Η Στεφανία Γουλιώτη στη δέκατη κάθοδό της στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, θα αποτελέσει τη «θηλυκή φωνή» του Προμηθέα, στην παράσταση του βραβευμένου κινηματογραφιστή και ανερχόμενου σκηνοθέτη, Έκτορα Λυγίζου (Προμηθέας Δεσμώτης: 12/7 αρχαίο θέατρο Επιδαύρου).

Η τραγωδία του επαναστατημένου Τιτάνα αποδίδεται με μια ανδρική και γυναικεία ερμηνεία, από τον πρωτοεμφανιζόμενο στο αργολικό θέατρο Έκτορα Λυγίζο και τη Στεφανία Γουλιώτη. 

Ποια είναι η στόχευση, αυτής της διπλής ανάγνωσης του ρόλου; «Αρχικά θεωρούσα ότι είχε κάποια σημασία το ανδρικό και το γυναικείο φύλο, όμως όσο περνούσαν οι πρόβες και οι μέρες, έβλεπα ότι δεν ήταν αυτός ο στόχος του Έκτορα Λυγίζου», μας αποκαλύπτει η Στεφανία Γουλιώτη και προσθέτει: «Σημασία γι’ αυτόν είχε να αναδείξει την πολλαπλότητα ενός ανθρώπου, καθώς ένα κομμάτι του παραμένει πιστό στον ίδιο του τον εαυτό, ένα άλλο συμβιβάζεται ή φοβάται, ένα άλλο κάνει κουράγιο…

Είναι τα πολλά πρόσωπα που κρύβουμε μέσα μας και αποτελούν σχεδόν μια μικρή οικογένεια. Αυτή η οπτική είναι αρκετά καθαρή στην παράστασή μας και τελικά εξυπηρετεί την ενότητα».

GEORGE SANTAMOURIS

Ο Προμηθέας βιώνει στην παράσταση μια εσωτερική σύγκρουση. «Ο Προμηθέας δεν βρίσκεται μόνο απέναντι στην εξουσία αλλά και απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του και στους ανθρώπους. Βλέπουμε όλες τις εκφάνσεις τις οποίες μπορεί να έχει κάποιος ενώπιον της εξουσίας αλλά και μπροστά σε οποιαδήποτε ακραία κατάσταση…», σχολιάζει η Στεφανία Γουλιώτη.

Πώς όμως λειτουργεί η ίδια στη συνθήκη ενός ανδρικού ρόλου; «Δεν με απασχολεί καθόλου. Είναι πράγματι μια ανδρική φιγούρα αλλά είναι ενσωματωμένη στο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η φιλοσοφία του έργου έπρεπε να μπει σε ένα σώμα και μπήκε σε ένα ανδρικό-θα μπορούσε να ήταν και γυναικείο. Δεν εστιάζω καθόλου σε αυτή τη διαφορά, παρά μόνο στο τι απασχολεί τον Άνθρωπο εν γένει» διευκρινίζει η ίδια.

Η νεαρή ηθοποιός θεωρείται ήδη βετεράνος στην Επίδαυρο-και μετρά αρκετές συνεργασίες με σημαντικούς δημιουργούς. Δεν είχε όμως πάντα την ευκαιρία να δοκιμαστεί με έναν σκηνοθέτη της δικής της γενιάς, σε έναν σκηνικό χώρο με τέτοια εκρηκτική δυναμική-έναν χώρο που μπορεί να αναδείξει ή να «εξαφανίσει» τους συντελεστές μιας παράστασης.

GEORGE SANTAMOURIS

Σε άλλες περιπτώσεις έχει συνεργαστεί με ανθρώπους της δικής της γενιάς, αλλά δεν συμμεριζόταν πάντα τις τοποθετήσεις τους. Το σημαντικό για την ίδια, στη χημεία της με τον Έκτορα Λυγίζο, είναι ότι έχουν βρει μια κοινή ως προς την αισθητική της «γλώσσα»: «Έχω την τύχη να συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο με τον οποίο έχουμε σε μεγάλο βαθμό κοινή αισθητική αντίληψη και αισθάνομαι ιδιαίτερα απελευθερωμένη. Ήταν η πιο ουσιαστική και ξεκούραστη μαζί, πρόβα που έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι σπάνιο να συνδυάζονται και τα δύο.

Συνήθως, νομίζεις ότι κάνεις κάτι ουσιαστικό, όταν κουράζεσαι υπερβολικά, και τα δίνεις όλα. Όμως τα δίνεις όλα, όταν δεν επικοινωνείς με τον άλλον, χρειάζεται να καλύψεις κενά». Είναι διστακτική ως προς τους ηλικιακούς διαχωρισμούς. Ωστόσο τη ρωτάμε, αν έχει αρχίσει να βρίσκει το βηματισμό της μια νέα γενιά καλλιτεχνών για  να εκφράσει και να σχολιάσει όσα συμβαίνουν σήμερα. Άλλωστε στο φετινό φεστιβάλ που συμπίπτει και με την επέτειο των 60 χρόνων των Επιδαυρίων, φαίνεται να είναι η μεγάλη τους ευκαιρία: ποτέ άλλοτε δεν είχε δοθεί θεατρικό «βήμα» σε τόσες πολλές νέες φωνές.

