Ο ομιλητής της διάλεξης "Όλα μπορούν να θεραπευτούν" εξηγεί του τίτλου το αληθές
Λίγο πριν τη διάλεξη "Όλα μπορούν να θεραπευτούν" στο Aegean College της Αθήνας, ο ομιλητής Φίλιπ Χάνετελ, μαθητής του Μάρτιν Μπρόφμαν μιλά αποκλειστικά στο clickatlife και εξηγεί το αντικείμενο της ομιλίας του.
Το σώμα μας, λέτε, είναι ενέργεια. Πώς ακριβώς εξηγείται αυτό και πώς επηρεάζει τη λειτουργία του;
Η μικρότερο βιολογική μονάδα είναι το κύτταρο το οποίο αποτελείται από μόρια, κι αυτά αποτελούνται από άτομα. Ακόμη και τα άτομα, απαρτίζονται από σωματίδια, νετρόνια, πρωτόνια, ηλεκτρόνια, τα οποία με τη σειρά τους απαρτίζονται από μικρότερα σωματίδια, κουάρκ, γλουτόνια και τα οποία αποτελούνται από μικροσκοπικές μαύρες και λευκές τρύπες, η κάθε μια από τις οποίες φορτίζονται θετικά ή αρνητικά. Μοτίβα αυτών των μαύρων και λευκών τρυπών, σχηματίζουν ακόμη μικρότερα σωματίδια. Μοτίβα απ’ αυτά τα μικρά σωματίδια σχηματίζουν μεγαλύτερα σωματίδια και στη συνέχεια άτομα. Μοτίβα των ατόμων σχηματίζουν μόρια και μοτίβα των μορίων σχηματίζουν τα κύτταρα. Μοτίβα των κυττάρων σχηματίζουν τους ιστούς και μοτίβα ιστών σχηματίζουν τα όργανα. Μοτίβα των οργάνων σχηματίζουν έναν οργανισμό. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ολόκληρος ο οργανισμός δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μικροσκοπικές μαύρες και λευκές τρύπες σε έναν συγκεκριμένο σχηματισμό. Κι αυτό είναι αποκλειστικά ενέργεια.
Έτσι, το υλικό μας σώμα δεν είναι αυτό που είμαστε αλλά μάλλον ένα όχημα της συνειδητότητας που έχουμε. Μαζί, εσείς και το σώμα σας (ή τα σώματά σας, αν συμπεριλάβουμε και τα πιο λεπτοφυή σώματα) δημιουργούν ένα σύστημα ενέργειας, που είναι διαφορετικής πυκνότητας ως προς την ενέργεια, σε διαφορετικές συχνότητες, σε μια δυναμική σχέση. Παρόλο που τέτοιου είδους ιδέες έχουν γίνει γνωστές εδώ και χιλιάδες χρόνια, δεν είχαν υπάρξει ικανοποιητικές αποδείξεις με επιστημονικό τρόπο. Τώρα, όμως, μέσα από τη διαδικασία της Κίρλιαν φωτογράφισης, κάτι τέτοιο έχει αποδειχτεί. Η ενέργεια που είναι η συνειδητότητά σας και η οποία αντικατοπτρίζει το επίπεδο της ύπαρξής σας, μπορεί να μετρηθεί με την παραπάνω μέθοδο. Και το εξηγώ. Αν βγάλετε μια φωτογραφία του χεριού σας με τη μέθοδο Κίρλιαν, δείχνει έναν συγκεκριμένο σχηματικό της ενέργειας. Αν βγάλετε μια δεύτερη φωτογραφία ενώ φαντάζεστε ότι στέλνετε αγάπη και ενέργεια σε κάποιον που αγαπάτε, θα φανεί ένας διαφορετικός σχηματισμός της ενέργειας. Επομένως, καταλαβαίνουμε, ότι μια αλλαγή στο επίπεδο της συνειδητότητας δημιουργεί μια αλλαγή στο ενεργειακό πεδίο που φωτογραφίζουμε. Αυτό το αποκαλούμε αύρα.
Πότε αυτή η ενέργεια μπλοκάρεται και πώς εκδηλώνεται αυτή η διακοπή της υγιούς ροής;
Σε ένα υγιές, ισορροπημένο άτομο, η ενέργεια ρέει ομαλά. Η συνειδητότητα είναι ικανή να ανταποκρίνεται με επιτυχία σε κάθε κατάσταση που έρχεται αντιμέτωπη. Όταν το άτομο μπλοκάρει τη ροή της ενέργειας μέσα από συγκεκριμένες αποφάσεις ή αντιδράσεις σε κάποιες συνθήκες, τότε μπορούμε να έχουμε την εμφάνιση ενός συμπτώματος σε σωματικό επίπεδο. Αν κοιτάξουμε τα πράγματα από την οπτική του ότι όλα ξεκινούν στη συνειδητότητά μας και στην κατεύθυνση της υλοποίησης, βλέπουμε ότι δεν είναι το υλικό σώμα που δημιουργεί το ενεργειακό πεδίο αλλά μάλλον το αντίθετο, δηλαδή το ενεργειακό επίπεδο, το αποτέλεσμα της απόφασης στη συνειδητότητά μας είναι αυτό που δημιουργεί το υλικό σώμα. Αυτό που βλέπουμε στο υλικό σώμα είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαδικασία που ξεκινά με τη συνειδητότητα. Η συνειδητότητα, το ενεργειακό πεδίο και το υλικό σώμα βρίσκονται σε μια κατάσταση ισορροπίας μεταξύ τους. Όταν υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή στη συνειδητότητα, που προκαλείται από μια απόφαση ή αντίδραση, μπορεί να δημιουργηθεί μια ένταση. Το ενεργειακό πεδίο και το υλικό σώμα θα έρθουν σε ισορροπία μαζί του και το σύμπτωμα θα εμφανιστεί σαν ένταση στο σώμα, που θα αντικατοπτρίζει την ένταση στη συνειδητότητα.
