Βάλη Μαυρίδη: «Αν κάποιος βρεθεί να μας ελευθερώσει τότε εμείς θα προτιμήσουμε να χορέψουμε μέχρι θανάτου»

bali-mauridi
ΤΡΙΤΗ, 12 ΜΑΙΟΥ 2015

Η ηθοποιός Βάλη Μαυρίδη μας μιλά για την παράσταση «Η Χορευτική Πανούκλα».

Οι λέξεις «Χορευτική Πανούκλα» ίσως μοιάζουν αταίριαστες μαζί, όμως στηρίζονται πάνω σε ένα αληθινό γεγονός που έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1518 στο Στρασβούργο. Οι άνθρωποι χόρευαν για μέρες μέχρι που στο τέλος πέθαιναν και πάνω σε αυτή την ασαφή μέχρι και σήμερα ασθένεια στηρίζεται η παράσταση που παρουσιάζεται αυτό τον καιρό στο Θέατρο 104.

Το έργο είναι μία αμιγώς κωμική/σουρρεαλιστική ανάγνωση της παράξενης αυτής ιστορίας. Χωρισμένο σε σκηνές στον Πάνω και τον Κάτω Κόσμο, δίνει μία απρόσμενη ερμηνεία στα αίτια της επιδημίας.

Για την παράσταση που στηρίζεται σε αυτό το απρόσμενα μακάβριο γεγονός μας μίλησε η Βάλη Μαυρίδη, εξηγώντας μας τους άξονες της σκηνικής σύνθεσης, τους παραλληλισμούς με το σήμερα αλλά και πώς νιώθει που είναι η μοναδική γυναίκα του θιάσου.

Η ιστορία της χορευτικής πανούκλας είναι κωμική μέσα στην τραγικότητά της. Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζει το θέμα η παράσταση;

Η παράσταση αποτυπώνει  τα αίτια που προκάλεσαν το συγκεκριμενό φαινόμενο με έναν πολύ ιδιαίτερο κωμικό και συγχρόνως σουρεαλιστικό τρόπο, παρόλο που η χορευτική πανώλη στην στιγμή της κάταληξής της αποτέλεσε ένα δραματικό συμβάν. –πάνω απο 400 άνθρωποι πέθαναν. Φαινομενικά επρόκειτο για ένα τεράστιο πανηγύρι όπου εκατοντάδες άνθρωποι χόρευαν με φιγούρες  και με όλα τα χαρακτηριστικά ενός γλεντιού. Η παράσταση σε πρώτο επίπεδο χωρίζεται σε σκηνές μεταξύ του Πάνω και του Κάτω κόσμου με μια χιουμοριστική προσέγγιση και μυθοπλαστική διάθεση. Σε δεύτερο επίπεδο  βλέπουμε έναν αφηγητή να μας εξιστορεί τα αληθινά γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την εποχή. Η παράσταση είναι κατά βάση μια μαύρη κωμωδία, μιλάει δηλαδή για ένα τραγικό γεγονός μέσω πολλών ειδών χιούμορ.

Τι να περιμένει να παρακολουθήσει το κοινό;

Μια παράσταση με πολλά σκηνοθετικά και υποκριτικά ευρήματα ,χιούμορ κάθε είδους, αυτοσχέδια (και όχι μόνο) ηχητικά εφέ, αυτοσαρκασμό και λίγο (ελάχιστο) χορό. Όλα αυτά βασισμένα πάνω σε μια τρομερά γοητευτική και συγχρόνως θλιβερή αλλά και επαναστατική αληθινή  ιστορία  που συνέβη πριν 500 χρόνια.

Πώς γίνεται ο διαχωρισμός των σκηνών ανάμεσα στον Πάνω και τον Κάτω Κόσμο;

Το σκηνικό είναι πολύ απλό και παραμένει ίδιο  σε όλη τη παράσταση, οι σκηνές εναλλάσσονται  από τον ένα κόσμο στον άλλον μέσω της υποκριτικής και των φωτισμών, εκεί πέρα από τον ρόλο μου σαν Φράου Τρόφεα, αναγγέλλω στην ουσία την έναρξη κάθε σκηνής.

