Οι αλλεργίες αποτελούν τον πιο συχνό «εφιάλτη» της άνοιξης. Πρόκειται για την παθολογική κατάσταση, κατά την οποία ο οργανισμός αντιδρά απέναντι σε αβλαβείς περιβαλλοντικές ουσίες, τα αλλεργιογόνα. Ποιές είναι οι πιο συχνές αλλεργίες;

Ειδικότερα, η αλλεργία είναι αντίδραση υπερευαισθησίας τύπου Ι, στην οποία κύριοι πρωταγωνιστές είναι ειδικά κύτταρα του αίματος, τα βασεόφιλα και τα μαστοκύτταρα και ένας ειδικός τύπος αντισώματος, η ανοσοσφαιρίνη Ε. Ωστόσο, δεν είναι όλες οι αλλεργίες ίδιες. Ας δούμε ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες, ξεκινώντας από τις πιο επίκαιρες, αυτές της άνοιξης.

Γύρη

Τα δέντρα και τα λουλούδια προκαλούν αλλεργίες κατά την ανθοφορία τους, επειδή παράγουν μικρά κύτταρα γύρης, που είναι ελαφριά και ξηρά και μπορούν εύκολα να μεταφερθούν με το αεράκι της άνοιξης. Τα πιο συνηθισμένα δέντρα που προκαλούν αλλεργίες είναι η δρυς, ο δυτικός κόκκινος κέδρος, ο φίκος, το σφενδάμι, η φτελιά, το κυπαρίσσι, η καρυδιά, η αγριοκαρυδιά και η λεύκα.

Τα δέντρα αυτά απελευθερώνουν γύρη περίπου την ίδια εποχή και αν είστε αλλεργικοί ενδεχομένως να αισθανθείτε συμφόρηση, φαγούρα στα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και το στόμα.

Μούχλα

Οι «σπόροι» της μούχλας λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο. Η μούχλα απελευθερώνει τους σπόρους της, οι οποίοι μεταφέρονται επίσης με τον άνεμο. Υπάρχουν σε αφθονία στο περιβάλλον και συνήθως, προκαλούν χειρότερα συμπτώματα αλλεργίας από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.

Η αλλεργία αυτού του είδους προκαλεί τα τυπικά συμπτώματα της αλλεργίας, όπως το φτέρνισμα, η συμφόρηση, η καταρροή και τα υγρά μάτια με φαγούρα.

Αλλεργική ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα θεωρείται σήμερα χρόνια αναπνευστική νόσος. Η επίπτωσή της παγκοσμίως κυμαίνεται από 7% έως 16% και αυξάνεται συνεχώς στη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών.

Η πιο συχνή μορφή εκδήλωσής της είναι το οίδημα και η φλεγμονή των ρινικών διόδων, η συμφόρηση, το φτέρνισμα και τα υγρά μάτια με φαγούρα, που προκαλούνται από μια ποικιλία αλλεργιογόνων.

Ιγμορίτιδα

Η ιγμορίτιδα είναι μία φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων, η οποία μπορεί να οφείλεται σε αλλεργία, λοίμωξη ή αυτοάνοσα νοσήματα. Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε ιογενή λοίμωξη και υποχωρούν μέσα σε 10 ημέρες. Τουλάχιστον μισές από τις περιπτώσεις της χρόνιας ιγμορίτιδας δεν οφείλεται σε αλλεργία.

Άσθμα

Πρόκειται για μία φλεγμονή των πνευμόνων και των αεραγωγών και συστολή των βρογχικών σωλήνων, που προκαλούνται τα ίδια σχεδόν αλλεργιογόνα, με εκείνα της αλλεργικής ρινίτιδας. Αποτελέσματά του άσθματος είναι ο συριγμός, το σφίξιμο στο στήθος, η δύσπνοια και ο βήχας.

Αλλεργία από τσίμπημα μέλισσας

Είναι μία από τις πιο επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις, ειδικά για τους ανθρώπους που έχουν σοβαρή αλλεργία σε τσιμπήματα μέλισσας. Προκαλεί οίδημα και φλεγμονή γύρω από τον τσίμπημα και σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδεχομένως να υπάρξει αναφυλακτική αντίδραση, που προκαλείται σε ολόκληρο το σώμα και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τον θάνατο.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν εξανθήματα, οίδημα των αεραγωγών, δύσπνοια, δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση, αυξημένο καρδιακό ρυθμό και μειωμένη πίεση του αίματος, που προκαλεί ζάλη.

Έκζεμα

Μια πολύ κοινή μορφή της δερματίτιδας και συχνά δια βίου κατάσταση για τα άτομα που παρουσιάζουν υπερευαισθησία σε ένα ευρύ φάσμα ερεθισμών του δέρματος, είναι το έκζεμα. Στα συμπτώματά του συγκαταλέγονται το ξηρό, φολιδωτό δέρμα που εμφανίζεται στις κόκκινες περιοχές, όπου υπάρχει φλεγμονή, η ακατάπαυστη φαγούρα και το αίσθημα ότι καίγεστε.

Αλλεργική επιπεφυκίτιδα

Γνωστή και ως «ροζ μάτι», η αλλεργική επιπεφυκίτιδα είναι μια φλεγμονή του επιπεφυκότος, δηλαδή του εσωτερικού ιστού του βλεφάρου που κρατά το βολβό και τα βλέφαρα υγρά. Μπορεί να ενεργοποιηθεί από την επαφή με ουσίες όπως σαμπουάν, καλλυντικά, βρωμιά, καπνός, χλώριο πισίνας ή διάφορα αλλεργιογόνα, που υπάρχουν στη φύση.

