Οι RootlessRoot μας μιλούν για την παράσταση «W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory)».

Οι RootlessRoot, μετά τις sold out παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών 2014 και τις εμφανίσεις στα πιο σημαντικά φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, επανέρχονται με το δυναμικό σόλο «W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory)», για λίγες μόνο μέρες στο Σύγχρονο Θέατρο από τις 19 Μαρτίου.

Στο «W Memorabilia» η τραγική ηρωίδα (Φαίδρα) γίνεται το πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο διερευνώνται αντιθετικές και αντικρουόμενες όψεις της γυναικείας φύσης: πειθήνια σύζυγος και τιμωρός της απιστίας, στοργική μητέρα και απεγνωσμένη βρεφοκτόνος. Με γνώμονα το έντονα θεατρικό στοιχείο, η Λίντα Καπετανέα επιχειρεί ένα ψυχογράφημα με τη γλώσσα της κίνησης με οδηγό την ορμητικότητα της μουσικής και την ανυπότακτη σωματική ενέργεια.

Εμείς επικοινωνήσαμε με τους RootlessRoot και μας εξήγησαν τη μέθοδό τους και τις προεκτάσεις της συγκεκριμένης παράστασης, καθώς και τη διαφορά αντιμετώπισης που βιώνουν στο εξωτερικό.

Αναφέρετε ότι το Phaedra’s laboratory είναι «μια παρουσίαση της ιδέας παρά μια παρουσίαση του τελικού προϊόντος». Τι να περιμένει το κοινό;

Jozef Frucek: Σε κάποιο σημείο πρέπει να κατανοήσεις περισσότερο συνειδητά πώς θέλεις να μιλήσεις στο κοινό και τι είναι αυτό που θέλεις να εκπροσωπήσεις. Και έτσι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι η γλώσσα των ερωτημάτων. Είναι σπασμένη σύνταξη και καταστρέφει τους κανόνες και τις κοινές μορφές της οργανωμένης ομορφιάς. Το υλικό και η κίνησή μας καταδεικνύει την αδυναμία του ανθρώπου να περιέχει ζωή. Δε νιώθουμε την ανάγκη να επαινέσουμε την ομορφιά και τη γνώση των λεπτομερειών και δε σχετιζόμαστε καθόλου με ζητήματα καθαρά αισθητικής. Παίζουμε και παρατηρούμε τι συμβαίνει με το υλικό που επιλέγουμε να εργαστούμε. Είμαστε προσηλωμένοι στο διάλογο με όποιον και με ό,τι συναναστρεφόμαστε. Δεν κάνουμε μονολόγους που σχετίζονται με το Εγώ μας και πώς να ελέγξουμε το τελικό προϊόν ώστε να είμαστε αρεστοί σε όλους.

Τι σας εμπνέει στην Φαίδρα ώστε να αποτελέσει το γυναικείο πρότυπο της παράστασης;

Λίντα Καπετανέα: Όταν αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα σόλο για μένα, ρωτήσαμε την Μάρθα Φριντζήλα να μας πει τη γνώμη της. Και είπε: Φαίδρα. Αρχίσαμε λοιπόν να διαβάζουμε και να αναλύουμε μαζί της και με τη Νικολέτα Φριντζήλα που μεταφράζει και αναλύει αρχαία ελληνική τραγωδία και βρήκαμε απίστευτο υλικό να επεξεργαστούμε. Αφού διαβάσαμε και γράψαμε πολύ, τα αφήσαμε όλα στην άκρη και αρχίσαμε να δουλεύουμε την κινησιολογία και τα υλικά που θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε. Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι παρόλο που επιλέξαμε αυτό το θέμα δεν θέλαμε να παίξω τη Φαίδρα αλλά να εμπνευστώ. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τίτλος είναι W memorabilia (εργαστήριο της Φαίδρας). Memorabilia είναι κάτι που έχει συμβεί και αξίζει να το θυμάσαι. Είναι το ενθύμιο μιας γυναίκας. Αναζητήσαμε τη Φαίδρα για να εκφράσουμε την αρχετυπική απεικόνιση της γυναίκας, μακριά από την αδυναμία του φύλου. Η παράσταση είναι ο προσωπικός μου προβληματισμός σχετικά με αυτό το υλικό. Είναι η δική Φαίδρα μου, εγώ και η γυναικεία μνήμη μου όπως λέει και ο τίτλος.

ΛΚ: Ο ρόλος της Φαίδρας,  είναι μια κατάσταση στην οποία εμφανίζεται η γυναίκα ως κάτι «κλασικό», η οποία αλλιώς θα μπορούσε να σημαίνει «ισχυρό, εξαιρετικό, κάτι που αξίζει να γνωρίζουμε». Και αυτό ακριβώς είναι. Αν βουτήξεις βαθιά μέσα στον κόσμο της Φαίδρας,  έχεις την επιθυμία από την ακαταμάχητη δύναμη να ζήσεις μαζί της, την αγάπη, τη θλίψη, την ασθένεια και την τρέλα της, αλλά στο τέλος, επίσης, την αιτία. Πόσο πιο σύγχρονο θα μπορούσε να είναι αυτό. Έχω αποτύχει να εξηγήσω στον εαυτό μου, ποιοι οι παραλληλισμοί με τη θέση των γυναικών σήμερα. Ποτέ δεν είχα αυτή την απορία, γιατί αυτό το έργο είναι για μένα και γίνεται τώρα, σήμερα.