Μπορούν να δημιουργηθούν παραλληλισμοί της παράστασης με το σήμερα;

Η παράσταση είναι ξεκάθαρα μια παράσταση για το σήμερα. Γιατί και πέρα από το εικαστικό και υποκριτικό κομμάτι που μόνο ως σύγχρονα μπορείς να τα χαρακτηρίσεις, η παράσταση μιλάει και σατιρίζει θέματα που σήμερα μας απασχολούν όλους: το παράλογο της εξουσίας, τον ρατσισμό, τον σεξισμό την ομοφοβία, αλλά προπαντός τον φόβο, τον φόβο στον οποίο είμαστε μαθημένοι και τόσο εγκλωβισμένοι που αν τελικά κάποιος βρεθεί να μας ελευθερώσει τότε εμείς θα προτιμήσουμε να χορέψουμε μέχρι θανάτου.

Πώς είναι να είσαι η μοναδική γυναίκα σε ένα θίασο ανδρών;

Είναι πολύ αστείο γιατί ενώ στην παράσταση την γυναίκα την οποία υποδύομαι όλοι οι υπόλοιποι την αποκαλούν ζώο, λάθος και άλλα διάφορα τέτοια χαριτωμένα χωρίς να μετρούν την άποψή της, στην πραγματικότητα αυτή η μοναδική γυναίκα  τους βάζει όλους σε τάξη. Τους  αγαπώ όλους πολύ και με τους περισσότερους έχω ξανασυνεργαστεί και την αλήθεια δεν θα τη κρύψω, δεν μου χαλάνε χατίρι!

Ηθοποιός, χορεύτρια και ενδυματολόγος. Με ποιον τρόπο συνδυάζεις αυτές τις τρεις ταυτότητες; Είναι αλληλένδετες;

Το ένα κάπως έφερε και το άλλο. Έκανα κλασσικό χορό από πολύ μικρή και αυτό με οδήγησε στην υποκριτική, η υποκριτική με οδήγησε στο Παρίσι να συνεχίσω τις σπουδές μου και το Παρίσι μου ενέπνευσε το ένδυμα σαν μορφή τέχνης. Όλα αυτά για να καταλάβω ότι η Τέχνη είναι μια και αυτοί που την εκφράζουν δεν μπαίνουν σε κουτάκια. Βλέπω την επικοινωνία της έκφρασης σαν ανάγκη επιβίωσης και πάντα ψάχνω καινούργια μέσα για να εκφραστώ και να αγγίξω την ελευθερία μου. Βέβαια αν και τα αγαπώ όλα, η υποκριτική είναι ο έρωτας.

Μελλοντικά σχέδια υπάρχουν;

Γίνονται κάποιες συζητήσεις για του χρόνου αλλά θα προτιμούσα να μην τις πώς ακόμα! Προς το παρόν συνεχίζουμε τη χορευτική πανούκλα και ελπίζω το καλοκαίρι να με βρει κάπου στην Ευρώπη με πολύ μουσική και καλούς φίλους!

Συντελεστές
Κείμενο: Βύρων Κατρίτσης - Γρηγόρης Χατζάκης. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης. Σκηνικά: Ζωή Αρβανίτη. Κοστούμια: La Reina. Φωτισμοί: Νύσος Βασιλόπουλος. Μουσική: Βύρων Κατρίτσης. Ειδικές Κατασκευές: Δέσποινα Μαλλή. Κίνηση: Μαρία Καραγεώργου. Βοηθός Σκηνοθέτη: Michelangelo Bevilacqua

Ερμηνεύουν οι: Πανάγος Ιωακείμ, Βύρων Κατρίτσης, Βάλη Μαυρίδη, Βαγγέλης Στρατηγάκος, Γρηγόρης Χατζάκης.

Πληροφορίες: «Η Χορευτική Πανούκλα» στο Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι. Διάρκεια παραστάσεων: ως και την Πέμπτη 28 Μαΐου. Ημέρες και ώρες παραστάσεων:  κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:15. Τιμή εισιτηρίου γενική είσοδος 10 ευρώ. Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]