Χημική ευαισθησία

Μπορεί η χημική αντίδραση να μην είναι ακριβώς αλλεργία, αλλά μοιάζει αρκετά. Η χημική ευαισθησία είναι η κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής δεν είναι σε θέση να ανέχεται περιβαλλοντικές χημικές ουσίες, όπως είναι τα παρασιτοκτόνα, οι αναθυμιάσεις και άλλες μολυσματικές ουσίες του αέρα.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αναπνευστικά προβλήματα, ναυτία, κεφαλαλγία, κόπωση, γνωστική δυσλειτουργία, καρδιακή αρρυθμία ή ακόμα και επιληπτικές κρίσεις.

Τροφικές αλλεργίες

Η τροφική αλλεργία είναι συχνά κληρονομική με συμπτώματα, όπως το εξάνθημα, ο έμετος, η διάρροια, ο βήχας, ο συριγμός, το οίδημα του προσώπου και η κνίδωση. Οι δυσανεξίες τροφίμων, όπως αυτή στη λακτόζη και τα οστρακοειδή είναι οι πιο κοινές, αλλά δεν θεωρούνται «καθαρές» αλλεργίες, επειδή δεν περιλαμβάνουν κάποια αλλεργική αντίδραση.

Μάλιστα η αλλεργία στα θαλασσινά ίσως είναι η πιο συνηθισμένη «περίεργη» αλλεργία, καθώς αφορά στο 2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η επαφή με οστρακοειδή, όπως είναι οι γαρίδες, ο αστακός ή το καβούρι, μπορεί να προκαλέσει οίδημα των χειλιών, του προσώπου ή του λαιμού, καθώς επίσης δύσπνοια, δυσφορία, διάρροια και ναυτία.

Αλλεργία στα υφάσματα

Είναι γνωστό, ότι ορισμένα είδη υφασμάτων είναι πιθανό να προκαλέσουν ερεθισμό και αλλεργικές αντιδράσεις. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το μάλλινο ύφασμα μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση, μία «πάθηση» που ονομάζεται «δερματίτιδα εξ’ επαφής».

Πρόκειται για ένα δερματικό εξάνθημα, που μπορεί μερικές φορές να παρουσιάζει μικρά εξογκώματα και να υπάρχει στο δέρμα για αρκετά χρόνια. Οι άνθρωποι, που έχουν ευαίσθητο δέρμα ή προϊστορία με εκζέματα, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ερεθισμού από αυτά τα υφάσματα. Μεταξύ αυτών των ατόμων είναι όσοι παρουσιάζουν, γενικότερα, αλλεργίες.

Αλλεργία στη βαφή

Παραπλήσια είναι και η αλλεργία στις βαφές των ρούχων. Η βαφή, που χρησιμοποιείται στα υφάσματα, είναι μία συνηθισμένη αιτία των αλλεργικών δερματικών εξανθημάτων. Ειδικά, οι μπλε και πορτοκαλί χρωστικές ουσίες σε ρούχα και άλλα αντικείμενα, θεωρούνται οι πιο επιβλαβείς.

Επιπλέον, τα λάστιχα στις κάλτσες, τα εσώρουχα και τα σουτιέν λόγω του καουτσούκ, μπορούν να προκαλέσουν εξανθήματα σε ορισμένους ανθρώπους. Τα συνθετικά υλικά, όπως είναι το νάιλον και το λίκρα, είναι επίσης, ύποπτα, όταν χρησιμοποιούνται σε εσώρουχα. Για τον λόγο αυτό, οι ειδικοί συστήνουν πάντα να τα πλένετε τα καινούργια ρούχα, πριν τα φορέσετε.

Αλλεργία στα παπούτσια

Πρόκειται για την αλλεργία, που προκαλείται από επαφή του δέρματος με το παπούτσι και οδηγεί σε διάφορες μορφές δερματίτιδας. Συνήθως, κάποιος το καταλαβαίνει, όταν μετά την επαφή, υπάρξει κνησμός ή το δέρμα αρχίζει να πρήζεται, ενώ συχνά παρατηρούνται εξανθήματα, φουσκάλες ή μια αίσθηση καψίματος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αλλεργιών μάλιστα αναφέρει, ότι από την περίεργη αυτή αλλεργία πάσχει ένας στους 500 ανθρώπους.

Αυτό που συμβαίνει με τη συγκεκριμένη αλλεργία, είναι, ότι ο οργανισμός σας αντιδρά σε έναν τύπο από τις ρητίνες φορµαλδεΰδης, που ονομάζεται PTBP και ο οποίος χρησιμοποιείται στην κατασκευή των δερμάτινων παπουτσιών.

Φάρμακα

Συχνές είναι επίσης οι αλλεργικές αντιδράσεις ατόμων σε συγκεκριμένα φάρμακα. Η πενικιλίνη, ορισμένες αντιεπιληπτικές φαρμακευτικές αγωγές και η ασπιρίνη, μπορούν να προκαλέσουν κνίδωση ή άλλα αλλεργικά συμπτώματα, για τα οποία χρειάζεται άμεση ιατρική φροντίδα.