Αν μια Ιταλίδα σχεδιάστρια, όπως η Αnna Molinari ανθίζει στο Ζάππειο τον Οκτώβριο, εμείς δεν έχουμε παρά να ελπίζουμε. Ταλαντούχοι εγχώριοι σχεδιαστές μόδας συνεχίζουν να παράγουν μόδα στην Ελλάδα του 2017 που παίζει με ψηλά τακούνια, σε τέντες, συντριβάνια και επικίνδυνες αποστολές, ακούει κλασική μουσική και επιμένει με πολυφωνικό greek-a-porter. Της Σάντυς Τσαντάκη.

Ορσαλία Παρθένη. Συνέπεια και επαγγελματισμός, γήινες αντανακλάσεις, ζωντανή μουσική, ταξίδι στον χρόνο και τον τόπο, εμμονική μονοχρωμία, εμπριμέ με άποψη, αγόρια και κορίτσια που διανύουν ρυθμικά την τέντα που έχει στηθεί έξω από το Ζάππειο, την πρώτη μέρα της Athens Xclusive Designers Week. Η πρεμιέρα με την Ορσαλία Παρθένη που εξελίσσει τον μινιμαλισμό στο τώρα και μπορεί να σταθεί σε διεθνές επίπεδο, μας βοηθάει να ελπίζουμε ακόμη. Μια συλλογή για το καλοκαίρι του 2018 που θέλουμε να δούμε ξανά και ξανά. Παταγονία, 19ος αιώνας, εξωστρέφεια και τεχνολογία, υφάσματα που ρέουν, αποχρώσεις που συναντάς στη φύση. Για σύγχρονους ταξιδιώτες τού τώρα. Μια εξωτική, πολεμική ιστορία με τίτλο «Exaggerated Individualism». Aγαπημένη απόχρωση; Sandy μπεζ. Φώναξε κανείς; 

Βασίλης Ζούλιας. Το στοίχημα κάθε φορά αλλάζει. Το Σάββατο το μεσημέρι όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Ζάππειο. Γυναίκες στον Κήπο ή Women in the Garden. Κανένα έκτακτο καιρικό φαινόμενο αυτή τη φορά, αν εξαιρέσεις τον καύσωνα, και τα μέλη της ορχήστρας της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων που μάλλον υπέφεραν μέσα στις στολές τους. Μόλις άρχισε να ακούγεται η μουσική ζωντανά, δεν ήξερες πού να πρωτοκοιτάξεις. Με φόντο το συντριβάνι, τα μοντέλα πάτησαν πάνω στις σατέν ψηλοτάκουνες γόβες και παρέμειναν στο ύψος των περιστάσεων, με φλοράλ φορέματα, σετ με τοπ και σορτς αλλά και νυφικά που βλέπεις μόνο σε λευκώματα μόδας, αναδεικνύοντας τα υπερμεγέθη σκουλαρίκια του Περικλή Κονδυλάτου. Ο Βασίλης Ζούλιας ξέρει να στήνει και να αφηγείται ιστορίες. Να τις σκηνοθετεί. Να τις αποδομεί. Και μετά να ανασυνθέτει το παζλ, όπως έκανε στο φινάλε, στο χειροκρότημα, με τα μοντέλα του στις σκάλες, τον ίδιο ανάμεσα, τις γυναίκες όλων των ηλικιών που τον αγαπούν για την αλήθεια του. Women in Zappeion Megaron. Pret-a-Couture. Women in Zoulias. 

Blugirl. Είναι τιμή και χαρά. Όπως δεν έχει σημασία πότε θα δεις τους Rolling Stones στη χώρα σου, το ίδιο ισχύει και με τη μόδα. Θέλεις να δεις ανθρώπους που έχεις γνωρίσει χρόνια πριν, έχεις θαυμάσει κι έχεις φορέσει ρούχα τους για να τα συνδέσεις με συγκεκριμένες εποχές της ζωής σου, έτσι και στην περίπτωση της Anna Molinari, που ήρθε στην Ελλάδα, για να αποκαλύψει την καλοκαιρινή της συλλογή Blugirl για το 2018, αποκλειστικά στην Αθήνα, το μάθημα ήταν συγκεκριμένο από μια γυναίκα που φέτος γιορτάζει 40 χρόνια στην πασαρέλα (1977-2017). Femininity-a-porter, ο τίτλος της συλλογής. Ρυθμός, συνέπεια, σκουλαρίκια σε πολλαπλά αντίτυπα, διαφάνειες, φιόγκοι, λαχούρια, απλικαρισμένα λουλούδια, μαύρο, υποτονικό ροζ, φούστες μπαλαρίνας, ασημένια πέδιλα, ρούχα που χορεύουν, για πιο νέα κορίτσια ή γυναίκες που αισθάνονται για πάντα νέες χωρίς να παλιμπαιδίζουν… Μας αρέσει που η Anna Molinari μιλάει αποκλειστικά ιταλικά, σκέφτεται ιταλικά, ήταν δίπλα μας μετά, στο κοκτέιλ που έγινε στον κήπο του Mεγάρου Μουσικής, δεν μας σνόμπαρε, ήθελε να ακούσει πώς είδαμε την κολεξιόν της, σα να γνωριζόμασταν καιρό. Μα γνωριζόμαστε Anna… Θυμάσαι τότε με τις παραμυθένιες καμπάνιες του Tim Walker; 

Folli Follie. Το κόνσεπτ συγκεκριμένο. Ένα πετυχημένο ελληνικό brand κοσμημάτων και αξεσουάρ λανσάρει τη συλλογή Metal Chic στην πασαρέλα με κοσμήματα που βρίσκουν τη θέση τους πάνω στο πέτο ενός σακακιού, στην πλάτη ενός γυμνού φορέματος, στα αυτιά ενός μοντέλου που έχει τρυπήσει τη μύτη του, αγαπάει το piercing και τη διαφορετικότητα. 

Τι κρατάμε; Μια εβδομάδα μόδας που «ακούει» metal και Φιλαρμονική, αποθεώνει τα εγχώρια celebrities, αναζητά νέα ταλέντα, σταματά για λίγο τον χρόνο. 1980; 1965; 1992; 2017; Στην επίδειξη Ζούλια ήμουνα κάπου στη δεκαετία του '60, ενώ στη Molinari κόλλησα στο '90. Avanti maestro. 

ΣΑΝΤΥ ΤΣΑΝΤΑΚΗ
www.sandytsantaki.com