Μέσω των τσάκρα. Για να καταλάβουμε τον χάρτη της συνειδητότητας που αντιπροσωπεύει το σώμα, μπορούμε να στραφούμε σε κάποιες Ινδουιστικές παραδόσεις, οι οποίες έχουν μελετήσει τη συνειδητότητα για χιλιάδες χρόνια χρησιμοποιώντας τους όρους των τσάκρα. Η λέξη Τσάκρα είναι Σανσκρική και σημαίνει, “τροχός” ή “στρόβιλος” γιατί έτσι μοιάζουν. Τα τσάκρα δεν είναι υλικά. Είναι όψεις της συνειδητότητας με τον ίδιο τρόπο που η αύρα είναι όψη της συνειδητότητας. Αλληλεπιδρούν με το σώμα μέσω δύο βασικών οχημάτων, το ενδοκρινικό σύστημα και το νευρικό σύστημα. Το κάθε από τα επτά τσάκρα συνδέεται με έναν από τους επτά ενδοκρινείς αδένες όπως επίσης και με μια συγκεκριμένη ομάδα νεύρων που ονομάζεται πλέγμα.
Η συνειδητότητά σας, η δική σας εμπειρία αυτού που είστε, αντιπροσωπεύει όλα όσα πιστεύετε ότι μπορείτε να έχετε την εμπειρία του. Όλες οι αισθήσεις σας, όλες οι αντιλήψεις σας, όλες οι πιθανές καταστάσεις της επίγνωσής σας μπορούν να διαιρεθούν σε επτά κατηγορίες. Κάθε μια απ’ αυτές τις κατηγορίες μπορούν να συνδεθούν με ένα συγκεκριμένο τσάκρα. Έτσι, τα τσάκρα όχι μόνο αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα μέρη του σώματος αλλά και συγκεκριμένα τμήματα της συνειδητότητάς σας. Όταν αισθάνεστε ένταση στη συνειδητότητά σας, το αισθάνεστε και στο τσάκρα που συνδέεται με αυτό το τμήμα της συνειδητότητάς σας που δέχεται το άγχος όπως επίσης και σε μέρη του σώματός σας που συνδέεται με αυτό το τσάκρα. Άρα το μέρος που αισθάνεστε το άγχος εξαρτάται από τον λόγο που αισθάνεστε το άγχος. Όταν κάποιος πληγώνεται σε μια σχέση, το αισθάνεται στο σημείο της καρδιάς. Όταν κάποιος είναι νευρικός, τα πόδια τρέμουν και η ουροδόχος κύστη γίνεται αδύναμη. Όταν υπάρχει ένταση σε ένα συγκεκριμένο σημείο της συνειδητότητά σας, και άρα και στο τσάκρα που συνδέεται με αυτό το τμήμα της συνειδητότητας σας, η ένταση ανιχνεύεται από τα νεύρα του πλέγματος που συνδέονται με αυτό το τσάκρα και επικοινωνείται στα μέρη του σώματος που ελέγχονται από το πλέγμα. Όταν η ένταση συνεχίζει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ή αγγίζει έναν συγκεκριμένο βαθμό έντασης, το άτομο δημιουργεί ένα σύμπτωμα στο σώμα. Όταν το άτομο αλλάζει κάτι σχετικά με τον τρόπο ύπαρξής του, μπορεί να απελευθερώσει το άγχος που δημιούργησε το σύμπτωμα και στη συνέχεια μπορεί να επιστρέψει στη φυσική κατάσταση ισορροπίας και υγείας.
Ποιες ασθένειες έχουν τέτοιου είδους υπόβαθρο;
Έχουμε ένα σύστημα που μας καθοδηγεί και το λέμε διαίσθηση ή ένστικτο. Μας έχουν πει πως αν ακολουθούμε την εσωτερική φωνή μας, θα οδηγηθούμε στην εκπλήρωση. Όταν δεν την ακούμε, το επόμενο επίπεδο της επικοινωνίας είναι τα συναισθήματά μας και νιώθουμε όλο και περισσότερα συναισθήματα που δεν είναι καλά. Φυσικά, πάντα μπορούμε να θυμίζουμε στους εαυτούς μας ότι θα έπρεπε να έχουμε ακούσει εκείνη τη μικρή φωνούλα όταν μας είπε να κάνουμε εκείνο ή το άλλο. Κι αυτό μας αποδεικνύει ότι πράγματι την ακούμε. Διαφορετικά δεν θα λέγαμε “έπρεπε να την είχα ακούσει”. Αν συνεχίζουμε να μην την ακούμε, το επόμενο επίπεδο επικοινωνίας είναι το σώμα μας και σ’ αυτό το σημείο πια δημιουργούμε ένα σύμπτωμα.
