηνοθετεί τις «Τρωάδες», επιστρατεύοντας έναν θίασο γνωστών ονομάτων και συνυφαίνοντας το δράμα των ηττημένων, με μια ανατριχιαστικά οικεία εικόνα προσφυγιάς, στο φινάλε.

Το λειτουργικό σκηνικό της παράστασης με την υπογραφή του Γιώργου Πάτσα, μια σύγχρονη φυλακή-γεμάτη από τις αιχμάλωτες, εξαθλιωμένες Τρωαδίτισσες, συνειρμικά μας φέρνει στο νου τα κολαστήρια των ημερών μας-όπου στοιβάζονται οι μεγάλοι ηττημένοι της παγκοσμιοποιημένης πολιτικής σκακιέρας: οι χαμένοι στα πεδία μάχης, οι πρόσφυγες-θύματα των ακήρυχτων οικονομικών πολέμων.

Ο Θέμης Μουμουλίδης, επιχείρησε να παρουσιάσει την τραγωδία μέσα από  μοντέρνο πρίσμα, όμως η προσπάθειά του υπονομεύτηκε ως ένα βαθμό από έναν μάλλον «κλασικότροπο», χωρίς εκπλήξεις, υποκριτικό κώδικα τον οποίο εμφύσησε-ίσως άθελά του- σε μια δυνατή ομάδα ηθοποιών.

Χωρίς να τολμά, επομένως και χωρίς να απογειώνει, πρόσφερε μια άνιση παράσταση, σε μια ωστόσο «τίμια» ανάγνωση της τραγωδίας, σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη (του Κώστα Γεωργουσόπουλου). Ιδιαίτερα ατμοσφαιρική η μουσική του Θύμιου Παπαδόπουλου, σε συνδυασμό με τον ηχητικό σχεδιασμό, αποτέλεσε ένα από τα δυνατά σημεία της παραγωγής.

Τα κοστούμια της Παναγιώτας Κοκορού-σε γενικές γραμμές αισθητικά άρτια-με μόνη παραφωνία το κραυγαλέο της ωραίας Ελένης-παρά το άλλοθι του ρόλου.

Η παράσταση είχε τις αξιοσημείωτες κορυφώσεις της: ο Στέλιος Μάινας στιβαρός, ιδανικός στο ρόλο του Ταλθύβιου. Η Μαρία Πρωτόπαππα έδωσε μια έντονη αλλά σωστά ελεγχόμενη ερμηνεία στο ρόλο της Ανδρομάχης-αποτέλεσε μια δυναμική παρουσία. Η Ιωάννα Παππά την ένθεη προφητική μανία της Κασσάνδρας, την εξέφρασε με ωριμότητα και δουλεμένη σωματικότητα.

Ο Άρης Λεμπεσόπουλος (Μενέλαος και Ποσειδώνας) φάνηκε κάπως διεκπεραιωτικός και επιδερμικός-μπορεί να μην ήταν στις καλύτερες στιγμές του στο Θέατρο Πέτρας. Η Φιλαρέτη Κομνηνού ως Εκάβη, κατόρθωσε να τιθασεύσει, όσο εξελισσόταν η παράσταση, κάποιους ατυχείς μελοδραματικούς τόνους που δεν πρόλαβαν να θολώσουν τη συνολική εικόνα του ρόλου της.

Η Ζέτα Δούκα ταιριαστή ως ωραία Ελένη-ήθελε λίγη περισσότερη δουλειά στην κινησιολογία της για να προκύπτει με πιο φυσικό και αβίαστο τρόπο. Οι επιλογές του σκηνοθέτη για τον Χορό πρόκριναν την ατομική εμπειρία-μαρτυρία- και σε ορισμένα σημεία εμβολίζονταν από  μια καίρια, χορωδιακή- μουσική υποστήριξη. Ο Θέμης Μουμουλίδης θεωρούμε ότι πλέον, διαθέτει την εμπειρία και τη δυνατότητα, να κάνει στην επόμενη δουλειά του το μεγάλο άλμα που αναμένουμε από αυτόν στο αρχαίο δράμα.

Τρωάδες 2014-πρόγραμμα περιοδείας Ιουλίου

Ιούλιος

4  Γρεβενά, Υπαίθριο Θέατρο Καστράκι
5 Καστοριά, Θέατρο Βουνού
7-8-9-10  Θεσσαλονίκη, Θέατρο Κήπου
11  Κασσάνδρα, Θέατρο Σίβηρης
12-13 Καβάλα, αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
14, Αλεξανδρούπολη, Υπαίθριο Θέατρο Εγνατία
15 Κομοτηνή, Θερινό Δημοτικό Θέατρο
16 Ξάνθη, Δημοτικό Θερινό Αμφιθέατρο
17 Βέροια, Θέατρο Άλσους Μελίνα Μερκούρη
23 Πειραιάς, Βεάκειο Θέατρο
24-25 Χαλάνδρι, Θέατρο Ρεματιάς
26 Νέα Μάκρη, Αμφιθέατρο Πολιτιστικού και Αθλητικού Πάρκου
27 Λαύριο, Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο
29 Τρίπολη, Θέατρο Άλσους Αγίου Γεωργίου
30 Κόρινθος, Αρχαίες Κλεωνές.

Μάνια Στάικου