Μας αρέσουν τα παιδικά δωμάτια που δεν είναι απαραίτητα γαλάζια ή ροζ, σπίτια που δεν θυμίζουν παιδότοπο. Γιατί αγόρια και κορίτσια, μεγαλώνουν, έχουν διαφορετικές ανάγκες, περνούν αρκετό χρόνο μέσα στο δωμάτιο τους και θέλουν να έχουν τον δικό τους…κόσμο. Εντός και εκτός. Μήπως ήρθε η στιγμή να ξαναγίνει το σπίτι ένας χώρος για …ενήλικες;της Σάντυς Τσαντάκη

1. Όλα μπορούν να συνυπάρξουν. Και τα έργα τέχνης και τα ξύλινα παιχνίδια. Αρκεί να μην είναι όλα μαζί. Το γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά στο σπίτι δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εξαφανίσουμε οτιδήποτε πολύτιμο. Μπορούμε να έχουμε αγαπημένα μας αντικείμενα σαν διακοσμητικά και να φροντίζουμε να υπάρχει και ο απαραίτητος …αντιπερισπασμός. Στα δωμάτια των παιδιών. Με μουσικά όργανα και έναν μαυροπίνακα στον τοίχο για κιμωλίες και ζωγραφική στη στιγμή. 

2. Οι αντίκες παίζουν παντού. Δεν σημαίνει πως επειδή είστε συλλέκτες και τα παιδιά έχουν την τάση να τα διαλύουν όλα, θα πρέπει να τις αποχωριστείτε ή να τις κρύψετε… Μπορείτε να προσθέσετε αγαπημένα σας έπιπλα ακόμη και στα παιδικά δωμάτια και να προσθέσετε χρωματιστά υφάσματα. Για αλλαγή. Είναι ωραίο να προσθέτουμε έπιπλα με παρελθόν σε χώρους με τόση θετική και φρέσκια ενέργεια. 

3. Δώστε έμφαση στα υφάσματα. Υφάσματα που δεν λερώνουν και δεν καταστρέφονται εύκολα. Όπως βινύλ για τις καρέκλες στην κουζίνα και καραβόπανο για τους καναπέδες μέσα ή έξω. Γενικά υλικά που καθαρίζονται εύκολα και δεν λεκιάζουν. 

4. Παίξτε με μοτίβα. Όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι η οικογένεια σας, η συγκατοίκηση μπορεί να είναι χρωματιστή. Όσο περισσότερα τα εμπριμέ, οι ρίγες, τα λουλούδια, που μπερδεύονται μεταξύ τους, συγκρούονται και συμφιλιώνονται, τόσο πιο προσωπικό ύφος θα έχετε σπίτι σας και θα κρύβετε και μικρές ή μεγάλες βούλες, από μαγικά χεράκια που δεν είναι ποτέ καθαρά… 

Σάντυ Τσαντάκη

www.sandytsantaki.com