Οι άνθρωποι είναι «προγραμματισμένοι» να απολαμβάνουν και να χρειάζονται το άγγιγμα άλλων ανθρώπων. Μια πανδημία, όμως, ήρθε και μας το στέρησε. Πόσο σημαντικό, όμως, είναι και τι σημαίνει η έλλειψή του;

Μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, αλλά κάτι τόσο απλό όσο το άγγιγμα, το χάδι, η αγκαλιά και η φυσική ανθρώπινη επαφή –όχι μόνο η ερωτική, αλλά και η καθημερινή- είναι άκρως σημαντικά για τη διάθεση και την υγεία μας, με τις μελέτες να δείχνουν ότι η έλλειψή τους μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση πάνω μας. Η πανδημία, φυσικά, δεν έχει βοηθήσει σε αυτό, αναγκάζοντάς μας να αποφεύγουμε όσο τίποτε άλλο, κάτι που πριν μερικούς μήνες το αναζητούσαμε συνεχώς από τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Οι ερευνητές, μάλιστα, έχουν βρει ότι υπάρχει μια απόληξη νεύρων που ονομάζεται C-tactile afferents, η οποία υπάρχει για να αναγνωρίζει οποιοδήποτε είδος αγγίγματος. Σύμφωνα, μάλιστα, με μελέτη του 2017, η ιδανική ταχύτητα αγγίγματος είναι μεταξύ 3-5 εκατοστών ανά δευτερόλεπτο. Αυτό αυξάνει την οξυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης».

Γιατί, όμως, είναι τόσο σημαντικό το άγγιγμα;
Η άμεση επαφή είναι σημαντική όχι μόνο για την ψυχική και συναισθηματική υγεία, αλλά και για τη σωματική. Όταν αισθανόμαστε πίεση, ο οργανισμός μας απελευθερώνει την ορμόνη του στρες, κορτιζόλη. Ένα από τα μεγαλύτερη οφέλη του αγγίγματος είναι ότι μπορεί να μειώσει το στρες που αισθανόμαστε, ειδικά σε περιόδους πανδημίας και lockdown με το αβέβαιο μέλλον, επιτρέποντας στο ανοσοποιητικό μας να δουλέψει όπως πρέπει.

Ακόμη, σύμφωνα με έρευνες έχει φανεί ότι μπορεί να καταπραΰνει κάποιες σωματικές μας λειτουργίες, όπως τους παλμούς και την αρτηριακή μας πίεση, δίνοντας το σήμα στο νευρικό μας σύστημα να χαλαρώσει. Στα πρώιμα στάδια της ζωής, μάλιστα, θεωρείται άκρως σημαντικό στη δημιουργία υγιών σχέσεων, στην ανάπτυξη, στην ευτυχία. Συν τοις άλλοις, μειώνει το αίσθημα της μοναξιάς, αφού έχει φανεί ότι ακόμη κι ένα απαλό άγγιγμα από έναν άγνωστο μπορεί να μειώσει το αίσθημα του κοινωνικού αποκλεισμού.

Πώς θα ξέρουμε αν έχουμε… έλλειψη;
Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν είναι μετρήσιμο. Σε γενικές γραμμές, όμως, μπορεί κάποιος να αισθάνεται μοναξιά και έλλειψη τρυφερότητας, με συμπτώματα όπως αίσθημα άγχους και στρες, κατάθλιψης, μειωμένης ικανοποίησης, δυσκολίας στον ύπνο. Μπορεί επίσης υποσυνείδητα να προσπαθεί να προσομοιώσει το άγγιγμα, κάνοντας μεγάλης διάρκειάς μπάνιο, σφίγγοντας το κατοικίδιό του, τυλίγοντας τον εαυτό του σε κουβέρτες κ.ο.κ.  

Πώς θα καλύψουμε το αίσθημα έλλειψης που αισθανόμαστε;
Σε εποχή πανδημίας, το άγγιγμα είναι σχεδόν απαγορευμένο, που σημαίνει ότι μας μένουν λιγοστές επιλογές. Αν έχετε κατοικίδιο μπορείτε να εκτονώσετε την ανάγκη σας εκεί, παίρνοντάς το αγκαλιά. Η γιόγκα, επίσης, φαίνεται να έχει παρόμοια επίδραση στο σώμα μας όπως ένα μασάζ, οπότε αξίζει να τη δοκιμάσετε. Aν βρίσκεστε με άλλους στο ίδιο σπίτι και υπάρχει ασφάλεια, μην παραλείπετε καθημερινά να κάθεστε κοντά τους, να τους αγκαλιάζετε, να τους δίνετε την ευκαιρία να σας αγκαλιάζουν κι αυτοί και να εκφράζεστε μέσω ενός αγγίγματος, ακόμη κι αν δεν πείτε λέξη.