Το σύμπτωμα πρέπει να συμβεί μέσα από το υλικό σύμπαν. Ας πάρουμε για παράδειγμα ότι συμβαίνει ως αντίδραση σε μια δυσάρεστη κατάσταση. Το άτομο παίρνει την απόφαση ότι δεν είναι σωστό πράγμα να εκφράζει αυτά που θέλει. Αυτό δημιουργεί ένταση μιας και τα θέλω του έρχονται μεν στην επιφάνεια αλλά δεν εκφράζονται. Το άτομο γίνεται όλο και περισσότερο δυστυχισμένο αλλά δεν κάνει τίποτε να το αλλάξει. Η ένταση εντοπίζεται στο επίπεδο του δεξιού ώμου. Όταν η ένταση φτάσει στο σώμα, το άτομο μπορεί να πατήσει σε κάτι γλιστερό και να πέσει, να τραυματίσει τον δεξί του ώμο. Ή μπορεί να χτυπήσει ένα νεύρο στον λαιμό του και να επηρεαστεί ο δεξιός του ώμος. Ή μπορεί να έχει αυτοκινητιστικό ατύχημα κατά το οποίο να τραυματίσει τον δεξιό του ώμο. Το “ατύχημα” έγινε για να δημιουργεί ένα σύμπτωμα ώστε να περάσει το μήνυμα στο άτομο ότι κάτι πρέπει να κάνει διαφορετικά προκειμένου να επιστρέψει στην κατάσταση υγείας, ισορροπίας και ευτυχίας. Κι έτσι καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχουν ούτε ατυχήματα ούτε συμπτώσεις. Τα πάντα συμβαίνουν σύμφωνα με ένα σχέδιο που σχετίζεται με τη συνειδητότητα του ατόμου που εμπλέκεται.
Μας έχουν πει πως αν ακούμε την εσωτερική μας φωνή, την εσωτερική αντίληψη της γνώσης, θα μας οδηγήσει στην επιτυχία και την εκπλήρωση. Αν κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε σωστό, τότε θα κάνουμε το σωστό. Αν δεν το αισθανόμαστε σωστό, μας έχουν πει ότι δεν πρέπει να το κάνουμε. Μπορούμε να ακούμε αυτή την εσωτερική αίσθηση κατεύθυνσης κάνοντας ενστικτωδώς αυτό με το οποίο αισθανόμαστε καλά – ή μπορούμε να το κάνουμε σαν έναν εσωτερικό διάλογο. Μπορείτε να ρωτήσετε τον εαυτό σας “Πώς αισθάνομαι αν κινηθώ προς αυτή την κατεύθυνση;” “Ή πώς αισθάνομαι αν πάω προς την άλλη κατεύθυνση;” Η μια κατεύθυνση μπορεί να αισθάνεστε ότι ρέει πιο ελεύθερα ενώ στην άλλη υπάρχει αντίσταση. Δείτε με μια απόφαση αισθάνεστε καλύτερα και εμπιστευτείτε τη.
Η υγεία και η ασθένεια δεν είναι σταθερές καταστάσεις. Για να παραμείνετε υγιείς και να σταματήσουν τα μαθήματα της ζωής να υλοποιούνται μέσα από το σώμα σας, είναι σημαντικό να προχωράτε συνειδητά στη ζωή σας, να είστε επάγρυπνοι με την επιλογή των αντιλήψεών σας, των σκέψεών σας, των λέξεων και να μάθετε να εμπιστεύεστε την διαίσθησή σας. Όλοι μας έχουμε τα ίδια εργαλεία στη συνειδητότητά μας. Και σαφώς μπορούμε να τα επιλέξουμε να τα χρησιμοποιούμε ή να μην τα χρησιμοποιούμε. Αυτές οι τρεις προτάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ένα σύστημα συναγερμού. Αγαπώ αυτό που είμαι, αγαπώ αυτούς με τους οποίους είμαι, αγαπώ αυτό που κάνω. Όταν δυσκολεύεστε να επαναλάβετε αυτές τις προτάσεις, που θα δείχνει ότι δεν είστε σε αρμονία με όλα αυτά, σημαίνει ότι θα πρέπει να βρείτε ένα άλλο μέρος που θα είστε ικανοί να τα επαναλάβετε και να ζήσετε σε αρμονία. Κάντε τα πράγματα που στ’ αλήθεια θέλετε να κάνετε, μην κάνετε αυτά που δεν θέλετε να κάνετε και εμπιστευτείτε το ταξίδι σας.
Info
Τρίτη, 24 Νοεμβρίου, στις 19.30
Aegean College
Πανεπιστημίου 17
Αθήνα, τηλ: 210 3211228