Στον Βόλο υπάρχει ένα εργαστήριο που αποθεώνει το ξύλο με δημιουργίες που δεν έχετε ξαναδεί. Για του λόγου το αληθές, δείτε τις φωτογραφίες και αν "ψηθείτε" από αυτό που βλέπετε, επικοινωνήστε με τον δημιουργό και κάντε τις παραγγελίες σας. Όλες οι κατασκευές είναι 100% χειροποίητες, με εμμονή στην λεπτομέρεια, πρωτοτυπία και στοιχεία που δεν θα βρείτε εύκολα σε δημιουργίες φτιαγμένες από ξύλο. Πρώτα βέβαια, διαβάστε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο ιδρυτής της woodplay, Παρμενίωνας Χαρμάνης (Πάρης). Τα λέει τόσο ωραία όσο τα φτιάχνει!

-Πότε και πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το ξύλο;

Η σχέση μου με το ξύλο πάει πολύ πίσω. Ο πατέρας μου είχε κατάστημα επίπλων κουζίνας, εγώ τον βοηθούσα απο μικρός, οπότε το να δουλεύω με εργαλεία και να μαθαίνω τεχνικές επιπλοποιίας ήταν κατι φυσικό και επόμενο. Δενήηταν το ίδιο το να φτιάχνεις ντουλάπια με αυτό που κάνω τώρα, αλλα ήταν σαφώς μια προϋπηρεσία. Στην τωρινή του μορφή ξεκίνησε από ένα δώρο που ήθελα να κάνω στην τότε κοπέλα μου, σε συνδυασμό με το ότι έψαχνα κάτι να γεμίσω το χρόνο μου. Αγόρασα το πρώτο μου Dremel και ξεκίνησα το ίδιο απόγευμα με μοναδικό εφόδιο κάποια βίντεο που είχα δει στο ίντερνετ. Ανέβασα δυο πράγματα που εέανα στο facebook, τα είδαν φίλοι, ήθελαν και εκείνοι, και κάπως έτσι ξεκίνησε σε πολύ πρώιμη μορφή αυτό που σήμερα λέγεται Woodplay.

Το ξύλο μού ειναι γνώριμο. Ο λόγος που το χρησιμοποιώ είναι η ασφάλεια που νιώθω όταν το δουλεύω. Νιώθω ότι το ξέρω, ότι "το 'χω". Και δεν το λέω συχνά αυτό. Τις περισσότερες φορές με αγχώνουν διαδικασίες που έχουν να κάνουν με την ένθεση άλλων υλικών στο ξύλο (όπως πέτρες και μέταλλα), ή η χρήση πολύ δυνατών και επικίνδυνων εργαλείων, παρά το ίδιο το ξύλο. Επίσης το ξύλο δεν συγχωρεί το λάθος, αν κάτι πάει στραβα τις περισσότερες φορές πας πίσω στα ράφια για να διαλέξεις καινούριο κομμάτι. Αυτές οι δυσκολίες όμως είναι που κάνουν το τελικό αποτέλεσμα να το θαυμάζεις ακόμα περισσότερο. Συν το ότι είναι ένα πολύ ζεστό μέσο που κρατάει για πολλά χρόνια. 

Λέγομαι Παρμενίων Χαρμάνης. Είμαι 29 χρονών, κατάγομαι από και μένω στον Βόλο. Είμαι απόφοιτος του τμήματος Βιομηχανικού Σχεδιασμού του ΤΕΙ Κοζάνης, και εδώ και σχεδόν ένα χρόνο διατηρώ το κατάστημα Woodplay στην οδό Τ. Οικονομάκη 49 στον Βόλο. Λατρεύω αυτό που κάνω και νιώθω πολύ τυχερός που μέσα σε όλη αυτή την οικονομική μαυρίλα που ζούμε, βρίσκονται ευκαιρίες για κάποιους ανθρώπους να εκφραστούν.

Δεν έχω κάποιο εξαιρετικά αγαπημένο. Επειδή δουλεύω σε στενή συνεργασία με τους πελάτες μου, προσπαθω να προσαρμόζω αυτά που φτιάχνω όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που ζητάνε. Γενικά σαν στυλ μου αρέσουν πολύ τα ρετρό κομμάτια, αυτά που βγάζουν μια νοσταλγία. Αλλά, πέραν αυτού, όσο φαν είμαι του μίνιμαλ είμαι και του κλασσικού σχεδιασμού.

Όταν περνάς τόσες ώρες ή και μέρες ή μήνες με κάποιο πρότζεκτ, αρχίζεις να το βλέπεις σαν παιδί σου, θέλοντας και μη. Μου έχει τύχει πολλές φορές να τελειώνω ένα κομμάτι και να θέλω να το κρατήσω για μένα, να νιώθω περίεργα που πρέπει να το αποχωριστώ και να μην πιάνω αμέσως το επόμενο. Όσο για την τάση προς το χειροποίητο, νομίζω ότι έχει ξεκάθαρα να κάνει με τον χαρακτήρα. Όταν δεις δικό μου κομμάτι, είτε είναι κόσμημα, είτε έπιπλο, βλέπεις και λίγο απο εμένα. Τα μηχανήματα και η μαζική παραγωγή δεν μπορούν να στο δώσουν αυτό. Το μειονέκτημα που είχε πάντα ήταν το κόστος. Οι δουλειές αυτές δεν πληρώθηκαν ποτέ. Γι αυτό και τώρα που οι τιμές έχουν πέσει αισθητά, δεν υπαρχουν πλέον άνθρωποι με την τεχνογνωσία να τα κατασκευάσουν. Η στροφή προς το χειροποίητο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό και με αυτό.

-Η εταιρεία σου λέγεται woodplay. Αυτό που κάνεις είναι πράγματι ένα παιχνίδι με το ξύλο;

Το όνομα βγήκε μετά από ένα μίνι γκάλοπ ανάμεσα σε μερικούς φιλους και πολυ brainstorming. Είναι όμως, ναι. Για μένα είναι πολύ περισσότερο γιατί το λατρεύω αυτό που κάνω, διασκεδάζω τις ώρες που το κάνω και αμείβομαι συναισθηματικά και χρηματικά γι αυτό. Οπότε ναι, μπορείς να το πεις παιχνίδι, άνετα.

Δουλεύω μόνο με παραγγελίες, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Είναι καλύτερα και για μένα και για τον πελάτη αυτό γιατί βλέπω κάθε κομμάτι μεμονωμένα και δεν μπαίνω στην διαδικασία να κάνω πολλά παπιγιόν π.χ και να κινδυνεύω να φαίνονται όλα ίδια. Το πιο περίεργο πράγμα μου το έχουν παραγγείλει για δώρο έκπληξη σε ένα φίλο που έχει σουβλατζίδικο εδώ στο Βόλο. Μου παρήγγειλαν - και έφτιαξα ένω γελούσα κυρίως - ένα δαχτυλίδι σε σχημα πιτόγυρου με κάθε λεπτομέρεια, χρωματισμένο και όσο αληθοφανές γινόταν. Το όλο σκήνικο του το έστησαν φίλοι του για πλάκα.

Δείτε περισσότερα στο βίντεο με τα...woodplay παιχνίδια του Παρμενίωνα με το ξύλο, στην ιστοσελίδα της woodplay, αλλά και στην σελίδα στο facebook και στο instagram. Αν πάλι βρεθείτε στον Βόλο, περάστε από την οδό Τάκη Οικονομάκη, στο νούμερο 4 και δείτε το έργο του Πάρη από κοντά!