Βρισκόμαστε στην καρδιά της εορταστικής περιόδου. Χαρά, γλυκά, ξεκούραση και ποιοτικός χρόνος με αγαπημένα άτομα μονοπωλούν το ενδιαφέρον και το χρόνο μας, ωστόσο όλη αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα μπορεί να οδηγήσει σε στρες. Το click@Life συγκέντρωσε τα πιο αγχωτικά σενάρια των διακοπών αλλά και τρόπους αντιμετώπισης, για Καλά Χριστούγεννα!

Πάλι στις 6 το πρωί θα ξυπνήσω. Δεν προλαβαίνωωωω...

Το σενάριο: Δεν προλαβαίνετε να κάνετε όλα όσα υπολογίζατε μέσα στις γιορτές (και αυτό είναι σίγουρο, σας το υπογράφουμε).

Η λύση: Αποφύγετε τους μη ρεαλιστικούς στόχους. Πέρα από την υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων μας, λόγω του ενθουσιασμού και του αισιόδοξου κλίματος των διακοπών, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που ενδέχεται να μας καθυστερήσουν. Για παράδειγμα, αν οι συνεργάτες μας βρίσκονται σε άδεια, η δουλειά ενδέχεται να «πάει» πιο αργά παρά τη δική μας όρεξη και ικανότητα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας, ακόμα κι αν μια μικρή δουλίτσα μας «ξέφυγε».

Motto: Θα κάνω ό,τι μπορώ (και πολλά είναι, χρονιάρες μέρες…)

Έχω κολλήσει στην κίνηση σου λέω!

Το σενάριο: Η πτήση ή το δρομολόγιο, καθυστέρησε ή και ακυρώθηκε και προφανώς δεν θα είστε έγκαιρα στον προορισμό σας.

Η λύση: Είτε πρόκειται για το Αθήνα- Νέα Υόρκη, είτε για το καθημερινό δρομολόγιο με το λεωφορείο, η μετακίνηση με μέσα είναι αγχωτική κυρίως γιατί δεν έχουμε τον παραμικρό έλεγχο. Αντίθετα, αφηνόμαστε στον καιρό, το μποτιλιάρισμα και στις διαθέσεις τρίτων. Το μόνο όπλο μας είναι να μην αφήνουμε τίποτα για τελευταία στιγμή. Για παράδειγμα, αν το check-in πρέπει να γίνει μία ώρα νωρίτερα, καλό είναι να πάμε στο αεροδρόμιο 2 ώρες νωρίτερα, κι αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, έχουμε και τα duty free…

Motto: Θα κοιμηθώ νωρίς, θα σηκωθώ νωρίς, θα φτάσω νωρίς!

Ακόμα να παντρευτείς εσύ; Δες τα ξαδέρφια σου πως νοικοκυρεύτηκαν!

Το σενάριο: Όλοι έχουμε έναν συγγενή που αντιπαθούμε λίγο ή και πολύ, ο οποίος θα είναι σίγουρα στο οικογενειακό τραπέζι, θέτοντας σε κίνδυνο τις εύθραυστες ισορροπίες. Αλλά και ο αντιπαθητικός συγγενής να λείπει πάλι θα δεχθούμε ερωτήσεις από τη μαμά: «γιατί δεν παντρεύεσαι;», «πότε θα πάρεις προαγωγή;» κ.λπ κ.λπ.

Η λύση: Το σημαντικότερο βήμα, είναι να προετοιμαστούμε για μία συμπεριφορά που θα μας εκνευρίσει και να καταλάβουμε ότι αν ακόμα κι αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον άλλο, μπορούμε να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας. Μετριάζοντας τις αντιδράσεις μας, αποφεύγουμε τσακωμούς και παρεξηγήσεις που θα φορτίσουν τη μέρα με αρνητική ενέργεια. Κι αν αισθάνεστε ότι ούτε το γιορτινό κλίμα αγάπης δεν μπορεί να σας κρατήσει ήρεμους, υπάρχει κι απλή λύση του να αποφασίσετε ως ενήλικες να απουσιάζετε από το οικογενειακό τραπέζι …

Motto: Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο (ή στο οικογενειακό τραπέζι εν προκειμένω).

Δεν έχω καθόλου λεφτά με τόσους φόρους, στέρεψα!

Το σενάριο: Λόγω κρίσης, όλοι είμαστε πιο συγκρατημένοι στα έξοδα και στις αγορές μας σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές. Τι θα γίνει όμως αν απογοητευτούν τα παιδιά; Η κρίση «χτύπησε» και τον Άγιο Βασίλη;

Η λύση: Αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά σε ηλικία, είναι πιθανό να «απογοητευτούν» από τα δώρα ή την έλλειψή τους. Ωστόσο, τα μεγαλύτερα παιδιά κατά πάσα πιθανότητα είναι αρκετά ώριμα για να αντιληφθούν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή φέτος τα πράγματα είναι δυσκολότερα. Ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι τα παιδιά από μικρή ηλικία είναι ικανά να καταλάβουν την έννοια της οικονομικής δυσχέρειας, οπότε μη διστάσετε να συζητήσετε μαζί τους και να τους εξηγήσετε. Μία άλλη λύση είναι αντί για υλικά δώρα, να δώσουμε στα παιδιά άλλου τύπου δώρα, όπως «ελευθερίες» και προνόμια. Ωστόσο, δεν πρέπει να παρουσιαστούν ως δώρα παρηγοριάς αλλά ως δώρα ωριμότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι η εμπιστοσύνη κερδίζεται πιο δύσκολα από οτιδήποτε άλλο.

Motto: Δεν έχει σημασία το δώρο, αλλά η αγάπη με την οποία το προσφέρεις.

Α, συγγνώμη αλλά δεν θα μπορέσω να έρθω, έχω μια άλλη υποχρέωση…

Το σενάριο: Οι υποχρεώσεις δεν αφήνουν χρόνο για την οικογένεια και οι πρώτες τύψεις, ίσως και τα πρώτα παράπονα, κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους.

Η λύση: Ας είμαστε ρεαλιστές. Στις ελάχιστες ημέρες αργίας των Χριστουγέννων δεν προλαβαίνουμε να ανταποκριθούμε σε όλα τα καλέσματα και τις υποχρεώσεις. Και να πάμε τα δώρα στο βαφτιστήρι μας και να πάμε σινεμά με τα ανίψια μας και να λάβουμε μέρος στο πάρτι του γραφείου και να φάμε με τους γονείς μας και να επισκεφθούμε τους ηλικιωμένους συγγενείς μας και να αφιερώσουμε ποιοτικό χρόνο στο ταίρι μας και, και, και…

Motto: Οι επόμενες διακοπές είναι πιο κοντά από όσο νομίζετε (λέμε τώρα…).