Έρευνες σε ποντίκια έδειξαν ότι η έλλειψη ύπνου εμφανίζει κυτταρικό στρες στο πάγκρεας.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ισχυρίζονται ότι αυτό διαταράσσει την ομοιόσταση της γλυκόζης και συνδέεται με τον διαβήτη τύπου 2. Η έλλειψη ύπνου έχει συνδεθεί σε διάφορες έρευνες με δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία, αλλά αυτές συνέδεαν την αϋπνία με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου, αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Αλτσχάιμερ και άλλες χρόνιες ασθένειες.

Η νέα αυτή έρευνα όμως από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Perlman της Ιατρικής Σχολής, έθεσε ως στόχο να διερευνήσει τα μοριακά μονοπάτια μέσω των οποίων η έλλειψη ύπνου καταστρέφει στο σώμα. Οι συγγραφείς εξηγούν ότι η στέρηση ύπνου κάνει τα κύτταρα να αυξήσουν την ανταπόκρισή τους σε ένα μοριακό ερέθισμα, στην προκειμένη περίπτωση στην μοριακή αναδίπλωση της πρωτεΐνης.

Κατά τη διαδικασία αυτή, οι πρωτεΐνες είτε αναδιπλώνονται είτε αποικοδομούνται, γεγονός που συνδέεται με πολλές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ και του Πάρκινσον.

Σε προηγούμενη μελέτη, η Nirinjini Naidoo, επικεφαλής συγγραφέας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιατρικής, έδειξε ότι η γήρανση των κυττάρων συχνά έχει μειωμένες προστατευτικές αποκρίσεις και πρόσθεσε ότι ο ανεπαρκής ή με διαταραχές ύπνος στους ηλικιωμένους μπορεί να επιδεινώσει την κακή αναδίπλωση της πρωτεΐνης αυτής.

Ωστόσο οι νεότεροι οργανισμοί (ποντίκια στην προκειμένη περίπτωση) επιδεικνύουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στη στέρηση ύπνου.

Η στέρηση αυτή του ύπνου όμως επιδρά με τη σειρά της στο πάγκρεας. Συγκεκριμένα τα παγκρεατικά κύτταρα, η σωστή λειτουργία των οποίων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, ενδεχομένως να δυσλειτουργήσουν σε περιπτώσεις όπου το άγχος προκαλεί στέρηση ύπνου.

Η συνδυασμένη επίδραση της γήρανσης του πληθυσμού και η στέρηση ύπνου ως αποτέλεσμα στην απώλεια του ελέγχου του σακχάρου του αίματος θυμίζει προδιαβήτη. Επίσης, οι ειδικοί ανέφεραν ότι τα μεγαλύτερα σε ηλικία ζώα εμφάνισαν επίσης αυξημένα επίπεδα CHOP, μιας πρωτεΐνης που σχετίζεται με το θάνατο των κυττάρων.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το άγχος στα παγκρεατικά κύτταρα που προκαλείται από στέρηση ύπνου μπορεί να συνεισφέρει στη δυσλειτουργία των ενδοκρινών κυττάρων και ότι οι επιπτώσεις από αυτό μπορεί να είναι πιο σοβαρές όσο μεγαλώνει ο ασθενής. .