Με την 25η Μαρτίου να πλησιάζει απειλητικά και την παγκόσμια πολιτική και οικονομία να συγκρούονται με όλα τα χρώματα, το ντιζάιν προσπαθεί να βρει την ελληνικότητά του. Αλλά πώς το κάνει; Της Σάντυς Τσαντάκη.

H παράδοση θέλει την ελληνική σημαία να κυματίζει στις εθνικές επετείους και να στολίζει τις γειτονιές της Αθήνας, της Ελλάδας, του τελευταίου χωριού.

Και μέσα στο σπίτι; Με τα ελληνικά brands να εξάγουν με κάθε ευκαιρία βότσαλα, συνειρμούς και κλισέ με το άλλοθι της εξωστρέφειας, θα πρέπει να είμαστε μάλλον ξεκάθαροι με το τι μας αρέσει σε αυτόν τον εικαστικό διάλογο αλλά και με το τι μας απωθεί.

Ας δούμε πιο προσεκτικά τις προτάσεις των εταιρειών που παράγουν ντιζάιν made in Greece (και λόγω της 25ης Μαρτίου) και ας σκεφτούμε τι θα θέλαμε να έχουμε στο σπίτι μας 12 μήνες τον χρόνο. Κι αν χρειαζόταν να διαλέξουμε ένα δώρο για να στείλουμε σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο εκτός Ελλάδος; Μάλλον θα δυσκολευτούμε.

Η ελληνικότητα στο ντιζάιν πρέπει να υπονοείται ή να κραυγάζει, και δεν υπάρχει μάλλον ενδιάμεση οδός. Καθώς προσπαθούμε να ξεχάσουμε τα τσολιαδάκια, τους γάιδαρους, τις γάτες και τους ηλικιωμένους στις καρτ-ποστάλ, μαζί με τα κοσμήματα-μάτια και τα τσαρούχια, μπορούμε να αναζητήσουμε έστω κάτι πιο αυθεντικό.

Πορσελάνη, μετάξι, βαμβάκι, οτιδήποτε «γράφει» σε λευκό και μπλε. Δηλαδή ελληνική πορσελάνη, ελληνικό μετάξι, ελληνικό βαμβάκι, για να μην ξεχνάμε από πού ξεκίνησαν όλα.

ΣΑΝΤΥ ΤΣΑΝΤΑΚΗ
www.sandytsantaki.com