Όλοι έχουμε ακούσει τους ισχυρισμούς ότι τα λεμόνια είναι «αποδεδειγμένη θεραπεία κατά όλων των τύπων καρκίνου» και ότι είναι 10.000 φορές ισχυρότερα από τη χημειοθεραπεία. Πόση αλήθεια, όμως, κρύβεται πίσω από αυτό;

Το λεμόνι έχει κερδίσει τα φώτα ως αποτοξινωτικό, σε λίγο χλιαρό νερό το πρωί, ενώ δίνει την απαραίτητη οξύτητα στα φαγητό μας και ταυτόχρονα το εμπλουτίζει με μπόλικη βιταμίνη C. Ισχύει, όμως, ότι μπορεί να είναι φάρμακο κατά του καρκίνου και μάλιστα πιο ισχυρό από τη χημειοθεραπεία;

Σύμφωνα με το National Center for Health Research, μη κερδοσκοπικό οργανισμό στην Ουάσιγκτον, τα λεμόνια δεν αποτελούν «αποδεδειγμένη θεραπεία κατά όλων των τύπων καρκίνου» και δεν έχουν γίνει μελέτες που να συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα ενός λεμονιού με τη χημειοθεραπεία. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι τα λεμόνια και άλλα εσπεριδοειδή έχουν φυσικές ουσίες που μπορεί να έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, όπως τροποποιημένη πηκτίνη εσπεριδοειδών και λιμονοειδή.  Οι ιδιότητες αυτές, όμως, δεν έχουν δοκιμαστεί σε ανθρώπους.

 Η τροποποιημένη πηκτίνη εσπεριδοειδών (MCP) είναι ένας υδατάνθρακας που βρίσκεται στις φλούδες των εσπεριδοειδών και έχει τροποποιηθεί ώστε να απορροφάται από τον εντερικό σωλήνα για ευκολότερη κατανάλωση από τον άνθρωπο. Στη φυσική της κατάσταση, η πηκτίνη είναι μια δύσπεπτη φυτική ίνα. Μελέτες σε ζώα έχουν διαπιστώσει ότι μπορεί να αναστείλει την εξάπλωση του καρκίνου του προστάτη, του μαστού και του δέρματος σε άλλα όργανα, καθώς δυσκολεύει τα καρκινικά κύτταρα να αποσπαστούν και να εξαπλωθούν, αν και δεν έχει καμία επίδραση στον αρχικό όγκο. Δεν υπάρχουν, ωστόσο, σχεδόν καθόλου πληροφορίες σχετικά με το αν είναι αποτελεσματική στον άνθρωπο. Μια μελέτη που μέτρησε τον καρκίνο του προστάτη σε ανθρώπους που έλαβαν θεραπεία με αυτή μετά την αποτυχία της συνήθους θεραπείας, έδειξε επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου, όπως μετρήθηκε με τον διπλασιασμό του χρόνου του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA). Όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος διπλασιασμού του PSA σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, τόσο καλύτερη αναμένεται να είναι η πρόγνωσή τους. Οι ασθενείς που έλαβαν MCP για 12 μήνες παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση του χρόνου διπλασιασμού του ειδικού αντιγόνου του προστάτη (PSADT), σε σύγκριση με την περίοδο των 12 μηνών πριν από την έναρξη λήψης MCP.  Δυστυχώς, όμως, η μελέτη δεν χρησιμοποίησε ομάδα ελέγχου (άνδρες που δεν έλαβαν MCP μετά την αποτυχία της καθιερωμένης θεραπείας) και επομένως δεν μπορούσε να συγκρίνει τα ποσοστά επιβίωσης των ανδρών που έλαβαν MCP μετά την αποτυχία της καθιερωμένης θεραπείας, με εκείνους που δεν έλαβαν.

Όσον αφορά τα λιμονοειδή, πρόκειται για χημικές ουσίες που βρίσκονται στις φλούδες των εσπεριδοειδών και ευθύνονται για την πικρή γεύση των λεμονιών. Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι σε πολύ υψηλά επίπεδα, τα λιμονοειδή είναι ικανά να επιβραδύνουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και να οδηγήσουν στην απόπτωση (κυτταρικό θάνατο). Ωστόσο, οι μελέτες έχουν επικεντρωθεί σε ζώα και in vitro καλλιέργειες ανθρώπινου καρκίνου του μαστού (καρκινικά κύτταρα του μαστού που αφαιρούνται από το ανθρώπινο σώμα και μελετώνται σε εργαστήριο). Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν λίγες πληροφορίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των λιμονοειδών στην πρόληψη ή την καταπολέμηση του καρκίνου στους ανθρώπους.

Συνεπώς, παρ’ όλο που τα λεμόνια έχουν οφέλη για την υγεία, οι αρχικοί ισχυρισμοί δεν έχουν υπόσταση, ενώ οι μελέτες που έχουν εξετάσει τις αντικαρκινικές ιδιότητες της τροποποιημένης πηκτίνης και των λιμονοειδών εσπεριδοειδών και βρήκαν κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα, δεν είναι αρκετές για να αποδειχθούν τα αποτελέσματά τους στον άνθρωπο. Είναι πιθανό ότι στο μέλλον, έπειτα από περισσότερη έρευνα, θα αναπτυχθεί ένα φάρμακο για την πρόληψη ή την καταπολέμηση του καρκίνου με τη χρήση αυτών των συστατικών κι αν γίνει αυτό, θα είναι πιθανότατα σε πολύ υψηλότερες συγκεντρώσεις από αυτές που βρίσκονται στη φύση.