Σκεφτείτε πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή αν αντί να «στριφογυρνάνε» σουβλάκια, πίτσες, παγωτά και σοκολατίνες στο μυαλό σας και να σας στέλνουν να ψάχνετε για ανοιχτά ψητοπωλεία και ζαχαροπλαστεία στις 3 το πρωί, η λιγούρα σας περιοριζόταν σε φρούτα και λαχανικά, που κάνουν καλό και βρίσκονται ήδη στο ψυγείο σας. Πώς μπορείτε, όμως, να περάσετε από το ένα άκρο στο άλλο;

Πόσες φορές έχετε αισθανθεί ότι δεν θα ηρεμήσετε αν δεν φάτε και το τελευταίο σοκολατάκι που έχει περισσέψει από το σακουλάκι που αγοράσατε χθες ή ότι δεν πρόκειται να χορτάσετε αν δεν καταναλώσετε αυτό που ζητάει απεγνωσμένα ο εγκέφαλός σας – το οποίο, φυσικά, δεν είναι το κουνουπίδι που βρίσκεται στο συρτάρι των λαχανικών του ψυγείου σας, αλλά κάποιο κομμάτι χοιρινό από το ψητοπωλείο της γειτονιάς…

Κι όμως, δεν φταίει ακριβώς το ότι είστε… κοιλιόδουλοι όπως σας χαρακτηρίζουν οι φίλοι σας, αφού πίσω από όλα αυτά κρύβονται βιολογικοί λόγοι που μας κάνουν να επιθυμούμε απεγνωσμένα παγωτό, αντί για μπρόκολο. Οι ειδικοί, όμως, έχουν αποδείξει ότι μπορούμε να εκπαιδεύσουμε εμείς οι ίδιοι τον εγκέφαλό μας έτσι ώστε το μπρόκολο να… κερδίζει τη μάχη και οι υγιεινές τροφές να γίνονται αυτό που πραγματικά θέλουμε να φάμε, χωρίς να πιεζόμαστε για να χάσουμε κιλά.

Αντί, λοιπόν, να κατηγορούμε τη βιολογία που μας έκανε καλοφαγάδες, μπορούμε να «δαμάσουμε» τις ορέξεις μας και να τρώμε υγιεινά, όχι από τύψεις, αλλά επειδή πραγματικά το επιθυμούμε.

Το ένστικτο του ανθρώπου των… σπηλαίων

Αν κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία του ανθρώπινου είδους, οι άνθρωποι για μεγάλες περιόδους δεν είχαν επαρκή τροφή και το λίπος ήταν κάτι που έπρεπε να ψάξουν αρκετά μέχρι να το βρουν και να το καταναλώσουν – σε αντίθεση με σήμερα. Γι’ αυτό και ο εγκέφαλος των ανθρώπων είναι «προγραμματισμένος» με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να λαμβάνει σήμα ότι βρίσκονται γύρω του τροφές πλούσιες σε θερμίδες και λίπη, απαραίτητες για την επιβίωσή του.

Όσο όμως κι αν αυτή η λειτουργία ήταν απαραίτητη για την επιβίωση του ανθρώπου των σπηλαίων, σήμερα έχει φτάσει να κάνει κακό και να μας προσθέτει κιλά και λίπος, εξηγώντας γιατί το κομμάτι κέικ που βρίσκεται μπροστά μας φαίνεται πιο ακαταμάχητο και από τον Σον Κόνερι στο «Ποτέ μη λες ποτέ», όπως και το γιατί αναζητάμε μανιωδώς μια βάφλα με πραλίνα και παγωτό, ενώ ξέρουμε ότι πρέπει να προσέξουμε τη διατροφή μας για να χάσουμε μερικά κιλά.

Παρ’ όλο, όμως, που οι διατροφικές μας επιθυμίες είναι εν μέρει γραμμένες στο DNA μας και πάντα θα τα χάνουμε μπροστά σε μια τούρτα παγωτό, οι ειδικοί τονίζουν ότι οι τροφές που αναζητάμε έχουν να κάνουν και με το τι καταναλώνουμε σε μεγάλες ποσότητες.

Συγκεκριμένα, σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε με επικεφαλής την Μάρσια Πέλτσατ, ψυχολόγο διατροφής στο Monell Chemical Senses Center στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, αποδείχθηκε ακριβώς αυτό, όταν η ειδικός έδινε στους συμμετέχοντες να καταναλώνουν καθημερινά ένα ποτό με γεύση βανίλια και χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά. Μετά από 2 εβδομάδες καθημερινής κατανάλωσης, περίπου το ένα τρίτο των συμμετεχόντων ανέφερε ότι λαχταρούσε το συγκεκριμένο ποτό, παρ’ όλο που, όπως αναφέρει η ειδικός, δεν ήταν νόστιμο και είχε περίεργη υφή.

