Το κάψιμο στο στήθος, η κούραση, ο πόνος στον λαιμό και η καούρα στο στομάχι είναι συνήθη συμπτώματα διαφόρων ασθενειών. Ωστόσο υπάρχουν και ασθένειες, τις οποίες οι γιατροί ακόμα και με τη χρήση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας, δεν είναι σε θέση να διαγνώσουν.

Κοιλιοκάκη

Η κοιλιοκάκη είναι η δυσανεξία στη γλουτένη, την πρωτεΐνη δηλαδή που υπάρχει στο σιτάρι, το κριθάρι, τη βρώμη και τη σίκαλη. Σε μία τέτοια περίπτωση η αντίδραση του οργανισμού είναι η παραγωγή αντιγλιαδινικών αντισωμάτων, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του εσωτερικού τοιχώματος του λεπτού εντέρου. Πρόκειται για κληρονομική πάθηση και επειδή η βλάβη προκαλείται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο ωστόσο δεν έχει ούτε φυλετικές ούτε ηλικιακές διακρίσεις.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: Αν και δεν υπάρχουν δεδομένα συμπτώματα, κάτι που κάνει τη διάγνωση της χρόνιας αυτής πάθησης ιδιαίτερα δύσκολη, η κοιλιοκάκη παρατηρείται σε βρέφη ως γαστρεντερική ενόχληση, διάρροια, συχνές, ογκώδεις και ιδιαίτερα δύσοσμες κενώσεις και στασιμότητα ή απώλεια βάρους. Στα παιδιά, εκτός από τα παραπάνω, μπορεί επίσης να εκδηλωθεί με ναυτία, εμετούς, ανορεξία, αναιμία, δερματίτιδα και στοματικές άφθες, ενώ πιθανή είναι και η εκδήλωση οξυθυμίας.

Στους ενήλικες τέλος, και σε αρχικό στάδιο της ασθένειας, παρατηρείται γενικά ένα αίσθημα αδιαθεσίας και κόπωσης ακόμη κι όταν οι γαστρεντερικές ενοχλήσεις είναι περιορισμένες.

Ως συνέπεια της μειωμένης απορρόφησης βιταμινών, των ιχνοστοιχείων και των θρεπτικών συστατικών παρατηρούνται στη συνέχεια αναιμία, οστεοπενία και οστεοπόρωση καθώς και νευρικές και ορμονικές διαταραχές.

Καρδιακές παθήσεις

Αν και η τεχνολογία σε συνδυασμό με την ιατρική έχουν καταφέρει «θαύματα» σήμερα, η αλήθεια είναι ότι η καρδιά παραμένει ακόμα ένας αχανής λαβύρινθος σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μία στις τέσσερις γυναίκες παρουσιάζουν καρδιαγγειακές παθήσεις, οι οποίες ωστόσο παρερμηνεύονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι αν και κάθε χρόνο πεθαίνουν από καρδιακά επεισόδια περισσότερες γυναίκες από ότι άντρες, ωστόσο είναι κατά έξι φορές πιο πιθανό μία γυναίκα με καρδιακή πάθηση να διαγνωστεί λανθασμένα.

Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός, ότι οι γυναίκες δεν παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα με τους άντρες. Στη γυναικεία περίπτωση μάλιστα ένδειξη καρδιακού επεισοδίου είναι η ναυτία, η δυσκολία στην αναπνοή, η δυσπεψία και η κούραση.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: καπνιστές, άτομα με υψηλή χοληστερίνη, άτομα που δεν κινούνται, που έχουν στρες, παχύσαρκα άτομα, διαβητικοί, γυναίκες με ιστορικό καρδιακών νοσημάτων και άνω των 65 ετών είναι οι περιπτώσεις υψηλού κινδύνου.

Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ)

Πρόκειται για μία αυτοάνοση χρόνια πάθηση με άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία. Προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να είναι ακόμη και θανατηφόρα.

Ο ΣΕΛ επιτίθεται στα κύτταρα και τους ιστούς του σώματος προκαλώντας φλεγμονή και ιστολογική βλάβη, και η πορεία του είναι απρόβλεπτη. Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος αλλά σε συχνότερη μορφή προκαλεί βλάβες στην καρδιά, το δέρμα, τους πνεύμονες, τις φλέβες, το συκώτι, τα νεφρά και το νευρικό σύστημα.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: η ασθένεια είναι 10 με 15 φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε γυναίκα από ότι σε άντρα, σε ηλικίες μεταξύ 15 ετών και 44 ετών.

