Οι νεφροί αποτελούν βασικά ζωτικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού που ενίοτε δημιουργούν σοβαρά προβλήματα υγείας. Πέρα από τους ιδιαίτερα επώδυνους κωλικούς, ας δούμε ποια άλλα προβλήματα υγείας μπορεί να παρουσιαστούν στους νεφρούς.

Η αποφρακτική ουροπάθεια

Η αποφρακτική ουροπάθεια μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, ενώ η απόφραξη μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο των ανώτερων ουροφόρων οδών. Η πάθηση αυτή προκαλεί αυξημένη υδρονέφρωση, στάση των ούρων, αυξημένη τάση για ανάπτυξη ουρολοιμώξεων και σχηματισμό λίθων καθώς και νεφρική δυσλειτουργία.

Οι αιτίες μπορεί να είναι μηχανικές (λιθίαση στη νεφρική πύελο ή τους ουρητήρες) ή λειτουργικές (δυσλειτουργία των ουρητήρων, δυσλειτουργία της κυστεοουρητηρικής συμβολής ή ακόμη και συμπίεση λόγω κάποιου όγκου ή κάποιας περιφερικής εξεργασίας, όπως είναι η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση).

Πώς αντιμετωπίζεται;

Η θεραπεία βασίζεται τόσο στην άρση του αιτίου που προκάλεσε την αποφρακτική ουροπάθεια όσο και στην παρακολούθηση και υποστήριξη της νεφρικής λειτουργίας.

Πυελονεφρίτιδα

Η πυελονεφρίτιδα είναι η βακτηριακή λοίμωξη του νεφρικού παρεγχύματος και της νεφρικής πυέλου, εξαιτίας μικροοργανισμών του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος που μετακινούνται προς τα πάνω. Εμφανίζεται σπανίως σε άνδρες με φυσιολογική ουροφόρο οδό.

Τα στενώματα ουρήθρας, η ουρολιθίαση, η καλοηθης υπερτροφία προστατη ή η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση μπορεί να είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες.

Στην περίπτωση που εκδηλωθεί η πυελονεφρίτιδα, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συνήθως δυσουρία μαζί με πυρετό, κακουχία, οσφυαλγία, αιματουρία, πυουρία και συχνά έμετο. Η καλλιέργεια των ούρων αποκαλύπτει συνήθως τα κοινά αρνητικά κατά Gram βακτήρια, όπως το κολοβακτηρίδιο, την κλεμπσιέλλα και τον πρωτέα.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Η θεραπεία βασίζεται στη ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών φαρμάκων και φυσικά στην άρση (αν υπάρχει) του αιτίου που προκάλεσε την λοίμωξη.

Όγκοι νεφρών

Σχεδόν όλοι οι κακοήθεις όγκοι που προέρχονται από το νεφρό αναπτύσσονται στο νεφρικό παρέγχυμα και είναι όγκοι των νεφρικών κυττάρων ή αδενοκαρκινώματα.

Το πιο συχνό σύμπτωμα του όγκου αυτού είναι η μακροσκοπική αιματουρία, που ακολουθείται από άλγος στις λαγόνιες περιοχές και ψηλαφητή μάζα, όπου άλλοτε είναι ασυμπτωματικοί και αποκαλύπτονται τυχαία σε απεικονιστικό έλεγχο των νεφρών που γίνεται για διάφορους λόγους. Μπορεί να παρατηρηθεί υπέρταση λόγω τμηματικής ισχαιμίας ή συμπίεσης του αγγειακού μίσχου του νεφρού, καθώς και πολυκυτταραιμία, που προκαλείται από αυξημένη δραστηριότητα της ερυθροποιητίνης

Οι όγκοι των ανώτερων ουροφόρων οδών προσβάλλουν το πυελοκαλυκικό σύστημα και τους ουρητήρες. Είναι σχετικά σπάνιοι, καθώς αποτελούν μόνο το 5% όλων των καρκίνων του ουροθηλίου. Το καρκίνωμα του μεταβατικού επιθηλίου είναι η πιο συνηθισμένη ιστολογική εικόνα, ενώ το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα είναι λιγότερο συχνό.

Πώς αντιμετωπίζονται;

Θεραπεία εκλογής στούς όγκους νεφρών είναι η νεφρεκτομή (μερική ή ολική) με ανοικτή ή λαπαροσκοπική μέθοδο . Σε μερικές κλινικές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν λιγότερο επεμβατικές μέθοδοι, όπως η χρήση υπερήχων και η κρυοπηξία.

Από την Ειρήνη Πεδιαδίτη, Χειρουργό Ουρολόγο, με την επιστημονική συνεργασία του www.iator.gr .