Εάν έχετε ξεκινήσει να ασκείστε και δεν φαίνεται να κερδίζετε τόση αντοχή ή δύναμη όση ελπίζατε, ίσως θα πρέπει να αλλάξετε το είδος γυμναστικής που κάνετε σας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η οποία δείχνει ότι σχεδόν όλοι ανταποκρίνονται θετικά στο σωστό πρόγραμμα άσκησης, αλλά το σωστό πρόγραμμα άσκησης μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Η ιδέα ότι το σώμα διαφορετικών ανθρώπων αντιδρά διαφορετικά στην ίδια άσκηση μπορεί να φαίνεται περίεργη, στην αρχή. Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι όταν ξεκινήσουμε ένα νέο πρόγραμμα πεζοπορίας, τζόκινγκ ή προπόνησης με βάρη με φίλους, όλοι θα βελτιωθούμε περίπου το ίδιο.

Αλλά η πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η απόκριση του σώματός μας μπορεί να είναι ιδιοσυγκρασιακή: Μετά από λίγους μήνες τρεξίματος, ένα άτομο μπορεί να αποκτήσει σημαντικά αερόβια οφέλη, ενώ η αντοχή κάποιου άλλου να μην αυξηθεί. Αντίστοιχα, σε ένα πρόγραμμα άσκησης με βάρη, μερικοί άνθρωποι χτίζουν πολύ περισσότερη δύναμη από άλλους, ακόμη και αν σηκώνουν τα ίδια κιλά.

Για τη νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο The Journal of Physiology, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ και το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης ζήτησαν από δίδυμα αδέλφια να ασκηθούν μαζί – 42 ζευγάρια συνολικά, 30 μονοζυγωτικά (με 100% ίδιο DNA) και 12 διζυγωτικά. Οι επιστήμονες εξέτασαν την αντοχή και τη δύναμη των ποδιών τους και στη συνέχεια τους έδωσαν οδηγίες για να αρχίσουν να ασκούνται.

 Καθένα ζευγάρι διδύμων ασκήθηκε μαζί για δύο τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια ενός, έτρεχαν ή ποδηλατούσαν για μια ώρα τρεις φορές την εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια του άλλου, έκαναν ασκήσεις με βάρη τρεις φορές την εβδομάδα, επίσης για περίπου μία ώρα. Στο τέλος κάθε τριμήνου, επέστρεφαν στο εργαστήριο και οι ερευνητές επανεξέταζαν την αερόβια ικανότητα και τη μυϊκή τους δύναμη.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι περισσότεροι από τους 84 συμμετέχοντες αύξησαν την αντοχή τους κατά τη διάρκεια τριών μηνών τζόκινγκ και ποδηλασίας, αλλά όχι όλοι. Επίσης, η δύναμη των ποδιών αυξήθηκε στα περισσότερα από τα δίδυμα μετά από τρεις μήνες ασκήσεων με βάρη, αλλά σε κάποιους ελάχιστα. Σχεδόν κανένας, ωστόσο, δεν ανταποκρίθηκε άσχημα και στην προπόνηση αντοχής και στην προπόνηση δύναμης: Με άλλα λόγια, όσοι είχαν μικρή βελτίωση από τη γυμναστική αντοχής, αύξησαν πολύ τη δύναμή τους με τη γυμναστική με βάρη και το αντίστροφο.

«Σχεδόν όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν σε μια μορφή άσκησης ήταν σε θέση να κερδίσουν οφέλη από τη μετάβαση στην άλλη», εξήγησε ο Daniel Green, καθηγητής Επιστήμης της Άσκησης στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας, ο οποίος διεξήγαγε τη μελέτη.

Είναι ενδιαφέρον ότι τα οφέλη που αποκτήθηκαν θα μπορούσαν να έχουν μεγάλο εύρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μη ανταποκρινόμενοι στην αερόβια άσκηση απέκτησαν αντοχή όταν στράφηκαν στην προπόνηση με βάρη, παρόλο που η συγκεκριμένη άσκηση στοχεύει κυρίως στους μυς.

Ταυτόχρονα, τα γονίδια δεν φαίνεται να έπαιξαν σημαντικό ρόλο, καθώς τα αποτελέσματα διέφεραν ακόμη και μεταξύ μονοζυγωτικών διδύμων.

Το αποτέλεσμα αυτών των δεδομένων δείχνουν ότι δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε εάν η άσκησή μας δεν προσφέρει τα αποτελέσματα που ελπίζουμε. Ίσως χρειάζεται απλώς να αλλάξουμε είδος άσκησης.

Πηγή: iatrikanews