Ηπατίτιδα C

Η ηπατίτιδα C είναι μόλυνση του ήπατος που προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV), ο οποίος κατόπιν βρίσκεται στο αίμα του ασθενή, στο σπέρμα και σε άλλα υγρά ή ιστούς του σώματος τους. Το 75% με 85% των ασθενών, που έχουν μολυνθεί από τον ιό, παραμένουν φορείς σε όλη τους τη ζωή και μπορούν να μεταδίδουν τον ιό για πολλά χρόνια.

Το 20% ωστόσο από αυτού είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσουν κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος. Στα συμπτώματα της ηπατίτιδας C, που παρουσιάζονται 6 με 8 εβδομάδες αφού ο ασθενής έχει προσβληθεί από τον ιό, συγκαταλέγονται ο ίκτερος (δηλαδή κιτρίνισμα του δέρματος και του άσπρου των ματιών), η κούραση, οι αναγούλες, η ανορεξία και οι πόνοι στο στομάχι.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: χρήστες ναρκωτικών ουσιών, αποδέκτες μεταγγίσεων αίματος, πλάσματος, οργάνων και άλλων ιστών, βρέφη των οποίων η μητέρα, όταν τα γέννησε ήταν μολυσμένη από τον ιό, ασθενείς που υποβάλλονται μακροχρόνια σε αιμοκάθαρση και άτομα με πολλούς ερωτικούς συντρόφους, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.

Χλαμύδια

Πρόκειται για σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, το οποίο στις γυναίκες μετεξελίσσεται συνήθως σε καρκίνο του τραχήλου. Αν και τα πιο κοινά συμπτώματα είναι πόνος στην κοιλιά, ναυτία, πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση, έκκριση υγρών από τον κόλπο, ερεθισμός του τραχήλου, αίμα από τον κόλπο, πόνος κατά τη συνουσία στις γυναίκες, φλεγμονή και έκκριση υγρών από το πέος, πόνος και πρήξιμο των όρχεων για τους άντρες, το 70% των ασθενών, δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα με αποτέλεσμα να κάνει τη διάγνωση της νόσου ιδιαίτερα δύσκολη.

Ωστόσο η εμφάνισή τους γίνεται τουλάχιστον 7 με 21 ημέρες, από τη στιγμή της μόλυνσης. Τα χλαμύδια βέβαια, μπορούν να μεταδοθούν στο βρέφος κατά τη γέννηση του ενώ σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, τα χλαμύδια μπορούν να προκαλέσουν πνευμονία, φλεγμονή στα μάτια ακόμα και τύφλωση.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: νέοι κάτω των 25 ετών.

Σκλήρυνση κατά πλάκας

Πρόκειται για μία εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), που οφείλεται στην καταστροφή της μυελίνης που περιβάλλει τους νευράξονες (άξονες των νευρικών κυττάρων μέσω των οποίων μεταδίδεται η πληροφορία σε ένα άλλο κύτταρο).

Δυστυχώς η αιτιολογία εμφάνισης παραμένει άγνωστη αλλά τα επιστημονικά ευρήματα κάνουν λόγο για μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο ενδεχομένως αντιδρά ανώμαλα στην προσπάθειά του να εξουδετερώσει κάποιον εξωτερικό παράγοντα, ο οποίος πιθανολογείται ότι είναι ένας ή περισσότεροι ιοί.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία αυτοάνοση διαταραχή, με τελικό αποτέλεσμα τη δημιουργία αντισωμάτων ενάντια στην βασική πρωτεΐνη της μυελίνης του ΚΝΣ. Αν και τα αυτοαντισώματα δεν καταστρέφουν το σύνολο της μυελίνης του ΚΝΣ, το αποτέλεσμα προκαλεί διακοπή της επικοινωνίας των διαφόρων τμημάτων του ΚΝΣ και την δυσχερή λειτουργία του με τελική έκβαση την παράλυση.

Ομάδες υψηλού κινδύνου: άτομα που οι γονείς τους έπασχαν από Σκλήρυνση κατά πλάκας, έχουν 20 με 50 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν την ασθένεια. Χαρακτηριστικό στοιχείo επίσης είναι ότι σύμφωνα με τελευταίες έρευνες η ασθένεια αυτή είναι πιο κοινή σε χώρες, που έχουν κρύο κλίμα και ειδικά στη Βόρεια Ευρώπη.