Σίγουρα θα έχετε ακούσει την φράση «ο έρωτας περνά από το στομάχι». Πόση όμως αλήθεια κρύβει στην πραγματικότητα αυτός ο ισχυρισμός;

Η Νίνα είναι 23 ετών, έχει ύψος 1,70 μ. και βάρος 75 κιλών. Παρότι προσέχει γενικότερα τη διατροφή της, δυσκολεύεται να μειώσει το βάρος της. Τα πράγματα αλλάζουν εντελώς όταν γνωρίζει τον Φάνη. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες, το βάρος της κατεβαίνει σημαντικά κοντά στα ιδανικά επίπεδα, ενώ σε αντίθεση με τις φορές που έχει καταφέρει κάτι αντίστοιχο με επίπονες δίαιτες, αυτή τη φορά καταφέρνει και το διατηρεί σχετικά εύκολα. Η σχέση μεταξύ του έρωτα και της όρεξης έχει συζητηθεί και σχολιαστεί εκτενώς και από ό,τι φαίνεται όχι χωρίς λόγο. Και αυτό διότι όταν είμαστε ερωτευμένοι ή σε μακροχρόνια σχέση, στο σώμα μας κυκλοφορούν αρκετοί νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι σχετίζονται άμεσα με την επιθυμία για φαγητό.

Τα πρώτα συμπτώματα του έρωτα περιλαμβάνουν μια ελαφριά ταχυπαλμία και την μεταβολή του χρώματος του δέρματος στις παρειές σε κάποιες περιπτώσεις. Τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στην έκκριση των ορμονών ντοπαμίνη και νορ-επινεφρίνη. Η ντοπαμίνη χαρακτηρίζεται και σαν μια από τις «ορμόνες ευτυχίας», λόγω του αισθήματος ευφορίας που προκαλεί, ενώ η νορ-επινεφρίνη, ευθύνεται για την αύξηση των καρδιακών παλμών. Σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Dr Helen Fisher του Rutgers University, η συνύπαρξη αυτών των δυο ορμονών προκαλεί υπερένταση, αϋπνία, μειωμένη συγκέντρωση αλλά και απώλεια της όρεξης. Συνδυαστικά λειτουργούν επιπρόσθετα οι φερορμόνες και η σεροτονίνη. Το σετ των παραπάνω τεσσάρων ορμονών, επιδρούν στο κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου και η μειωμένη όρεξη μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν παρενέργεια... η οποία όμως φαίνεται να διαρκεί από ενάμιση έως 3 χρόνια το περισσότερο, γι αυτό παρακάτω θα σας προτείνουμε φυσικές λύσεις προκειμένου να παρατείνετε την διάρκεια...

Η ορμόνη του έρωτα

Τα τελευταία χρόνια, γίνεται μεγάλος λόγος για την επίδραση των επιπέδων σεροτονίνης στην όρεξη αλλά και στον κορεσμό. Ερευνητές στο College University του Λονδίνου, σημείωσαν ότι άτομα που ήταν ερωτευμένα εμφάνιζαν μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης, στα οποία οφείλεται η απώλεια όρεξης. Όταν τα επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα μας είναι ικανοποιητικά, τότε παρέχεται το αίσθημα της ηρεμίας, της ικανοποίησης και της πληρότητας με αποτέλεσμα να μειώνεται η όρεξη.

Η παραγωγή της σεροτονίνης, μπορεί παράλληλα να ρυθμιστεί μέσω της διατροφής, πραγματοποιώντας απλούς συνδυασμούς τροφίμων. Πρόδρομο συστατικό της σεροτονίνης, είναι το απαραίτητο αμινοξύ τρυπτοφάνη, το οποίο εντοπίζεται σε πρωτεϊνούχα τρόφιμα (για παράδειγμα γιαούρτι, κοτόπουλο, αυγό). Η συγκέντρωση αυτού το αμινοξέος στον εγκέφαλο, αυξάνεται με την παρουσία υδατανθρακούχων τροφών στο γεύμα (για παράδειγμα ψωμί ολικής άλεσης) και ενισχύεται από την Βιταμίνη C η οποία υπάρχει κυρίως σε φρούτα και λαχανικά. Συμπερασματικά, ένα γεύμα που περιέχει συνδυασμό των παραπάνω τροφικών ομάδων, επιφέρει επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα ικανά να μειώσουν την όρεξη και να ενισχύσουν τον κορεσμό.

Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζεται τον τελευταίο καιρό για την δράση των ενδορφινών στην μείωση της όρεξης. Οι ενδορφίνες είναι ενδογενή οπιούχα των οποίων η παραγωγή, προκαλεί έντονη ικανοποίηση και μειώνει τον πόνο. Δηλαδή εκτός από παυσίπονη δράση για την οποία είναι ευρέως γνωστές, εμφανίζουν και ψυχοτρόπο επιρροή στον οργανισμό. Ουσιαστικά αποτελούν έναν από τους βασικούς νευροδιαβιβαστές ευχαρίστησης και ηδονής και η παραγωγή τους αυξάνεται κατακόρυφα όταν κάνουμε κάτι ευχάριστο. Όσον αφορά στη σύνδεσή τους με την λήψη τροφής, επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι ο συνδυασμός σακχάρου και λίπους μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή ενδορφινών. Η σοκολάτα επίσης περιέχει την ουσία φαινυλεθυλαλαμίνη η οποία προκαλεί αυτόματη έκκριση ενδορφίνης στον εγκέφαλο.

Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος, συχνά εμφανίζει αυτό το περίεργο συναίσθημα που καλείται σε άλλες χώρες «πεταλούδες στο στομάχι», ή απλώς «σφίξιμο στο στομάχι» όταν αντικρίζει το αντικείμενο του πόθου του. Και εδώ εμπλέκονται οι ενδορφίνες. Η αδρεναλίνη, η οποία ανήκει σε αυτή την ομάδα ορμονών, θεωρείται υπεύθυνη για το παραπάνω συναίσθημα, αφού τρέπει την ροή του αίματος από οπό το στομάχι στους μύες. Η μειωμένη ροή του αίματος στο στόμαχο δημιουργεί μια προσωρινή «απενεργοποίηση» του στόμαχου και συνάδει στην προσωρινή απώλεια όρεξης.

Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι η ερωτική διάθεση επηρεάζεται από τη συνολική κατάσταση της υγείας μας και του σώματός μας. Μελέτες ομάδας κλινικών ψυχολόγων από το Durham της Αμερικής, σημείωσαν ότι τα άτομα με υψηλό δείκτη μάζας σώματος εμφάνιζαν μειωμένη libido, ενώ άλλες έρευνες έδειξαν ότι άτομα που έχασαν βάρος βελτίωσαν αισθητά την ερωτική τους ζωή.

Οι τροφές του έρωτα!

Συμπερασματικά, η ισορροπημένη διατροφή, συμβάλλει εκτός από τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και στην καλή ποιότητα της σεξουαλικής ζωής. Οι νευροδιαβιβαστές που αναφέραμε παραπάνω, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την ενεργοποίηση της σεξουαλικής διάθεσης, αποτελούνται κυρίως από αμινοξέα. Αυτό σημαίνει ότι οι πρωτεϊνούχες τροφές (π.χ. γαλακτοκομικά προϊόντα, κρέας, ψάρι, αυγό) που κατά την διάσπασή τους παρέχουν τα αμινοξέα στον οργανισμό μας, είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την σύνθεση των κατάλληλων ορμονών.

Ακόμα ένα απαραίτητο συστατικό για τους νευροδιαβιβαστές αποτελούν οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ιδιαίτερα η Β6. Συνεπώς και τα τρόφιμα τα οποία την περιέχουν, κυρίως δηλαδή τα μη επεξεργασμένα σιτηρά (ολικής άλεσης) επιβάλλεται να περιέχονται σε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής προκειμένου να συμβάλλουν στη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών.

Τελευταίος, αλλά όχι ασήμαντος παράγοντας προκειμένου να προστατευτεί η παραγωγή των νευροδιαβιβαστών από πιθανές βλάβες, αποτελούν τα αντιοξειδωτικά. Η συνηθέστερη δράση τους καλύπτεται από την παρουσία της βιταμίνης C, η οποία εντοπίζεται σε μεγάλη ποσότητα σε πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά, ενώ έρευνες δείχνουν ότι αντιοξειδωτικά, όπως το σελήνιο (εντοπίζεται σε ξηρούς καρπούς και σε ψάρια σε μεγάλες ποσότητες) και το μαγνήσιο (είναι έντονη η παρουσία του σε σκούρα πράσινα λαχανικά) συμβάλλουν αντίστοιχα.

Συμπληρωματικά στα παραπάνω θα μπορούσε να συστηθεί η κατανάλωση των τροφών πλούσιων σε ω-3. Τα απαραίτητα αυτά λιπαρά οξέα, αποτελούν πρόδρομα συστατικά για πολλές από τις γυναικείες ορμόνες, συμβάλλουν στην καλή λειτουργιά του νευρικού συστήματος και στην καλή κυκλοφορία του αίματος, ενισχύοντας έτσι την υγιή λειτουργία του ανθρώπινου γεννητικού συστήματος. Εντοπίζονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια, όπως σαρδέλες και σολομός, σε ξηρούς καρπούς και στο ταχίνι.

Όλο και πιο συχνά, γίνεται έντονη αναφορά για την επίδραση του αμινοξέος L-αργινίνη στην σεξουαλική διάθεση. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Hawaii έδειξαν ότι η χρήση διατροφικού συμπληρώματος L-αργινήνης ανέβασε την Libido σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ενώ παράλληλα βελτίωσε τα επίπεδα των ορμονών τους. Όσον αφορά στους άντρες, οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την L-αργινίνη σαν το «φυσικό» Viagra, ενώ ταυτόχρονα θεωρείται ότι βελτιώνει την υπογονιμότητα. Για να αποφύγουμε τα συμπληρώματα όμως, μπορούμε να καταφύγουμε στις τροφές που περιέχουν L-αργινίνη, όπως βρώμη, καρύδια και φιστίκια τύπου cashews, γαλακτοκομικά προϊόντα, πράσινα λαχανικά, ρεβίθια και σπόρους.

Συνεπώς, ένα ρομαντικό, πλούσιο και ισορροπημένο δείπνο που θα περιέχει τις τροφές που προτείνονται παραπάνω, θα σας λύσει την απορία που πλανιέται χρόνια στον αέρα... Τελικά, ο έρωτας περνάει από το στομάχι;

Από τη Μαρία Τουμπή, Κλινική Διατροφολόγο-Διαιτολόγο, Μέλος της επιστημονικής ομάδας Διατροφή.