Ένα ακορντεόν, ένα πιάνο, ένα βιολοντσέλο, μία κιθάρα και μια γυμνή ψυχή παρούσα στη σκηνή του Νέου Θεάτρου Βασιλάκου. Μια ψυχή ανοιχτή σε όλους που δεν διστάζει να αποκαλύψει τις ρωγμές της. Από την Ελένη Πετάση.

Η Χαρίκλεια Ρουπάκα ή Χαρούλα Αλεξίου, μακριά από τις πίστες, τα στρας και τους εκτυφλωτικούς λαμπτήρες της δημοσιότητας, απογυμνώνεται με απόλυτη ειλικρίνεια. Ξεκινώντας από τα παιδικά της χρόνια στη Θήβα και τη μετέπειτα τραυματική μετακόμισή της στην Αθήνα -Σήμερα άκουσα από τους μεγάλους ότι υπάρχει ένας κύριος Μάρσαλ που έχει ένα σχέδιο... Σήμερα ο μπαμπάς αρρώστησε... Σήμερα έμαθα ότι ο «Ευαγγελισμός» είναι και νοσοκομείο. Σήμερα η μαμά έβαψε τα ρούχα της μαύρα για να είναι έτοιμη... Σήμερα ο μπαμπάς πήγε στην εκκλησία, γύρισε και πέθανε...- διασχίζει την πορεία της ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος.

Σπουδαία τραγουδίστρια αλλά και σπουδαία περφόρμερ (την αμεσότητά της θα τη ζηλέψουν πολλοί ηθοποιοί του θεάτρου μας) ζωντανεύει τις μνήμες, τα όνειρα, τους έρωτες, τις απογοητεύσεις καθώς και τις εσωτερικές ευτυχισμένες δονήσεις που της πρόσφερε η ενασχόλησή της με το τραγούδι.

Σε κοιτάζει χωρίς φόβο στα μάτια, σε συγκινεί, σου εκμαιεύει αβίαστα το γέλιο με τον αυτοσαρκασμό της. Μιλάει για το πάχος, εξομολογείται τις αδυναμίες της, σατιρίζει τις δίαιτες και τους ψυχολόγους. Και έπειτα, με παιδική αθωότητα εκμυστηρεύεται την έκσταση των πρώτων επιτυχιών, τα φαντασμαγορικά ταξίδια στο εξωτερικό, τη χαρά της μητρότητας, τη διασημότητα.

Στέκεται, όμως, και στους ατελέσφορους γάμους, στη μοναξιά, στη θλίψη που αφήνεται αχειραγώγητη μόνο στα παρασκήνια, σε εκείνες τις στιγμές «που ήθελε να πεθάνει».

Και κάθε μνήμη συνοδεύεται από ένα τραγούδι -που ερμηνεύει με τη βαθιά, αισθαντική φωνή της πότε μαυροντυμένη στη σκιά και πότε πάνω σε ένα κουκλίστικο πάλκο- ενώ το κοινό με ένα της νεύμα τραγουδάει μαζί της: «Κι εγώ σαν πόλη», «Εφυγα», «Πανσέληνος», «Ο άνθρωπός μου» κ.ά.

Είναι υπέροχη η Αλεξίου έτσι όπως εκτίθεται μπροστά μας δίχως επιτήδευση ή ενδοιασμό.

Η ευαίσθητη, λιτή παράσταση του Γιώργου Νανούρη ακολουθεί τους παλμούς της καρδιάς της και εκείνη, μαζί με τους εξαιρετικούς μουσικούς της, μέσα από ήχους λόγου και μουσικής αναπλάθει τη ζωή της δείχνοντας το αληθινό της νόημα.

Ελένη Πετάση
[email protected]