Η Ελένη Πετάση γράφει κριτική για το «Rocky Horror Show» του Κωνσταντίνου Ρήγου που παρουσιάζεται στο Rex.

Ελάχιστοι είναι αυτοί -και όχι βέβαια στην Ελλάδα- που θυμούνται το Rocky Horror Show το οποίο έδωσε την πρεμιέρα του πριν από σαράντα χρόνια στο βρετανικό «Royal Court theater», προκαλώντας τη θερμή αποδοχή της κριτικής και εγκαθιδρύοντας σλόγκαν όπως «Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο στις απολαύσεις».

Το απενοχοποιημένο αυτό υπερθέαμα που διαθέτει φαντα¬σμαγορία, εξωφρενικούς χαρακτήρες και εξαιρετικά τραγούδια, γράφτηκε από τον άνεργο ηθοποιό Ρίτσαρντ Ο’ Μπράιεν και κατάφερε να γίνει καλτ μιούζικαλ περιοδεύοντας μέχρι σήμερα ανά τον κόσμο.

Είναι αλήθεια ότι η ιστορία του είναι απλοϊκή. Σατιρίζοντας τα b-movies επιστημονικής φαντασίας, με αναφορές στις πρώτες ταινίες τρόμου του γερμανικού εξπρεσιονισμού μέχρι τους κιτς εκπροσώπους του είδους των αρχών της δεκαετίας του ‘70, η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από ένα αθώο αρραβωνιασμένο ζευγάρι που όταν χαλάει το αυτοκίνητό του βρίσκεται στο έλεος ενός τρελού τραβεστί επιστήμονα, του Φρανκ.

Ο τελευταίος τους φιλοξενεί στο αρχοντικό του και εκεί τους μυεί σε ποικίλες σαρκικές ηδονές, ενώ ο ίδιος έχει δημιουργήσει τον Ρόκι Χόρορ, έναν άντρα-κατασκευή για να ικανοποιεί τις δικές του σεξουαλικές δραστηριότητες. Γύρω τους περιφέρονται μια σειρά από εξωπραγματικά όντα, παρωδούνται φόνοι, δημιουργούνται ατμόσφαιρες ανατριχιαστικές που ταυτόχρονα συνδιαλέγονται με τη διακωμώδησή τους.

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος (σκηνοθεσία, χορογραφία, σκηνογραφία) σχεδίασε ένα καλοκουρδισμένο θέαμα στο οποίο οι χαρακτήρες είναι καρικατούρες, το κιτς εσκεμμένα κυριαρχεί και επικρατεί ένας πανζουρλισμός από ήχους (δυστυχώς στη διαπασών τόσο ώστε συχνά να καλύπτουν το λόγο), φωτιστικά εφέ, σκηνογραφικά τερτίπια και ακραία κοστούμια (Γιώργος Σεγρεδάκης).

Η παράσταση έχει αβίαστη ροή, νύξεις χιούμορ, ικανοποιητικές χορογραφίες και μία ετερόκλητη διανομή που στην προκειμένη περίπτωση λειτουργεί θετικά. Ωστόσο δεν διαθέτει ηθοποιούς εκπαιδευμένους στο τραγούδι -με εξαίρεση τη Νάντια Μπουλέ-, πράγμα που στερεί από το μιούζικαλ μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους του.

Ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, ως τραβεστί Φρανκ, με κορσέ, ζαρτιέρες, διχτυωτές κάλτσες και ψηλοτάκουνες γόβες γεμίζει τη σκηνή με την παράφορη παρουσία του, εντυπωσιάζει με την ευκινησία του, εκτοξεύει τη δηλητηριώδη γοητεία του ήρωα που υποδύεται.

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί (Μάξιμος Μουμούρης, Ιβάν Σβιτάιλο, Νάσος Παπαργυρόπουλος, Τζεφ Μαράουι, Κλέων Γρηγοριάδης και με την Τζένη Θεωνά και τη Βασιλική Τρουφάκου να ξεχωρίζουν) ερμηνεύουν με κέφι και ζωντάνια τους ρόλους τους.

Ελένη Πετάση - [email protected]