Με ποιον τρόπο αντιστοιχείτε συναισθήματα με μουσική και κίνηση και ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε στο χτίσιμο κάθε σας παράστασης;

ΛΚ: Δουλεύουμε τα τελευταία 7 χρόνια πολύ στενά με τον συνθέτη και εικαστικό Βασίλη Μαντζούκη. Είναι κάποιος με τον οποίο μιλάμε πολύ και με τον οποίο δημιουργούμε τα πρώτα σκίτσα της μουσικής και των εικαστικών ιδεών. Ποτέ δεν θα μπούμε στο στούντιο για να εργαστούμε, εάν δεν έχουμε κάποια από τα μέρη της μουσικής, έτοιμα. Η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις δημιουργίες μας. Και σε αυτήν την δημιουργία ήταν σαφές ότι εγώ θα πρέπει να παράγω τη μουσική / ήχο / φωνή στη σκηνή μόνη μου. Και όλο αυτό είναι  η Φαίδρα που χτίζει και καίει το δικό της κόσμο, είναι αυτή που υπαγορεύει το ρυθμό του και όλη τη κατάσταση. Αυτή δημιουργεί και αυτή καταστρέφει. Έτσι, με το Βασίλη έχουμε δημιουργήσει ένα εργαλείο μουσικό, μέσω του οποίου εγώ δίνω το ρυθμό για οποιαδήποτε ενέργεια πάνω στη σκηνή.

Η σειρά για το χτίσιμο μια παράστασης μας θα είναι: αρχική ιδέα / παρόρμηση / ανάγκη, ατελείωτη αναζήτηση και συζητήσεις, σφραγίζοντας όλα αυτά στην κατσαρόλα και αρχίζει το μαγείρεμα μέχρι κάποια στιγμή να βγει κάποια γεύση . Στη συνέχεια ανοίγουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε τον κόσμο να δοκιμάσει.

ΛΚ: Φυσικά, υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Και ένας από αυτούς είναι ο σεβασμός / προσοχή και η αξία που δίνεται για τις παραστατικές τέχνες. Αν δώσεις κάπου προσοχή και σεβασμό θα το βοηθήσεις να αναπτυχθεί. Και αυτό είναι σημαντικό, γιατί θα πρέπει να  υπάρχει για αρκετό χρονικό διάστημα ένας ασφαλής χώρος στον οποίο τα πράγματα μπορούν να επωαστούν και να εξελιχθούν. Αν η αξία της δουλειάς σου δεν έχει εκτιμηθεί, είναι εξαιρετικά δύσκολο να μεγαλώσει και να εξελιχθεί!

Μελλοντικά σχέδια υπάρχουν;

ΛΚ: Πάντα! Αρκετά ταξίδια με παραστάσεις με τα τελευταία 3 έργα μας, και πολλά σεμινάρια. Το σόλο έχει ήδη παίξει στη Αυστρία, Ολλανδία, Σλοβακία, Γερμανία, Θεσσαλονίκη, Ισπανία, Τσεχία και ακολουθούν παραστάσεις στη Βόννη, Κύπρο, Ρουμανία (2 πόλεις) Γαλλία, Καναδά και Μεξικό. Το καλοκαίρι ετοιμάζουμε καινούργιο έργο που θα έχει παγκόσμια πρεμιέρα στη Φινλανδία τον Οκτώβριο και αργότερα στην Αθήνα,  την Πράγα και την Ολλανδία. Τα τελευταία χρόνια κάνουμε έρευνα πάνω στην πρακτική που διδάσκουμε μαζί με τον Γιόζεφ και λέγεται fighting monkey και έχει μεγάλη ανταπόκριση στο εξωτερικό σε πολλά πανεπιστήμια, φεστιβάλ και κόσμο του αθλητισμού. Και τέλος άλλες δυο συνεργασίες για δημιουργία έργου από δύο ομάδες του εξωτερικού για το 2015-16.

Η ταυτότητα της παράστασης
Ιδέα – Xορογραφία Rootlessroot [Λίντα Καπετανέα GR - Jozef Frucek SK]. Ανάπτυξη ιδέας: Rootlessroot, Μάρθα Φριντζήλα, Νικολέτα Φριντζήλα. Μουσική: Βασίλης Μαντζούκης. Σκηνικά: Jozef Frucek, Βασίλης Μαντζούκης. Κοστούμια: Isabelle Lhoas. Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου.  Φωτιστική μελέτη: RootlessRoot, Μανώλης Βιτσαξάκης.  Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Πάρις Μέξης. Δραματουργία: Martin Kubran. Ερμηνεία: Λίντα Καπετανέα. Παραγωγή: RootlessRoot σε συμπαραγωγή με τη Λυκόφως. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών.

Πληροφορίες: «W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory)» από τους RootlessRoot στο Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45,Γκάζι. Διάρκεια παραστάσεων: 19 – 29 Μαρτίου. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 21:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 21:30, Κυριακή 20:00. Εισιτήρια: Κανονικό 12 ευρώ, Φοιτητικό/ανέργων/άνω των 65/ΑμΕΑ 10 ευρώ. Προπώληση: www.viva.gr, τηλ. 11876, Public, Παπασωτηρίου, Seven Spots, Ιανός, Reload. Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]