Η σοβαρή κατάθλιψη, η ακραία ευερεθιστότητα και η υπερβολική ευφορία είναι πιθανά συμπτώματα διπολικής διαταραχής. Η ακύρωση ενός ραντεβού ή η ατυχία στο χρώμα των μαλλιών ΔΕΝ είναι όμως.

Οι ψυχικές ασθένειες είναι σημείο των καιρών αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι κάθε φορά που στενοχωριέστε για κάτι, πάσχετε από κατάθλιψη ή όταν έχετε διακυμάνσεις στην ψυχολογία σας πάσχετε από διπολική διαταραχή. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα.

Κατάθλιψη
Η περιστασιακή στενοχώρια για τον οποιοδήποτε καθημερινό λόγο δεν αποτελεί διάγνωση κατάθλιψης. Αντίθετα, η μείζων καταθλιπτική διαταραχή είναι η «απενεργοποίηση» του οργανισμού, η μακράς διαρκείας θλίψη, με έμφαση στην ανία και την έλλειψη ικανοποίησης για οτιδήποτε.

Οι άνθρωποι με κατάθλιψη συχνά έχουν προβλήματα στον ύπνο, το φαγητό και τη μετάβαση στην εργασία ή το σχολείο. Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια στον εγκέφαλο και πιθανότατα προκαλείται από έναν συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων.

Ανησυχία

Πολλά είναι τα γεγονότα της ζωής που αξίζουν λίγο άγχος, όπως η έναρξη μιας νέας δουλειάς ή μία μετακόμιση. Αλλά οι άνθρωποι με διάγνωση της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής (ΓΑΔ) ανησυχούν για πράγματα σε μεγάλο βαθμό, συχνά όταν δεν υπάρχει λόγος και σε σημείο μάλιστα που οι ανησυχίες τους μπορεί να τους αποτρέψουν από απλές καθημερινές δραστηριότητες.

Ακόμη και αν συνειδητοποιούν ότι το άγχος τους δεν δικαιολογείται, έχουν πρόβλημα χαλάρωσης, ενώ μπορούν επίσης να παρουσιάσουν  πονοκεφάλους και προβλήματα στον ύπνο, να νιώθουν νευρικοί και να εμφανίσουν δύσπνοια ή να τρομάζουν εύκολα.

Διπολική Διαταραχή
Στους περισσότερους μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις αλλαγής της διάθεσης, αλλά όταν αυτές οι αλλαγές είναι δραστικές και έντονες και παράλληλα τα επίπεδα δραστηριότητας του ατόμου διαταράσσονται, τότε μιλάμε για διπολική διαταραχή. Οι άνθρωποι με διπολική διαταραχή μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια, όχι μόνο των ίδιων αλλά και άλλων.

Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Η ταραχή όταν συνειδητοποιήσετε ότι μπορεί να έχετε ξεχάσει το φούρνο ανοιχτό μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε και να σας κάνει μάλιστα, να ελέγχετε πιο εξονυχιστικά την επόμενη φορά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πάσχετε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Συμπεριφορές όπως το συνεχές πλύσιμο των χεριών ή το κλείδωμα της πόρτας, η οποία είναι σφραγισμένη με άπειρες κλειδαριές και άλλου τέτοιου είδους ανθυγιεινές εμμονές και ψυχαναγκασμοί σε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή καταλαμβάνουν τουλάχιστον μια ώρα από την καθημερινότητά τους.

Σύνδρομο ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)
Ο καθένας χάνεται στην περιστασιακή ονειροπόληση ή αδυνατεί να συγκεντρωθεί σε μία

εργασία κάποια στιγμή, αλλά τα συμπτώματα σε μία πραγματική διάγνωση της υπερκινητικής διαταραχής, όπως είναι πιο γνωστό το Σύνδρομο ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μερικές φορές ανυπέρβλητα.

Τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητας, χάνουν συχνά τις λεπτομέρειες, ξεχνούν πληροφορίες, μιλάνε ασταμάτητα, χάνουν πράγματα και μεταξύ άλλων αδυνατούν να ακούσουν και να ακολουθήσουν οδηγίες.

Ημικρανίες
Μπορεί να μην εντάσσεται στην κατηγορία των ψυχικών ασθενειών αλλά η ημικρανία μπορεί να πλήξει έντονα τον ψυχισμό του πάσχοντος. Η ημικρανία είναι ένας πολύ κακός πονοκέφαλος αλλά η διαφορά μεταξύ τους είναι μεγάλη. Έτσι, είναι λάθος να ονοματίζουμε κάθε απλό πονοκέφαλο, όσο επίπονος και αν είναι, ημικρανία.

Ο έντονος πόνος που έχει την αίσθηση του «παλμού» είναι συχνά ενδεικτικός μιας ημικρανίας, σε αντίθεση με έναν απλό πονοκέφαλο. Οι ημικρανίες επίσης συχνά συνοδεύονται από ευαισθησία στο φως και τον ήχο και περιστασιακά, ναυτία ή εμετό.

Ορισμένοι πάσχοντες από ημικρανία επίσης εμφανίζουν συμπτώματα όπως η δυσκοιλιότητα ή η διάρροια, η σύγχυση, η ευερεθιστότητα, η μυϊκή δυσκαμψία και η κόπωση κατά τις ώρες πριν από την έναρξη του πόνου, ενώ σε διάφορες περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να διαρκέσει έως και 72 ώρες.

Οι άνθρωποι με συχνές ημικρανίες - δηλαδή αφόρητους πονοκεφάλους που παρεμβαίνουν με τις καθημερινές λειτουργίες τους δύο φορές την εβδομάδα ή και περισσότερο – συχνά παραπέμπονται από τους γιατρούς για περαιτέρω εξετάσεις.