Η Ελένη Πετάση γράφει κριτική για την παράσταση «Συγχώρεσέ με» που παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση.

Συγχώρεσέ με: με αυτήν τη δωρική αλλά τόσο ταλαιπωρημένη λέξη από επιστρώσεις απαξιωτικών χαρακτηρισμών τιτλοφορούν το έργο τους οι αδελφοί Κούφαλη, θέτοντας υπαρξιακά ερωτήματα και ζητήματα που ανάγονται στον τρόπο της ζωής μας.

Και αυτός ο τρόπος μέσα από το μικροσκόπιο του θανάτου γίνεται αφορμή για ένα τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών και εκκρεμοτήτων.

Την αφαιρετικά παγωμένη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου επισκέπτονται διαδοχικά τέσσερα ζευγάρια, σε πρώτο επίπεδο άγνωστα μεταξύ τους, με διαταραγμένες σχέσεις: ένα ανδρόγυνο σε κατάσταση πανικού, μάνα και κόρη με τον ίδιο εραστή που αλληλοεξοντώνονται, δύο αδελφές που όταν αυτοκτονεί η μία, η άλλη παντρεύεται τον αγαπημένο της αδελφής της, ένα αγόρι που επέζησε ενός δυστυχήματος και αναζητά με αγωνία τον πατέρα του και ένας άντρας-συνδετικός κρίκος των παραπάνω.

Όλοι τους αναδύονται από τον κόσμο των σκιών στον κόσμο της πραγματικότητας - «επιστρέφουν», δηλαδή, για να παραλάβουν τον τελευταίο τεθνεώτα, γεγονός που τους δίνει την ευκαιρία να αφηγηθούν τις ιστορίες τους και πριν αναχωρήσουν ξανά για την άλλη όχθη, να ανοιχτούν σε ένα διαφορετικό επίπεδο σκέψης μέχρι να κατακτήσουν την ευεργετική κάθαρση που περιλαμβάνει η συγχώρεση του διπλανού τους.

Η ενδιαφέρουσα ιδέα αυτού του μεταφυσικού κειμένου, ωστόσο, εξανεμίζεται σε αβαθείς φιλοσοφίες πάνω στη ζωή και τον θάνατο. Και η σκηνοθεσία του Ακύλλα Καραζήση, άθελά της, υπογράμμισε τις αδυναμίες του. Στήνοντας μια σωματική παράσταση εξαντλητικών ρυθμών, στην οποία οι καλοί ηθοποιοί, αεικίνητοι δίχως λόγο, επιδίδονταν στις ενοχλητικές φωνασκίες μιας ακατάπαυστης υστερίας, άδειασε τις λέξεις από το νόημά τους.

Θα έλεγα ότι συχνά -λόγω του ακατάσχετου θορύβου- δεν ακούγονταν καν. Οσο για τα ζωντανά μουσικά ακούσματα -παρωδία των ελληνικών ‘70- με τους δύο αλληγορικούς αγγέλους-ερμηνευτές τους (ρόλοι που προστέθηκαν στη δραματουργία), μπέρδεψαν ακόμη περισσότερο την κατανόηση του έργου.

Έχει καταντήσει πια κοινότοπο οι σκηνοθέτες να καταβροχθίζουν αχώνευτα αισθητικά ρεύματα και μεταμοντέρνες θεωρίες. Ο θίασος στήριξε φιλότιμα αυτό το ατυχές σκηνικό στοίχημα, έστω και αν χρειάστηκε να υποκύψει σε χαοτικές υπερβολές. Πήραν μέρος οι: Μαρία Σκουλά, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ηρώ Μπέζου, Ελενα Τοπαλίδου, Μαρία Καλλιμάνη, Λαέρτης Μαλκότσης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Κατσής, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Ελένη Μπούκλη.

Ελένη Πετάση - [email protected]