Τα περιττά κιλά φαίνεται πως δεν επηρεάζουν μόνο την υγεία, αλλά και τη γεύση μας, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η διατροφή, η άσκηση, αλλά και τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην ύπαρξη ή μη παχυσαρκίας σε έναν άνθρωπο, αλλά κάπου εκεί παίζει το ρόλο της και η γεύση. Οι γευστικές μας προτιμήσεις είναι αυτές που επηρεάζουν τις διατροφικές μας επιλογές και σύμφωνα με κάποιες μελέτες, οι παχύσαρκοι άνθρωποι συνήθως αισθάνονται τις γεύσεις με λιγότερη ένταση σε σχέση με τους πιο λεπτούς. Σύμφωνα με τη θεωρία, που ακόμη όμως δεν έχει αποδειχτεί, οι πιο παχουλοί άνθρωποι προσπαθούν να ισορροπήσουν την χαμηλής έντασης γεύση τους προτιμώντας θερμιδικές τροφές και γενικότερα τρώγοντας περισσότερο, όπως αναφέρεται στο foxnews.

O Robin Dando, επιστήμονας τροφίμων του Πανεπιστημίου Cornell, και η ομάδα του εξέτασαν τους γευστικούς κάλυκες, αυτά τα συμπλέγματα κυττάρων στη γλώσσα που βοηθούν να διακρίνουμε τις 5 γεύσεις (γλυκό, ξινό, πικρό, αλμυρό και ουμάμι) και στράφηκαν σε ποντίκια εργαστηρίου προκειμένου να διερευνήσουν το θέμα. Στο πλαίσιο της έρευνας, διαμόρφωσαν τη διατροφή των ποντικών με υψηλά λιπαρά και προκάλεσαν απότομη αύξηση βάρους. Έπειτα, μέτρησαν τους γευστικούς τους κάλυκες σε ένα σημείο της γλώσσας που συνήθως υπάρχουν πολλοί.

Αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι τα παχύσαρκα ποντίκια παρουσίαζαν 25% λιγότερους γευστικούς κάλυκες από τα λεπτότερα ποντίκια που ακολουθούσαν φυσιολογική διατροφή, όπως δημοσιεύτηκε στο journal PLOS Biology.

Οι γευστικοί κάλυκες συνεχώς αναπαράγονται καθώς τα 50-100 κύτταρα στο εσωτερικό τους ωριμάζουν και πεθαίνουν, με νέα να έρχονται να τα αντικαταστήσουν. Τα κύτταρα αυτά έχουν ένα μέσο όρο ζωής περίπου 10 ημερών και η αναδιοργάνωσή τους χρειάζεται περίπου 4 εβδομάδες, όπως εξηγεί ο Dando. Και οι δύο πλευρές αυτού του κύκλου επηρεάστηκαν στα παχύσαρκα ποντίκια, καθώς ο «θάνατος» ενός κανονικού κυττάρου φάνηκε να επιταχύνεται και ο επανεφοδιασμός έδειξε πτώση.

Αν αναρωτιέστε μήπως γι’ αυτό ευθύνονται οι λιπαρές τροφές, οι ερευνητές απαντούν αρνητικά, αφού ποντίκια που γενετικά παρουσίαζαν αντίσταση στην παχυσαρκία και κατανάλωναν τέτοιες τροφές, δεν παρουσίασαν τέτοια πτώση στους γευστικούς τους κάλυκες.

Ο ύποπτος γι’ αυτό είναι μάλλον η χρόνια φλεγμονή που πυροδοτεί μια παχύσαρκη κατάσταση σε όλο το σώμα. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε ένα κοινό φλεγμονώδες μόριο, το TNF-alpha στα ποντίκια, προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα. Τα ποντίκια που γενετικά ήταν ανίκανα  να παράγουν αυτό το μόριο πάχαιναν, αλλά δεν έχαναν γευστικούς κάλυκες. Όταν, όμως, παρείχαν αυτό το μόριο ενέσιμα στη γλώσσα των αδύνατων ποντικών, το αποτέλεσμα ήταν οι γευστικοί κάλυκες να αρχίσουν να καταστρέφονται γρηγορότερα.

Όπως αναφέρει ο βαριατρικός χειρουργός του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Dr. John Morton, η μελέτη αυτή υπογραμμίζει μια σχέση και διασύνδεση μεταξύ της ευαισθησίας στη γεύση και του βάρους και αναφέρει ότι ίσως αυτός είναι άλλος ένας λόγος που δυσκολευόμαστε να χάσουμε βάρος.

Πριν αρκετά χρόνια, μάλιστα, ο Morton είχε κάνει κάποια τεστ γεύσης στους ασθενείς του, πριν και μετά την επέμβαση συρρίκνωσης στομάχου και βρήκε ότι η αντίληψη γεύσης βελτιωνόταν όσο τα κιλά μειώνονταν.

Όποιος κι αν είναι ο ρόλος των γευστικών καλύκων, ο Morton συμβουλεύει πάντως τους ασθενείς να τρώνε ισορροπημένα, να εκτιμούν την όψη και τη μυρωδιά ενός φαγητού και να μασάνε αργά, περίπου 30 φορές πριν καταπιούν την μπουκιά τους. Όπως λέει ο ίδιος, άλλωστε, μπορούμε να πάρουμε και με άλλους τρόπους απόλαυση από το φαγητό, χωρίς να το υπερκαταναλώσουμε.