Μιλήσαμε με τον ταλαντούχο Αντώνη Σταμόπουλο, τον 1 από τους 7 Ρωμαίους που αφιερώνει το You Are My Destiny στην αγαπημένη του, Ιουλιέτα.

Ο Αντώνης Σταμόπουλος είναι αυτό που λέμε καλλιτέχνης από τα γεννοφάσκια του. Με εμφανείς κλίσεις στην υποκριτική και το τραγούδι από πολύ νωρίς, ξεκίνησε την καλλιτεχνική του γαλούχηση από το καλλιτεχνικό γυμνάσιο Γέρακα καθώς θεωρούσε πως ένας τέτοιος χώρος προσιδίαζε στην ιδιοσυγκρασία του πολύ περισσότερο απ' ότι το συμβατικό σχολείο. Το καλλιτεχνικό γυμνάσιο έγινε η μήτρα που έθρεψε τα εγγενή χαρίσματά του και τον έστειλε "καρφωτό" στο επόμενο και πιο κατασταλαγμένο βήμα του, τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στέρεες φιλίες και υψηλού επιπέδου εκπαίδευση σε μια πολύτιμη συνολικά εμπειρία που χάραξε τη μετέπειτα πορεία του, όπως παραδέχεται ο ίδιος, κοιτώντας πίσω και κάνοντας ένα μίνι απολογισμό.

Τελειώνοντας τη σχολή, το ταλέντο του δεν πέρασε διόλου απαρατήρητο με αποτέλεσμα από τα 22 μέχρι τα 24 να έχει ήδη διαγράψει μια θεατρική και τηλεοπτική πορεία που σίγουρα θα ζήλευαν πολλοί. Εθνικό Θέατρο και «Μόγλης», «Βάκχες» στην Επίδαυρο, αλλά και μια πολυσυζητημένη συμμετοχή στην τηλεοπτική σειρά «Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη είναι τα πιο σημαντικά επαγγελματικά του πονήματα ως τώρα. Φέτος, εμφανίζεται σε μια σουρεαλιστική εκδοχή του ρομαντικού δράματος του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», υπό την καθοδήγηση του -συχνά αιρετικού- Κωνσταντίνου Ρήγου στο ανακαινισμένο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Εκεί, οι Ρωμαίοι είναι 7, οι Ιουλιέτες 2, ο θίασος τεράστιος και το σκηνικό δυστοπικό.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Βάκχες 2014 - Σκηνoθεσία: Άντζελα Μπρούσκου 

Η ιδέα τού να υπάρχουν στην αφήγηση της ιστορίας 7 Ρωμαίοι και 2 Ιουλιέτες προέκυψε λόγω της ανάγκης του Κωνσταντίνου Ρήγου να προβάλει ταυτόχρονα διαφορετικά στοιχεία που εμπεριέχονται στον ίδιο χαρακτήρα και να δημιουργηθεί μια αίσθηση του "μαζί".

Τι ήταν αυτό που σε ιντρίγκαρε περισσότερο σε αυτό το έργο; Το ότι συνδυάζεις τις υποκριτικές με τις ερμηνευτικές σου ικανότητες έπαιξε κάποιο ρόλο;

Από την αρχή των προβών μέχρι και τώρα, στο μέσο των παραστάσεων, δεν έχω σταματήσει να ανακαλύπτω καινούργιες αποχρώσεις κάθε σκηνής, φράσης ή λέξης. Το έργο μιλάει για τον απόλυτο, ασυγράτητο και αμοιβαίο έρωτα δύο ατόμων σε ένα περιβάλλον καταπίεσης. Αυτό είναι και θα είναι για κάθε άνθρωπο τρομερά ενδιαφέρον. Θεωρώ τύχη που στην παράσταση ο Κωνσταντίνος Ρήγος μάς άφησε να εκφραστούμε ο καθένας με τον τρόπο του.

Σε προβλημάτισε το να παίζεις δυο ρόλους και να τραγουδάς;

Το να παίζεις δύο ρόλους και να τραγουδάς δεν μπορεί παρά να είναι πολύ διασκεδαστικό!

ΦΩΤΟ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΛΙΑΣ

Οι συνάδελφοί μου στην παράσταση είναι παιδιά με κοντινή ηλικία μεταξύ τους και παρόμοια αντιμετώπιση πάνω στη θεατρική πράξη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Για να λειτουργήσει μία παράσταση πιστεύω το πιο σημαντικό είναι η επικοινωνία με τον απέναντί σου και με το κοινό. Αυτό, όταν βρίσκονται μαζί πολλά άτομα, μπορεί να θέλει υπομονή, αλλά, όταν πετύχει, είναι μαγικό.

Το έργο πραγματεύεται την πορεία μιας αγάπης χωρίς όρια προς το τέλος. Πιστεύεις πως υπάρχει μια τόσο υπερβατική αγάπη, όπως του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας ή είναι κάτι κατασκευασμένο και εξιδανικευμένο στο πλαίσιο της τέχνης;

Ειλικρινά, εκτός απο την τέχνη, δεν το έχω συναντήσει κάπου στη ζωή. Θέλω να πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει. Αν και πάντα οτιδήποτε ακραίο έχει και το ανάλογο κόστος. Το απόλυτο άσπρο, απο πίσω μπορεί να κρύβει το απόλυτα τρομακτικό μαύρο. Κατα τα άλλα, για εμένα, δεν μπορεί παρά να είναι τρομερά δελεαστικό, και στη ζωή αλλά και στην τέχνη.