Διαφορετική έρευνα στην Ιαπωνία έδειξε ότι το ποιες τροφές συνήθως λαχταράμε να φάμε επηρεάζεται κατά πολύ και από το περιβάλλον μας, γι’ αυτό άλλωστε και οι περισσότερες Γιαπωνέζες της μελέτης επιθυμούσαν συχνά σούσι. Οι παραδόσεις, ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει, το περιβάλλον και ό,τι έχει σχέση με τη διατροφή μας, επηρεάζουν σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα τις διάφορες τροφές και επιθυμώντας κάποιες, απορρίπτουμε κάποιες άλλες.

Αφήστε τις σοκολάτες και ρίξτε το στις… σαλάτες

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που πρώην «σοκολατομανείς» σήμερα προτιμούν μια πράσινη σαλάτα με ελαιόλαδο, πλούσια σε φυτικές ίνες και καλά λιπαρά, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, όσοι κατάφεραν να «απεξαρτηθούν» από τη μανία τους για σοκολάτα, αντιμετωπίζουν συμπτώματα ναυτίας όταν δοκιμάσουν ένα μικρό κομμάτι.

Όπως αναφέρει και η Τζούντιθ Μπεκ, ψυχολόγος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Μπεκ Θεραπείας Γνωστικής Συμπεριφοράς στην Πενσυλβανία, πολλές φορές παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς που μαθαίνουν να επιθυμούν σαλάτες και υγιεινές τροφές, απορρίπτοντας τις πρότερες διατροφικές αδυναμίες τους, δεν αντέχουν πλέον την αίσθηση των λιπαρών φαγητών και αισθάνονται πολύ γλυκές τις τροφές με ζάχαρη.

Πώς θα… λιγουρεύεστε υγιεινές τροφές

Είστε μόλις 3 βήματα μακριά από το να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας να επιθυμεί σαλάτες και λαχανικά, ακολουθώντας μια πιο υγιεινή διατροφή. Δείτε τι πρέπει να κάνετε προκειμένου να απολαύσετε τον νέο, μεταμορφωμένο εαυτό σας.

1. Καθαρίστε τα ντουλάπια της κουζίνας

Ξεφορτωθείτε κάθε ίχνος σοκολάτας, παγωτού και… κορεσμένων λιπαρών, ακολουθώντας την τακτική «διωγμού» του πειρασμού. Αν χρειαστεί να αγοράσετε γλυκά ή λιπαρές τροφές για μια σπιτική συγκέντρωση που πρόκειται να κάνετε, μετά μπορείτε να μοιράσετε τα φαγητά στους φίλους σας, έτσι ώστε να μην καταλήξουν ούτε στα σκουπίδια, αλλά ούτε και στο στομάχι σας.

2. Προμηθευτείτε υγιεινές τροφές

Μην τις αγοράσετε, τις κλείσετε σε ντουλάπια και συρτάρια και τις ξεχάσετε. Πάρτε μαζί σας στην τσάντα σας 1 μήλο ή 1 μπανάνα και φροντίστε να έχετε συχνά μπάρες δημητριακών στο γραφείο για να κορέσετε την πείνα σας. Γεμίστε το ψυγείο σας με φρούτα και λαχανικά και μπείτε στη λογική του «όσο πιο συχνά καταναλώνω, τόσο ευκολότερα συνηθίζω», με υγιεινές τροφές που μέχρι τώρα απορρίπτατε.

3. Καταναλώστε τον «πειρασμό» τη σωστή στιγμή

Το πρώτο διάστημα της προσπάθειάς σας, αποφύγετε τις ανθυγιεινές τροφές που λιγουρεύεστε. Μετά από δύο εβδομάδες, μπορείτε να επιτρέψετε στον εαυτό σας περίπου 100 θερμίδες των τροφών αυτών, δίνοντας όμως σημασία σε μια λεπτομέρεια, που δεν είναι καθόλου ασήμαντη: τη χρονική στιγμή που θα τις καταναλώσετε. Αν για παράδειγμα πεινάτε και φάτε λίγη σοκολάτα πριν ξεκινήσετε το γεύμα σας, αυτόματα θα τη συνδυάσετε με το αίσθημα ικανοποίησης και ευτυχίας. Το ίδιο θα συμβεί κι αν την καταναλώσετε μετά το γεύμα σας – θα την έχετε στο μυαλό σας ως την τελευταία νόστιμη μπουκιά που φάγατε. Αν, όμως, την τοποθετήσετε στη μέση του γεύματος, δεν θα σας αφήσει την ίδια ευχάριστη ανάμνηση και το πιθανότερο είναι να «θαφτεί» μέσα στις υπόλοιπες γεύσεις και να αποτελέσει σταδιακά παρελθόν στο ιστορικό με τις… λιγούρες σας.