Όλα για τα ραδίκια στη διατροφή μας
Κανείς δεν θέλει να τα δει… ανάποδα, όλοι, όμως, πρέπει να θέλουμε να τα έχουμε στο πιάτο μας, καθώς τα οφέλη τους είναι πολυάριθμα.
Οι φίλοι των χόρτων τα λατρεύουν και οι υπόλοιποι ήρθε η στιγμή να τα προσθέσουν στο πιάτο τους, καθώς τα ραδίκια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, άκρως ωφέλιμα για τον οργανισμό μας και ιδιαιτέρως «φίλοι» του ήπατος. Παλιότερα, μάλιστα, το ραδίκι έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στα χέρια των θεραπευτών σε περιπτώσεις ασθενειών του ήπατος και της χολής, ενώ ακόμη και σήμερα υποστηρίζεται η ηπατοπροστατευτική δράση.
Προτού, όμως, προχωρήσουμε στις ευεργετικές του ιδιότητες, ας το μάθουμε λίγο καλύτερα.
Γνωρίστε τα ραδίκια από την… καλή
Όταν μιλάμε για ραδίκια, εννοούμε την ομάδα φυτών που ανήκουν στην οικογένεια Cichorium και ανάμεσά τους βρίσκουμε διάφορα είδη, όπως τις πικραλίδες, τους ζοχούς, το ιταλικό ραδίκι, το σταμναγκάθι κ.ά.
Τα ραδίκια διακρίνονται σε 2 βασικές κατηγορίες, τα άγρια και τα ήμερα, τα οποία είναι γνωστά και ως αντίδια. Τα άγρια ραδίκια έχουν πιο πικρή γεύση, πιο στενά φύλλα και άνθη κυανά και σπάνια λευκά ή μοβ. Τα αντίδια είναι πλατύφυλλα και με πιο γλυκιά γεύση.
Βιταμίνη C, βιταμίνη Α, βιταμίνες του συμπλέγματος Β (όπως νιασίνη, ριβοφλαβίνη, θειαμίνη κ.ά.), αλλά και κάλιο, νάτριο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο και σίδηρο είναι μερικά μόνο από τα θρεπτικά στοιχεία που λαμβάνουμε με την κατανάλωση άγριου ραδικιού. Με την κατανάλωσή του λαμβάνουμε ακόμη πρωτεΐνη, αμινοξέα και λιπίδια, ενώ σημαντική είναι και η κιχωρίνη τους, αυτή που συμβάλλει στην πικρή τους γεύση. Στα ραδίκια βρίσκουμε, επίσης, ινουλίνη (φυσικός πολυσακχαρίτης που συντελεί στην απορρόφηση του ασβεστίου, του μαγνησίου και του σιδήρου, ενώ βοηθά και στην ανάπτυξη φυσικών βακτηρίων του εντέρου), ενώ η ρίζα και τα αέρια μέρη του φυτού περιέχουν γάλα και μία πικρή ουσία, την ιντυβίνη. Στα 100 γραμμάρια ραδικιού, οι θερμίδες που αποδίδονται είναι ελάχιστες, φτάνοντας τις 33, ενώ παρουσιάζει επίσης και υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.
Μπορεί να μην καταπολεμά το… IQ ραδικιού, σίγουρα, όμως, παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη στην υγεία.
- Παρουσιάζει διουρητική δράση, αυξάνοντας και ενθαρρύνοντας την παραγωγή ούρων και ανακουφίζοντας από την κατακράτηση υγρών.
- Προστατεύει το συκώτι και τη χολή. Συγκεκριμένα, το εκχύλισμα των σπόρων του φαίνεται να παρουσιάζει ηπατοπροστατευτική δράση, αλλά και γενικά το ραδίκι αναφέρεται πως καθαρίζει φυσικά το συκώτι και συμβάλλει στην πρόληψη βλαβών.
- Προλαμβάνει την ανάπτυξη ελευθέρων ριζών χάρη στη βήτα-καροτίνη (πρόδρομος ουσίας της βιταμίνης Α), η οποία συμβάλλει και στην προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα.
- Τονώνει τον οργανισμό με το σίδηρο που περιέχει.
- Ωφελεί το πεπτικό χάρη στις φυτικές του ίνες, είναι τονωτικό στομάχου, ενώ ταυτόχρονα μας κρατά χορτάτους για περισσότερη ώρα, βοηθώντας στη διατήρηση της σιλουέτας μας.
- Δρα κατά της χοληστερίνης και το αφέψημα των φύλλων του φαίνεται πως έχει υπογλυκαιμική δράση, μπορεί να δράσει κατά του διαβήτη, αλλά και της παχυσαρκίας.
- Κάνει καλό στις χρόνιες δερματικές παθήσεις και το γάλα που βγαίνει αν το κόψουμε μπορεί να θεραπεύσει τα σπυριά.
Πώς να τα καταναλώνετε
Προτιμήστε να τα καταναλώνετε όσο πιο άμεσα γίνεται, για να μην χάσετε τίποτα από τη θρεπτική τους αξία, προσθέτοντάς τα στις σαλάτες σας ωμά, βράζοντάς τα με λάδι και λεμόνι, εμπλουτίζοντας τις σούπες ή το κρέας σας με αυτά ή ακόμη και συμπεριλαμβάνοντάς τα σε διάφορες πίτες με χόρτα. Αν δεν τα καταναλώσετε την ίδια ημέρα, αποθηκεύστε τα στο κάτω μέρος του ψυγείου μέσα σε αεροστεγείς σακούλες τροφίμων, από τις οποίες θα αφαιρέσετε τον αέρα.