Έχουμε ακούσει όλοι για τον υπερθυρεοειδισμό, τον υποθυρεοειδισμό και άλλες ασθένειες, που σχετίζονται με τον θυρεοειδή αδένα. Τι είναι όμως ο θυρεοειδισμός και πόσο επιβλαβής μπορεί να είναι για τον άνθρωπο;

Ο θυρεοειδισμός είναι μία φλεγμονή και όχι λοίμωξη του θυρεοειδούς αδένα. Μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη, όταν προκαλείται από λοίμωξη ή τραύμα ή ανώδυνη, όταν προκαλείται από μια αυτοάνοση πάθηση ή φάρμακα.

Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας ενδοκρινής αδένας σε σχήμα πεταλούδας, που βρίσκεται κανονικά στο κάτω εμπρόσθιο μέρος του λαιμού. Η δουλειά του είναι να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οι οποίες εκκρίνονται στο αίμα και στη συνέχεια μεταφέρονται σε κάθε ιστό του σώματος.

Οι συγκεκριμένες ορμόνες του θυρεοειδούς, βοηθούν τον οργανισμό να χρησιμοποιήσει την ενέργεια, να διατηρήσει τη φυσιολογική θερμοκρασία και να «σιγουρευτεί» ότι ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι μύες και τα άλλα όργανα του σώματος, θα λειτουργήσουν φυσιολογικά.

Γιατί «ενεργοποιείται» ο θυρεοειδής;

Αυτό που συμβαίνει σε περιπτώσεις θυρεοειδισμού, είναι ότι ο θυρεοειδής έχει υποστεί φλεγμονή, απελευθερώνοντας μία περίσσεια της θυρεοειδικής ορμόνης, με αποτέλεσμα να προκαλείται ο υπερθυρεοειδισμός.

Εναλλακτικά, όταν η τροφοδοσία των θυρεοειδικών ορμονών έχει εξαντληθεί, προκαλείται υποθυρεοειδισμός.

Οι πιο κοινές μορφές είναι η νόσος του Hashimoto, η υποξεία κοκκιωματώδης θυρεοειδίτιδα, η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό, η υποξεία λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα και η θυρεοειδίτιδα, η οποία προκαλείται από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Συμπτώματα

Ανάλογα με τον τύπο της θυρεοειδίτιδας, ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να παρουσιάσει κάποιο από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Σφιχτός και διογκωμένος

• Διογκωμένος και επώδυνος, με τον πόνο να εκτείνεται στο σαγόνι ή τα αυτιά

• Διογκωμένος αλλά όχι επώδυνος

• Διογκωμένος μόνο στη μία πλευρά και σκληρός σαν πέτρα

Βέβαια, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει ένα ή περισσότερα από τα εξής συμπτώματα:

• Δροσερό, ξηρό δέρμα, αργός ρυθμός παλμών (λιγότερες από 60 παλμούς ανά λεπτό), πρήξιμο γύρω από τα μάτια, βραχνάδα, ή αργά αντανακλαστικά.

• Δεν υπάρχει επιθυμία για φαγητό, αίσθημα κόπωσης και αδράνειας, ίσως και λίγος πυρετός.

• Δυσκοιλιότητα.

• Ταχυκαρδία, μικρή νευρικότητα, άγχος, απώλεια βάρους από 5 έως 10 κιλά, και αυξημένη εφίδρωση.

Τι προκαλεί την θυρεοειδίτιδα;

Διάφορες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, ιοί αλλά και διαταραχές με πυρετό μπορούν να προκαλέσουν θυρεοειδίτιδα. Μερικές φορές, η θυρεοειδίτιδα αναπτύσσεται, εάν ο ασθενής πάσχει από τη νόσο του Graves (μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό).

Ωστόσο, και ορισμένα φάρμακα, μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να ευθύνονται για κάποια μορφή θυρεοειδίτιδας. Επιπλέον, οι έγκυες γυναίκες, που είναι θετικές στο αντίσωμα του θυρεοειδούς, κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου τους έχουν 30% με 50% πιθανότητα να αναπτύξουν θυρεοειδίτιδα κατά την περίοδο μετά τον τοκετό, ενώ η υπερβολική πρόσληψη ιωδίου μπορεί επίσης να συμβάλει σε διαταραχές του θυρεοειδούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο δεν υπάρχει αναγνωρίσιμη αιτία στη θυρεοειδίτιδα.

Τρόποι θεραπείας

Η θυρεοειδίτιδα, σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει τρεις φάσεις θεραπείας: τον υπερδραστήριου θυρεοειδή (υπερθυρεοειδισμός), την υπολειτουργία του θυρεοειδή (υποθυρεοειδισμός) και τη επιστροφής στο φυσιολογικό. Η θεραπεία φυσικά για την εκάστοτε περίπτωση είναι εξατομικευμένη, ώστε να ταιριάζει απόλυτα στον κάθε ασθενή.

Ωστόσο, υπάρχουν οι θεραπείες που προτείνουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, οι εναλλακτικές θεραπείες, οι οποίες δεν αντικαθιστούν τα συμβατικά φάρμακα, αλλά περισσότερο λειτουργούν επικουρικά με τη σύμφωνη γνώμη, του γιατρού σας φυσικά και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις ωστόσο, υπάρχει και η χειρουργική οδός, με μερική αφαίρεση του θυρεοειδούς, που ενδέχεται να ανακουφίσει την πίεση.