Tι θα σε έκανε να καταπιέσεις έναν έρωτα και ποια είναι η μεγαλύτερη υπέρβαση που έχεις κάνει αντίστοιχα;

Θα καταπίεζα έναν έρωτα, όταν έφτανε σε κάποιο πολύ βλαβερό σημείο για τον εαυτό μου (είναι ωραίο να παραμένεις ζωντανός και ψυχικά υγιής). Ταυτόχρονα, η μεγαλύτερη υπέρβαση που έχω κάνει είναι να χάσω, είτε για λίγο, είτε για πολύ καιρό, πράγματα που με κάνουν χαρούμενο και εξαρτώνται αποκλειστικά από εμένα.

φωτο: Κωνσταντίνος Ρήγος

Ρωμαίος και Ιουλιέτα 2015 - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Μπρεί να παίξει δυστυχώς καθοριστικό ρόλο. Αρκετά πράγματα στον κόσμο που ζούμε δεν είναι στο χέρι μας. Εάν π.χ δύο γκέι άτομα στη Συρία είναι ερωτευμένα, και τον έναν τον πετάξουν οι ISIS από την κορυφή ενός κτηρίου. Η, εάν ο μπαμπάς ή η μαμά ενός 20 χρονου κοριτσιού που είναι ερωτευμένη με κάποιον που δεν εγκρίνουν, της δηλώσουν ότι δεν θα της ξαναμιλήσουν ποτέ, και θα την αποκληρώσουν αν συνεχίσει αυτή τη σχέση. Τότε ;

Έχεις κάνει σπουδαίες συνεργασίες σε πολύ μικρή ηλικία ήδη. Τι αποκόμισες από αυτές;

 Ανακάλυψα πόσο μεγάλη σημασία έχει στο θέατρο να ακούς τον συνάδελφό σου επι σκηνής, να επικοινωνείς πραγματικά. Είδα πως κάτι που εσύ ο ίδιος μπορεί να μην νιώθεις, μποεςί να συγκινήσει τον θεατή-και το αντίθετο. Γνώρισα πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, διασκέδασα πολύ και κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να φέρεσαι όμορφα, έστω κι αν δεν σου βγαίνει πάντα, στον συνάδελφό σου.

φωτο: Νεφέλη Παπαϊωάννου

Μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Η σειρά "Εθνική Ελλάδος" εστίαζε πολύ στο βάθος κάθε χαρακτήρα και κατάστασης, και όχι στην επιφάνεια, κάτι που είναι σπάνιο για την τηλεόραση στην Ελλάδα και είμαι πολύ τυχερός. Επίσης, ο γρήγορος ρυθμός των πραγμάτων με πίεζε για γρήγορες επιλογές και αυτό το ρίσκο είχε ενδιαφέρον. Θα το ξαναέκανα μετά χαράς.

Σε ενδιαφέρει το σινεμά; 

Η εικόνα (είτε κινούμενη, είτε όχι) και η μουσική, είναι από πάντα για εμένα, μόνα τους ή μαζί, ο καλύτερος τρόπος για να εκφραστώ. Ίσως και ο πιο αυτόματος. Ονειρεύομαι να παίξω σε πολλές ταινίες, μου αρέσει η μεγέθυνση που δημιουργεί η κάμερα και η οθόνη. Το να φωτίζεται αυτό που εσύ επιλέγεις.

Ποια η σχέση σου με το τραγούδι;

Τραγουδώντας νιώθω οτι είμαι ελεύθερος να εκτεθώ απόλυτα στον απέναντί μου και κανείς να μην νιώσει "αμηχανία ", κάτι που πολλές φορές δεν γίνεται στη ζωή. Δεν θα μπορούσα να είμαι ισορροπημένος, αν δεν τραγουδούσα, πιστεύω.

Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Πιστεύω το αποφάσισα ασυνείδητα, καθώς στη σκηνή, από μικρός, μέσω ενός άλλου φανταστικού χαρακτήρα, μπορούσα να κάνω πράξη ό,τι φοβόμουν στη ζωή μου. Από το πιο απλό μέχρι το πιο περίπλοκο. Αλλά μου αρέσε από πάντα και η αίσθηση ότι κάνεις κάτι στα ψέματα και ο άλλος μπορεί να το πιστέψει σαν πραγματικότητα.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα 2015 - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Τραγουδιστής, σκηνοθέτης, ψυχίατρος, ταχυδακτυλουργός.

Ζεις στην Αθήνα από επιλογή; Αν όχι, σε ποιον τόπο θα ήθελες να ζεις;

Από επιλογή. Θέλω όμως σύντομα να φύγω και ιδανικά να ζήσω σε πολλά μέρη όπου ο τρόπος ζωής να είναι εντελώς διαφορετικός. Σίγουρα μου αρέσει πολύ ο ήλιος.

Σοφία Κανελλοπούλου
[email protected]