Σε μια τολμηρή παράσταση, ο Κωνσταντίνος Ρήγος και ο Σταύρος Τσακίρης, ξετυλίγουν τη ζωή του θρυλικού χορευτή Νιζίνσκυ, προκειμένου να εξηγήσουν ποιες δημιουργικές δυνάμεις συγκροτούν την καλλιτεχνική ταυτότητα. Η παράσταση παρουσιάζεται στο Ηρώδειο στις 18 Ιουνίου.

Ένα μοντέρνο τσίρκο στήνεται στη σκηνή του Ηρωδείου. Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης εμπνευσμένος από τη ζωή του θρυλικού χορευτή Βασλάβ Νιζίνσκυ, δημιουργεί ένα σύνθετο θέαμα: στο σύμπαν που στήνεται επί σκηνής, μέσα σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό, συνυπάρχουν ο καταπονημένος χορευτής που ζει τις τελευταίες του στιγμές (Γιάννης Τσορτέκης), ανεβασμένος σε ένα κλουβί σε ύψος 6 μέτρων, μία ομάδα νεαρών μαθητών (15 χορευτές της ΚΣΟΤ) που παρακολουθούν ένα μάθημα χορού, από τη δασκάλα τους παίζει ζωντανά πιάνο (Τατιάνα Παπαμόσχου), ο νεαρός Νιζίνσκυ που χορεύει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του (Κωνσταντίνος Ρήγος) , η σύζυγός του (Ευδοκία Ρουμελιώτη), υπηρέτες, γκαρσόνια, νοσοκόμοι, αλλά και φαντάσματα από το παρελθόν του χορευτή.

Οι ήρωες απευθύνονται στο κοινό, ανοίγοντας έναν άτυπο διάλογο μαζί του. Σε αυτούς απευθύνουν τον λόγο και τις σκέψεις τους. Κυρίαρχη θέση στη σκηνή έχει μία κιβωτός-ντουλάπι, φτιαγμένο από τον εικαστικό Αλέξανδρο Ψυχούλη, που σαν το κουτί των ταχυδακτυλουργών εμφανίζει και εξαφανίζει ανθρώπους, ζώα και πράγματα, τα οποία ο Νιζίνσκυ επαναφέρει στη μνήμη του κάνοντας μία αναδρομή στη ζωή του. Η πανηγυρική αυτή ατμόσφαιρα, ενισχύεται από την ανάλογη μουσική που έχει συνθέσει ο Νίκος Κυπουργός.

Ο Νιζίνσκυ είναι απλά η αφορμή για να τεθεί το ερώτημα: τι είναι ο καλλιτέχνης το 2011; Ένα ερώτημα, που σύμφωνα με τον σκηνοθέτη παραμένει αναπάντητο: «Στον 21ο αιώνα υπάρχει θέση για τον καλλιτέχνη γητευτή, σολίστα με τη δωρεά της σαγήνης; Τι σκέφτονται για την “καλλιτεχνική μοναδικότητα” οι χιλιάδες των θεατών που κατακλύζουν τα σημερινά θεάματα; Η νέα γενιά σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών, σαν μαθητευόμενοι της γοητείας, τι προσδοκούν από την αφιέρωσή τους στην τέχνη;».

Η παράσταση βασίζεται στα ημερολόγια, την αλληλογραφία του χορευτή και το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ρόμολα Νιζίνσκυ. Η περφόρμανς αποτελεί ένα ιδιότυπο χορευτικό ντοκιμαντέρ πάνω στην τρέλα και τη δημιουργία.

Στην παράσταση ακούγονται αποσπάσματα από τα έργα «Πετρούσκα» (Ι. Στραβίνσκυ), Παιχνίδια (Κλώντ Ντεμπισσυ), «Το απομεσήμερο ενός Φαύνου» (Κλώντ Ντεμπισύ).

Σκηνοθεσία – Κείμενο Σταύρος Σ. Τσακίρης, σκηνικά Αλέξανδρος Ψυχούλης, κοστούμια Αντώνης Βολανάκης, μουσική Νίκος Κυπουργός, χορογραφική επιμέλεια Κωνσταντίνος Ρήγος, φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ, δραματολόγος Δήμητρα Πετροπούλου, βοηθός Σκηνοθέτη Στεφανία Μπαγλατζή. Nijinsky- Diagilef: Κωνσταντίνος Ρήγος, Nijinsky- Diagilef :Γιάννης Τσορτέκης, Romola :Ευδοκία Ρουμελιώτη, Δασκάλα Τ. Καρσάβινα :Τατιάνα Παπαμόσχου, Kira Nijinsky: Αποστολία-Γαλάτεια Τσακίρη, Μαρία-Σιμώνι Τσακίρη. Ακούγεται ο Γρηγόρης Βαλτινός. Νοσοκόμοι- Γιατροί- Xορευτές: Μαριέτα Βέττα, Χλόη θεοδωροπούλου, Τάσος Καραχάλιος, Γιάννης Νικολαΐδης. Συμμετέχουν σπουδαστές της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης.

Πληροφορίες: «Nιζίνσκυ: είμαι μια μαριονέτα του θεού», Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 18 Ιουνίου, ώρα έναρξης:21:00. Εισιτήρια: 30 ευρώ, άνω διάζωμα 15 ευρώ, φοιτητικό 10 ευρώ.