«Νομίζω ότι η νέα γενιά-εκτός από ορισμένους  τους οποίους χαρακτηρίζει η βαθιά καλλιέργεια και παιδεία-παραπαίει λίγο. Αυτό που κάνει τη γενιά μας κάπως αποπροσανατόλιστη, είναι ότι δεν έχει βαθιές ρίζες, βαθιά παιδεία. Ο Έκτορας Λυγίζος ανήκει στους πιο καλλιεργημένους ανθρώπους της γενιάς μου, με τους οποίους έχω συνεργαστεί και διακρίνεται η ποιότητα στη δουλειά του. Κάποιοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί κρύβονται πίσω από έναν δήθεν μοντερνισμό, του τύπου, ξεκινάμε έναν αυτοσχεδιασμό και θα δούμε πώς θα εξελιχθεί-όμως συχνά το αποτέλεσμα δεν καταλήγει κάπου», υποστηρίζει η ίδια.

Για δέκατη φορά στο αργολικό θέατρο, η Στεφανία Γουλιώτη το προσεγγίζει με το ίδιο δέος: «Η Επίδαυρος, είναι σαν μια τεράστια ψυχοθεραπεία. Έρχεσαι αντιμέτωπος με την ψυχή και τον εαυτό σου- με κάτι που δεν θα γνωρίσεις ποτέ τελικά, εφόσον η αυτογνωσία είναι ένας από τους δυσκολότερους στόχους. Σού δίνεται κάθε φορά η ευκαιρία να μπεις στις άγνωστες πτυχές του εαυτού σου-γιατί είναι ένας χώρος που αν ακκιστείς, σε πετάει έξω. Σε κάνει να νιώθεις ένοχος αν  δεν ανοίξεις απλά το σκότος που κουβαλάς μέσα σου, ώστε να το κάνεις φορείο για να επικοινωνήσει με το κείμενο ο θεατής. Κάθε φορά η Επίδαυρος είναι μια τεράστια περιπέτεια».

Η Στεφανία Γουλιώτη πάτησε για πρώτη φορά στην ορχήστρα της Επιδαύρου,  με την «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία του Πέτερ Στάιν, το 2002: «ήταν η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπη με το μέγεθος του αρχαίου θεάτρου και ο ενθουσιασμός του νέου δεν με άφηνε να καταλάβω τη μαγεία. Μπήκα μέσα σαν ένα άγριο θηρίο…».

Καθοριστικές ήταν οι συνεργασίες της με τον Λευτέρη Βογιατζή: «Ακολούθησε η Αντιγόνη του Λευτέρη του Βογιατζή, στην οποία έπαιζα τον Τειρεσία. Είχα νιώσει τόσο μικρή απέναντι σε όλο αυτό, όμως με είχε βοηθήσει ο Λευτέρης. Με την Ηλέκτρα του Πέτερ Στάιν, ένιωσα ως σύμμαχο την Επίδαυρο-με έναν τρόπο, ενώ εγώ κατέρρεα, εκείνη με κρατούσε ψηλά…Ο Ορέστης με τον Γιάννη Χουβαρδά, ήταν μια μικρή συνέχεια της προηγούμενης Ηλέκτρας και είχαμε δουλέψει πολύ καλά με τον Νίκο Κουρή.

Στον Ηρακλή Μαινόμενο σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού, παρότι είχα μικρή συμμετοχή παίζοντας τη θεά Ίριδα, ένιωσα ευτυχισμένη σε μια παράσταση που διέθετε έναν τόσο πετυχημένο χορό. Και αργότερα, ο Αμφιτρύωνας σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή που μου είχε προσφέρει έναν μικρό αλλά ουσιώδη ρόλο, με είχε χαροποιήσει που έγινε κάτι καλό στην Επίδαυρο στο είδος της κωμωδίας».

Τον ερχόμενο χειμώνα οι θαυμαστές της θα τη δουν  και πάλι στους «Αστερισμούς» του Νικ Πέιν, στην πετυχημένη παράσταση που είχε σκηνοθετήσει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Η ταυτότητα της παράστασης, Προμηθέας Δεσμώτης: Διανομή : Κράτος: Μιχάλης Κίμωνας. Ήφαιστος :Θάνος Τοκάκης. Προμηθέας :Στεφανία Γουλιωτη , Έκτορας Λυγίζος. Ωκεανίδες: Άννα Μάσχα, Τζίνα Θλιβέρη. Ωκεανός :Θάνος Τοκάκης, Μιχάλης Κίμωνας. Ιω :Γαλήνη Χατζηπασχάλη , Δήμητρα Βλαγκοπούλου. Ερμής : Θάνος Τοκάκης, Μιχάλης Κίμωνας.

Μετάφραση: Παναγιώτης Μουλλάς, προσαρμογή-διασκευή-σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος, σκηνικό-κοστούμια: Κλειώ Μπομπότη, φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης, μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου, δραματουργική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου, βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Βλασσοπούλου.

Πληροφορίες: Προμηθέας Δεσμώτης:12 Ιουλίου, αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, με αγγλικούς υπέρτιττλους, ώρα έναρξης: 21:00. Διάρκεια: 80 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: ζώνη VIP: 35 ευρώ. Πρώτη ζώνη:30 ευρώ, δεύτερη ζώνη:20 ευρώ, 15 ευρώ (φοιτητικό), άνω διάζωμα:15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό), κάρτα ανεργίας και ΑΜΕΑ: 5 ευρώ.

Μάνια Στάικου